Yanlış Fatura İçin Mahkemeye Gidilebilir mi?

SORU Selamun aleykum hocam, kendi erkek ve ya kız kardeşlerine kendi zekatını verebilir mi? CEVAP Aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuhû. Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Kişi kendi erkek veya kız kardeşlerine zekatını iki şartla ödeyebilir. Erkek kardeşi veya kız kardeşinin maddi gelirleri yetmeyen ve muhtaç fakir olanlardan olmaları gerekir. Mesela erkek kardeşi çalışmakta fakat geliri giderini karşılamamaktadır. Veya borcu var ve ödeyememektedir. Kız kardeşi evlidir ama kocasının geliri dar olup muhtaç konuma düşmüşlerdir. Bu hallerde onlara zekatını verebilir. Kendisine nafakaları vacip olanlardan olmamaları gerekir. Eğer kişinin erkek kardeşi, yanında yaşıyorsa veya kız kardeşi yanında kalıyorsa ve onunla beraber yiyip içiyorlarsa onlara zekatını vermesi caiz olmaz. Çünkü onlara zekat verirse malının faydası yine kendisine dönmüş olacaktır. Şu halde de veremez; Mesela erkek kardeşinin veya kız kardeşinin gelirleri yoksa onlara infak eden babaları yoksa ve kişinin maddi durumu iyi ise onlara bakmakla yükümlüdür. Zekatını onlara veremez. Ama maddi yönü geniş değil, ancak kendisine yetecek konumda ise ve birikmiş parası olup zekatını ödeyecekse o zaman onlara zekatını verebilir. Onlara zekat verirse iki ecir kazanmış olur. Hem zekat verme sevabı hem de rahim akrabalarını gözetme sevabı alır. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Musa Ebu Cafer

SORU Muhammed Mursi’nin Vefatıyla Alakalı Paylaşıma Önemli Açıklama! CEVAP بسم الله الرحمن الرحيم Üç gün önce evvelki Mısır Devlet Başkanı Muhammed Mursi’nin ölüm haberi geldi. Akabinde bazı sosyal medya hesaplarından bana ait olan “Mursi ve Benzerlerinin Hükmü Nedir?” isimli eski bir fetva paylaşıldı. Fetvayı paylaşan hesapların arasında maalesef bizimle alakalı olan “İLİMVECİHAD” da oldu. Maalesef diyorum çünkü bu fetvanın bizim sayfadan paylaşıldığından haberim olmadı. Haberim olsaydı izin vermezdim. Ama maalesef bir kardeşimiz içtihad etmiş ve bana sormadan ve haber vermeden bu eski fetvayı paylaşmış. Benim ancak ertesi gün haberim oldu ve fetvayı sosyal paylaşım hesaplarından kaldırttım. Aslında yapılan bu hatayla alakalı bir şey yazmak istemiyordum ancak bugün (18 Şevval 1440 Perşembe) bazı mücahid kardeşlerimi ziyaret ettiğimde bu paylaşımın bazı kardeşlerde ihtilafa sebep olduğunu öğrendim. Zira benim söz konusu olan fetvada tekfir etmiş olduğum Muhammed Mursi için Şeyhimiz Ebu Katade (Rabbim onu korusun) ve Şam mücahidlerinin cihad kıyadesi Heyetu Tahriri’ş-Şam vefatı sebebiyle taziye yayımlamışlardı ve onun için rahmet duasında bulunmuşlardı. Ben kardeşlere paylaşımla yapılmış olan hatayı ve bundan bağımsız olarak Muhammed Mursi’nin ne üzere vefat ettiğine dair görüşümü gücüm yettiği kadar izah etmeye çalıştım. Ayrıca Şeyhimiz Ebu Katade (Rabbim onu korusun) ve Şam cihad kıyadesinin (Heyetu Tahriri’ş-Şam’ı kast ediyorum) onu rahmetle anmalarının şeran hükmünü de izah etmeye çalıştım. Ama bu tür konularda çok gördüğüm gibi bu konuda da belki yanlış anlayanlar veya bilmeden eksik anlatanlar veya kasıtsız ilave edenler olabilir. Bunun için bu satırları yazmaya karar verdim. Müslümanlar arasında ve hususen mücahidler arasında ihtilafa sebep olmaktan Allah’a sığınırım. Rabbim bizi bu ve buna benzer helak olma sebeplerinden muhafaza etsin. Âmin. Burada yazdıklarım bu konuda benim görüşümdür. Burada yazılanların haricinde benden nakledilenler –nakleden kim olursa olsun- bana ait değildir. Konuya girmeden evvel “Mursi ve Benzerlerinin Hükmü Nedir?” isimli fetvayı yayımlamış olanların bu yazımı da paylaşmalarını hakkım olarak talep ediyorum. Allah (Subhanehu ve Teâlâ) cümlemizin salih amellerini kabul buyursun, hakka ve doğruya hidayet etsin ve rızasına muvaffak kılsın. Âmin Sonra, Birinci husus: Muhammed Mursi’nin vefatından sonra paylaşılan ve bana ait olan fetva Muhammed Mursi, Mısır Devlet Başkanı olduğu zaman sorulmuş ve cevaplandırılmış eski bir fetvadır. Yani bundan altı veya yedi sene önce verdiğim bir cevaptır. O zaman Mursi’nin içinde bulunduğu vakıaya göre tekfir ettim. Bugünde aynı şartlar olsa yine tekfir ederim. Ama fetvanın verildiği zamanda Mursi’nin haliyle vefat ettiği günün hali aynı olmadığını her insaf sahibi ikrar eder. İkinci husus: Muhammed Mursi devlet idaresine geldikten kısa bir zaman sonra zalim ve İslam düşmanlarının kuklası olan Sisi ve çetesi tarafından devrildi ve hapsedildi. Bu hamlenin sebebi şüphesiz Muhammed Mursi’nin en azından kâfirlerin gözünde temsil ettiği İslam’dı. Bunun için ona ve onu destekleyenlere karşı ihtilal yaptılar, kimisinin zulmen kanlarını akıttılar ve kimisini de hapsettiler. Muhammed Mursi senelerce esarette kaldı ve üç gün önce idama mahkûm edilmiş mazlum bir esir olarak mahkeme salonunda kalp krizi geçirerek vefat etti. Öldü mü öldürüldü mü? Bu da meçhuldür. Şimdi! ... “Pekâlâ, ne üzere öldü?” diye sorulsa derim ki: Allahu A’lem. Allah’tan korkan ve her şeyin hesabı sorulan adalet gününden korkan her Müslüman böyle bir durumda tevakkuf edip işin hakikatini Allah (celle ve âlâ)’ya havale etmelidir. Evet! Bize göre evvelki hali küfürdü. Yaptıkları, izlediği yol ve insanları çağırdığı Siyasal İslam bize göre batıl ve küfürdür. İnkâr ediyoruz ve her müslümanı bu yola girmekten sakındırıyoruz. Ama bununla beraber son halini bilmiyorum ve ne üzere öldüğünü bilmiyorum. Tekfirine sebep gördüğüm söz ve fiilleri terk etmiş olabilir ve tövbe etmiş olabilir. “Ama bu herkes için geçerlidir. Zahiri küfür olup daha sonra vefat eden herkes için bu mazereti getirebiliriz. O zaman küfrünü bildiğimiz ancak hapsedilip, hapiste ölen herkeste durup belki tövbe etmiştir, belki Müslüman olarak ölmüştür dememiz gerekir ki, bu açık batıldır” denilirse, derim ki: Muayyen kişilerin tekfirinde ihtilaf mümkündür. Ama her kişinin tekfirinde ihtilaf şeran geçerli değildir. Muayyen bir kişinin tekfirinde ihtilafın şeran geçerli olması için çok basit bir taksimatla iki şart mevcut olması lazımdır. Birincisi: Kişinin işlediği küfrün dinin aslını bozan cinsten olmaması. Ve ikincisi: Kişinin işlediği küfrü kişiye indirgemeyi engelleyen şeran muteber manilerin varlığı ve o manilerin işletilmesini gerektiren şartların varlığı. Çok basit bir ifadeyle bu iki şartın varlığı o muayyen kişinin tekfirinde ihtilafı şeran geçerli yapar. Yani, tekfire mani yoktur diyerek tekfir edenler olacaktır ve tekfire mani vardır diyerek tekfir etmeyenler olacaktır. Mursi’nin tekfirine gelince, asıl itibariyle şeran geçerli bir ihtilaf vardır. Yani esareti, gördüğü zulüm ve ölümü sebebiyle kast etmiyorum. Hayır. Hayatta iken ve Devlet Başkanı iken hükmünde ihtilaf şeran geçerlidir. Bazı âlimler onun tekfirine mani görmediler ve kendisinden sadır olmuş kavli ve fiili küfürlerden ötürü tekfir ettiler. Ve bazıları da onun tekfirini engelleyen, işletilmesi gereken manilerin varlığını kabul ettikleri için tekfir etmediler. Mesela Mursi’yi eskiden beri tekfir etmeyenlerden birisi şeyhimiz Ebu Katade’dir (Rabbim onu korusun). Çünkü ona göre Mursi gücü nispetinde üzerine vacip olana itaat etti ve dinin aslını bozacak bir nakız işlemedi. Bu görüşün dayanaklarına ve bu dayanaklara verilecek olan cevaplara burada girmek istemiyorum. Konumuz bu değildir. Konumuz Mursi’nin tekfirinde şeran geçerli kabul ettiğimiz bir ihtilafın var olmasıdır. Bu da muhalefet ettiğimiz tarafın dayanaklarına asılda itibar ettiğimize ama mahalle inzalinde katılmadığımıza delalet ediyor. Yani, biz Muhammed Mursi’yi tekfir ettik ama tekfir etmeyenleri bidate, fıska veya küfre nispet etmedik. Çünkü tekfir etmeyenlerin mani olarak kabul ettiklerini şeran muteber maniler cinsinden kabul ettik. Ama bu manileri Mursi için işletilmesini şeran geçerli kabul etmedik. Yazıyı uzatmamak için bunun izahına fazla girmek istemiyorum ama maksudun anlaşılması için en azından şu kadarını söylemem lazımdır: Mesela şeyh Ebu Katade, Mursi’yi tekfir etmemesinin sebebi gücü nispetinde üzerine vacip olanı yerine getirmiş olması görüşüne sahip olmasıdır. Bu bahiste delili umumen acizliğin şeran muteber bir mani olmasıdır ve hususen Necaşi kıssasıdır. Mursi’yi tekfir etmiş olanlara gelince onlarda acizliği şeri bir mani olarak kabul ederler ve bu bağlamda zikri geçen delilleri geçerli kabul ederler. Ancak bu maninin Mursi’de işletilmesini şeri bazı gerekçelerden ötürü kabul etmezler. Yani Şeyh Ebu Katade ve bu mevzuya onun gibi bakanlar sanki şöyle diyorlar: “Muhammed Mursi acizliğinden ötürü yaptıklarını yaptı. İslam dinini hâkim kılmak için bu yoldan başkasına gücü yetmedi. Bu durumda yaptıklarını şeran caiz zannetti. Aciz olmasaydı, gücü yetseydi İslam şeriatını hâkim kılardı. Ama bu kadarına gücü yettiği için ancak bu kadarını yapabildi. Acizlik şeran mazerettir ve dinin aslını bozacak açık bir şey de yapmadı dolayısıyla Müslümandır. Esarete düştükten sonra da başvurduğu yol ona kapanmıştır. Dolayısıyla da terk etmiştir. Zaten asıl itibariyle o yolu benimsemiyordu bilakis acizlikten dolayı bu yolu yürümeyi zorunlu zannediyordu. Dolayısıyla durum hakkında aslen sabit olana dönmüştür. O da İslam’ın hâkimiyeti için mücadele etmesidir ve bunun için övgüyü ve duayı hak eder.” Biz bu söze katılmıyoruz ama sözün dayanaklarını asıl itibariyle kabul ediyoruz. Kabul etmediğimiz ise bu dayanakların Mursi için geçerli olmalarıdır. Kabul etmememizin sebebi de Mursi’nin zahir halidir. Bu şu demek oluyor: Tekfir etmeyenlerin işlettikleri manileri bizim işletmememizin sebebi Mursi’nin zahir halidir. Lakin onda manilerin işletilmesini men eden hal değiştiği zaman asıl itibariyle işletmeyi kabul ettiğimiz manilerin geçerli olma ihtimali geri döner. Bu da esaret süreci için geçerli olur. Dolayısıyla Mursi için Siyasal İslam’dan beri olmuş olabilir veya tövbe etmiş olabilir diyebiliriz ve ona hüküm vermekten tevakkuf edebiliriz. Üçüncü husus: Muhammed Mursi’nin son halini bilmediğim için ve yukarıda değindiğim gibi muteber şeri manilerin onun için işleme ihtimali mümkün olduğu için ona hüküm vermekten tevakkuf edip ne üzere öldüğünü Allah (celle ve âlâ)’ya havale ederim. Ona rahmet okumam veya Allah (Azze ve Celle)’nin ona mağfiret etmesini niyaz etmem ama küfür üzere ölmüştür de demem. Hakikatini Allah (Azze ve Celle) daha iyi bilir derim. Ama izlediği yoldan, yani Siyasal İslam’dan, mensup olduğu İhvanu’l-Muslimin cemaatinden, kendisiyle meşhur olduğu batıl görüşlerinden teberi ederim ve Müslümanları da sakındırırım. Ama onun son halinden kesin veya zanni galip ile bilgi sahibi olanlar varsa bunlar bildikleriyle amel etmeleri gerekir. Eğer bir Müslüman ölümünden evvel Mursi’nin batıl menhecini terk ettiğini, tövbe ettiğini biliyorsa o zaman ona İslam hükmünü vermesi gerekir. Terk etmediğini bilakis aynı hal üzere devam ettiğini biliyorsa o zaman tekfir etmesi gerekir. Allahu A’lem. Dördüncü husus: “Muhammed Mursi’nin vefatı sebebiyle taziye yayımlayıp ona rahmet okumuş olanların menheçleri munharif ve akideleri bozuk mudur?” diye sorulsa derim ki, hayır! Bu zorunlu değildir. Yukarıda geçtiği gibi Mursi’nin tekfiri diriyken muasır rabbani ulema arasında ihtilaflıydı. Ve bu ihtilaf şeran geçerli bir ihtilaftır. Dolayısıyla hayattayken tekfir etmemiş olanlar ölüsünü de tekfir etmiyorlar. Hayattayken tekfir edenler de ya halini istishab ederek ölüsünü de tekfir ediyorlar veya halinin değişme ihtimali şeran muteber olduğu için tevakkuf ediyorlar. Tevakkuf etmek bana göre doğru olandır. Allahu A’lem. Ama İslam’ını ispat etmek mevzuda caiz iki görüşten biridir. Allah katında Mursi’nin hükmüne isabet etmiş olan taraf iki ecir sahibi hata eden taraf bir ecir sahibi olacak. Mursi’ye rahmet okuyanlar Mursi’nin kendisiyle meşhur olduğu Siyasal İslam’dan, parlamenter demokrasiden, din eşitliğinden ve saire küfürlerden teberi ediyorsa ve Mursi’yi tekfir etmemesi ondan tekfiri engelleyen manilerin düşmemiş olmasından ötürüyse o zaman akidesinde ve menhecinde bu yönden bir kusur yoktur. Ama Mursi’yi tekfir etmemesi ve rahmet okuması İhvan menhecini doğruladığı için ve bu manada Mursi’nin icraatlarını doğru ve İslam’a uygun kabul ettiği içinse o zaman şüphesiz hak yoldan sapmıştır. Allah Müslümanları ve hususen mücahidleri ihtilaflardan muhafaza buyursun. Tek kalp ve tek vücut eylesin. Âmin. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun aleykum hocam, Allah sizi İslam’a faydalı kılsın, bizi de sizden yararlananlardan kılsın. –Amin- Tarık Ebu Abdullah hocam, “Müşrik(ler)le kurban ortaklığına giren, hayvanı boğazlayanın müslüman olmasına dikkat etmelidir. Zira müşrikin boğazladığı hayvan ölü hükmündedir. Bu hayvan ne kurban olur ve ne de eti helal olur.” Bu yazı size ait. Benim merak ettiğim konu Müşrik hayvan boğazlanırken Allah’ı zikretse de illet yine de onun müşrikliği olup et yenmez mi? Yoksa illet Allah’ı zikretmemekte midir? Musa hocam buna değindi fakat İllet konusunda ihtilafı söyleyip imtina etmeyi ancak kesin olarak sizin gibi müşriğin kestiği ölü hükmünde demedi. Bu konuda ki kafa karışıklığımı gidermeniz için yardımınızı/cevabınızı bekliyorum. Allah (azze ve celle) ayaklarınıza ve dillerinize sebat versin. CEVAP Aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuhû. Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Rabbim cümlemizi İslam için faydalı erlerinden kılsın. Değerli kardeşim Allah (celle ve âlâ)’nın izniyle bu mevzuda tafsilli bir yazı hazırlamaktayım inşallah. Ama soruna acilen ve ihtisar ile şöyle cevap vereyim: Etlerde asıl olan haramlıktır. Sadece şarinin helal kıldığı etler müslümana helaldir. Bunlar boğazlanmaya muhtaç ve muhtaç olmayanlar olarak iki kısımdır. Balık ve benzeri deniz ürünleri boğazlanmaya muhtaç olmayan helal etlerdendir. Ama çekirge ve benzeri kara hayvanları haricinde kara hayvanlarında helalliği için şeri kesim şarttır. Kesimin şeri olması için kesenin Müslüman veya Kitap ehli olması şartı selef indinde tartışılmamıştır. Bu konuda sahabeden bir ihtilaf nakledilmemiştir. Sahabeden sonra imamlarımız da müşrikin kestiğinin haramlığı hususunda ihtilaf etmemişlerdir. Dört mezhebin de bu konuda ittifakı vardır. İhtilaf ancak Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’in diliyle övülmüş olan nesillerden sonra zuhur etmiştir. Durum böyle olmasına rağmen yine de meselede ihtilafı kabul ediyoruz. Çünkü Kuran ve Sünnette kesenin Müslüman veya Kitap ehli olması şartı kati surette beyan edilmemiştir. Bu şart bazı tartışılan delillerle istihraç edilmiştir. Ama bizim için meselede asıl sahabenin amelidir. Onlardan bu hususta bir ihtilaf rivayet edilmemiştir. Bunun için muhalif görüşü kabul etmekle beraber racih ve doğru olanın etin helalliğinde hayvanı kesenin Müslüman veya Kitap ehli olması şart olduğunu söylüyoruz. Meselenin ayrıntılarını hazırladığım risaleye havale ederek bu kadarıyla iktifa ediyorum. Ama mademki ölü hükmündedir sözü ve zannediyorum buna terettüp eden Müslümanlarla bazı muamelatların keyfiyeti kafanı karıştırdı, bunu Allah (celle ve âlâ)’ya sığınarak biraz açmaya çalışacağım: Müşrikin kestiği hayvan ölü hükmündedir, çünkü hayvanın ölüsünü Müslümanın istifadesine açan şart mevcut değildir. Bu şart kesenin Müslüman olmasıdır. Bunun için eceliyle ölmüş veya hastalanmış ve ölmüş, yüksek yerden düşmüş ve ölmüş, yırtıcı hayvan tarafından yırtılmış ve ölmüş gibi ölü hayvanların hükmündedir. Allah (subhanehu ve teâlâ) şöyle buyuruyor: حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ “Size şunlar haram kılındı: Ölü, kan, domuz eti, Allah’tan başkasının adına boğazlanan, bir de boğulmuş, vurulmuş, yuvarlanmış, süsülmüş ve yırtıcının yırtmış olup da canı üzerinde iken kesmedikleriniz ve dikili taşlar üzerinde boğazlananlar.” (Maide, 3) حرمت عليكم (bunlar size haram kılınmıştır) إلا ما ذكيتم (tezkiye ettikleriniz hariç). Allah (subhanehu ve teâlâ) haram kılınanlardan sadece tezkiye edilmiş olanları istisna etmiştir. Tezkiye ise şeri kesim ve şartlarıdır. Kesimin şeri olması için şartlardan biri de kesenin Müslüman veya Kitap ehli olmasıdır. Mevzudaki ihtilafın etkisine gelince bunun cevabı dört cihettendir: Bir: Bu içtihada açık fıkhi bir ihtilaftır ve dolayısıyla istinbat kaidelerine vakıf olan ve içtihat derecesine haiz olan mevzuda mevcut görüşlerden birisini hak olarak kabul edip diğerine tercih edebilir ve diğer görüşü mercuh ve hatalı görebilir. İçtihada açık bir mesele olduğu için diğer görüşe tabi olmuş olanları tekfir, tebdi (bidatçı yapmak), veya tefsik (fasık yapmak) etmesi caiz değildir. İstinbat ehlinden değilse, yani halk ise ilmine itibar ettiği istinbat ehline tabi olur. Muhalif görüşlere tabi olan halkın da birbirilerini tekfir, tebdi ve tefsik etmeleri evlasıyla caiz değildir. İki: Bu ihtilaf kişinin dinin aslını etkilemez. Yani kesenin Müslüman olması veya müşrik olmasıyla alakalı ihtilaftan kaynaklanan muhtelif görüşler Ehli Sünnet yanında muteber olan istinbat kaidelerine mesned olduğu müddetçe görüş sahibinin dininin aslını etkilemez. Zira şeri ahkâmın icrası dinin aslına tesiri yoktur. Yani benim müşrik veya kâfir gördüğüm kişiyi başkası Müslüman gördüğü için kestiği eti yemeyi helal görmesi veya aslen kesenin Müslüman olmasını etin helal olması için şart kabul etmemesi onu kâfir yapmaz. Bazıları bu hususta müşriki Müslüman yaptı veya haram olanı kendine helal gördü diyerek aşırı gidiyorlar ve Müslümanlar arasında caiz olmayan ihtilaflara ve fitnelere sebebiyet veriyorlar. Üç: Türkiye et pazarında satılan etler ile alakalı Türkiyeli Müslümanlar arasında şu görüşlerin varlığını biliyorum. Birinci görüş: Türkiye halkı Müslümandır. Bu görüşe sahip olan Müslümanlar dışarıdan, yani herhangi bir kasaptan et alıp yiyorlar. İkinci görüş: Türkiye halkında asıl olan şirk ve küfürdür. Bu görüş sahipleri batinen Müslüman olduklarını bildikleri kişiler hariç kimsenin kestiğini yemeyi helal görmüyorlar. Üçüncü görüş: Türkiye halkında asıl olan şirk ve küfürdür. Ama ette helalliğin illeti besmele ile kesilmesidir. Ve Türkiye de umumen kasapların âdeti besmeleyle kesmektir. Bu görüşte olanlar da dışarıdan et alıp yiyorlar. Dördüncü görüş: Türkiye halkı kâfirdir İslam’ı izhar edenler hariç. Bu görüş sahiplerinden helalliğin illetini besmelede görenler dışarıdan et yiyorlar, helalliğin illetini kesenin Müslüman olmasında görenler de İslam’ı izhar edenin etini yiyorlar, küfrünü bildikleri veya İslam alameti taşımayan kişinin etini yemiyorlar. Beşinci görüş: Türkiye halkı karışık bir halktır. İçinde müşrik de var, kâfir de ve Müslüman da. Bu görüş sahiplerinde de bir öncekiler gibi helalliğin illetini besmelede görenler dışarıdan et yiyorlar, helalliğin illetini kesenin Müslüman olmasında görenler de İslam’ı izhar edenin etini yiyorlar, küfrünü bildikleri veya İslam alameti taşımayan kişinin etini yemiyorlar. Halkın kestiğini de ihtiyaten yemiyorlar. Bu görüşlerin içinde ikinci ve üçüncü görüşler şüphesiz batıldır. Birinci ve dördüncü görüşler de doğru değildir. Doğru olan beşinci görüştür. İslam’ını izhar edenin ve küfrü malum olmayanın eti yenilebilir. Ancak biz yine de İslam alametlerini izhar eden ve hakkında küfrün malum olmadığı halkın kestiğinde ihtiyatlı olmayı ve yememeyi doğru buluyoruz. Zira Türkiye şirkin halkın arasında çok yaygın olduğu bir ülkedir. Ama hakkında sadece İslam’ını bildiğimiz kişileri imtihan etmek ve etin nereden aldığını soruşturmak da doğru değildir. İmam Buhari (rahimehullah)’ın Aişe (radıyallahu anha)’nın şöyle dediğini tahriç etmiştir: “Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’e şöyle dediler: “Bize bir kavim et getiriyor. Ancak biz onların (keserken) Allah’ın adını andıklarını bilmiyoruz.” Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) de şöyle buyurdu: “Siz bismillah deyin ve yeyin.” İmam Ebu Davud (rahimehullah)’in rivayetinde gelen ziyadede bu kavimin İslam’a yeni girmiş bir kavimin olduğu anlaşılıyor. Bu sahih rivayette Aişe (radıyallahu anha) şöyle diyor: عن عائشة أنهم قالوا يا رسول الله إن قوما حديثو عهد بالجاهلية يأتون بلحمان لا ندري أذكروا اسم الله عليها أم لم يذكروا أفنأكل منها فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم سموا الله وكلوا Dediler ki: “Ey Allah’ın Rasûlü cahiliyye’den yeni çıkmış bir kavim bize et getiriyor. Allah’ın adını zikrettiklerini bilmiyoruz. O etten yiyelim mi?” Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) de şöyle buyurdu: “Siz bismillah deyin ve yeyin.” Bu hadis kişide zahiren İslam vasfının varlığının bilinmesi aranan diğer şartlardaki noksanlara kefalet ettiğine delildir. Dolayısıyla bir müslümanın evine gidildiğinde veya bir Müslüman bir yerde yemeye davet ettiğinde eti soruşturmayıp bismillah deyip yemek doğru olur. Ancak davet edilen yerde etin Müslümanlar tarafından kesilmiş et olmadığı kesin bilinirse yememek lazım. Bu halde durumu izah edip yanlış anlaşılmaya izin vermemek lazım. Dört: Müslümanlar ihtilaf ahlakını öğrenip dinde var olan ve teberi etmeyi gerektirmeyen ihtilaflarla beraber bir arada yaşabilmeyi öğrenme zorundadırlar. Bunun için evvela karşılıklı muhabbeti, merhameti, müsamahayı ve insafı daima korumalılar. Ve ikincisi muteber ilim ehline tabi olmalılar. Allah-u Âlem. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun aleykum ve rahmetullahi ve beraketuhu hocam, Ben hukuk okuyorum ancak tevhidle son sınıfta tanıştım okulu bırakmadım ama derse devam zorunluluğu olmadığı için derslere gitmiyorum küfür ortamı diye. Okulu bırakmama sebebim hukukla alakalı bir şey yapacağımdan değil avukat, hakim vesaire olmayacağım yani. Ailem çok büyük tepki gösterir diye devam ediyorum bi de hukuk diplomasıyla başka meslekler de yapılabiliyor psikolojiden yüksek lisans gibi. Şirke giriyor muyumdur derslere çalışıyorum kanunları okuyorum bi bakıma küfürü öğreniyorum diye? Ne yapmamı önerirsiniz? CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullahi ve beraketuh. Hamd Allah’a mahsustur. Muhterem bacım mademki okuduğunuz beşeri hukuku inkâr ediyorsunuz, Hâkimiyetin Allah celle ve ala’ya mahsus olduğunu ve Onun koyduğu hükümler haricinde koyulmuş tüm beşeri hükümler şirk ve batıl olduğunu ikrar ediyorsunuz ve bunun için derslere girmiyorsunuz ve amacınız okuduğunuz beşeri hukuku meslek edinmek de değildir o zaman bu durumda okuduğunuz şirk ve küfür içerikli dersler sizi şirk ve küfre sokmaz. Tabi ki bu şirk ve küfür içerikli dersleri inkâr etmek şartıyla. Ve mademki son sınıfa kadar gelmişsiniz ve üniversite ortamına da girmiyorsunuz o zaman size tavsiyem öğreniminizi bitirmeniz ve bilgilerinizi Müslümanlar için faydalı kılmanızdır. Hukukçu olarak beşeri hukuk sistemi içerisinde çalışarak değil elbette ama bir danışman gibi veya Müslümanların lehine olacak olan bilgileri araştırarak ve paylaşarak olabilir. Allah-u Â’lem. Allah (celle ve âlâ) ayaklarımızı sabit kılsın ve razı olduğu amellere hidayet etsin. Amin. Tarık Ebu Abdullah

SORU Esselamu aleykum ve rahmetullah muhterem hocalarım. Rabbim ayaklarınızı sabit kılsın ve önce bana sonra size şehidliği nasip eylesin. Sorum Tarık Hocaya, Hocam bir Müslüman Almanya’dan hicret etmeden önce bankaya geri vermemek ve bu ülkeye dönmemek üzere yüklü miktarda kredi çekebilir mi? Bu paradan medrese okuyup veya ev alıp hayatını sürdürebilir mi? Kağıt üzerinde kâfirlere karşı yalan söyleniyor çünkü onlar Müslümanın hicret edeceğini bilmiyorlar, onun şimdiye kadar olan hayatını sürdürüp krediyi aylık şekilde geri ödeneceğini zannedip o parayı veriyorlar. Saygılarımla dünyada ve cennette buluşma ümidiyle. CEVAP بسم الله الرحمن الرحيم Ve aleykumusselam ve rahmetullahi ve beraketuhu. Hamd Allah’a mahsustur. Âmin. Âmin. Âmin Sonra muhterem kardeşim, hayır! Bir Müslümana geri vermek üzere olsun veya geri vermemek üzere olsun faiz esaslı bankalardan kredi çekmesi caiz değildir. Çektiği takdirde faiz miktarı haricinde ana borç miktarını şeran geri ödeme mecburiyetindedir. Bu yoldan elde ettiği parayla dinen güzel görülmüş işler yapmak istemesi hükmü değiştirmez. Çünkü… Bir: Kredi anlaşması asıl itibariyle iki tarafın rızasına dayanan bir borç anlaşmasıdır. Ve anlaşmaya vefa göstermek şeran vaciptir. Allah (subhanehu ve teâlâ) şöyle buyuruyor: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُ قُودِ "Ey iman edenler akitlere vefa edin (yerine getirin)” (el-Maide Sûresi, 1. Âyet) İki: İslam şeriatı borç akdinde iki tarafın din birliğini şart getirmemiştir. Yani Müslüman kâfire borçlanabilir. Bu nebevi sünnet ve sahabenin ameliyle sabittir. İmam el-Buhari (rahimehullah)’ın senediyle Aişe (radıyallahu anha)’dan naklettiği hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) zırhını 30 sa’ arpa karşılığında bir yahudiye rehin bıraktığı hal üzere vefat etmiştir. Üç: Ancak borç asıldan haram ise veya borca bir yönden haram karışmış ise veya kâfire borçlanması müslümanı herhangi bir yönden ifsat edecek veya zelil düşürecekse veya başka bir müslümana zarar verecekse o zaman kâfire borçlanması caiz değildir. Senin sual ettiğin özel duruma gelince, bildiğim kadarıyla faiz esaslı bankalardan kredi çekmenin zamanımızda iki hali var: Faizli ve faizsiz kredi. İkisi de caiz değildir. Faizli kredi çektiğin durumda kredi akdine haram girdiği için (yani faiz) sahih görüşe göre akit asıldan batıl olur ve alınan borç paranın sahibine iadesi vacip olur. Akdin üzerinden zaman geçmiş ve faiz işlemişse şeran sadece ana borç miktarını iade etmekle mükelleftir. Buna imkânı olan bununla yetinmesi ve faizini vermemesi gerekir. Lakin vakıada kimse bankalara ana borç paranın üzerine eklenmiş faiz miktarını vermemeye gücü yetmez. Allahu A’lem. Faizsiz kredi çektiğin durumda borç akdinin zatında bir sorun olmayabilir. Olmayabilir diyorum çünkü bu tür faizsiz sözleşmeler genelde sadece sözde faizsizdir. Hakikatte incelediğin zaman faiz bedelini sadece farklı isimlendirmişlerdir. Ama farz edelim kredi gerçekten faizsiz ve sözleşmeye başka haramlar da konu değilse o zaman borç akdinin zatında bir sorun yoktur ancak faizli bankalarla her türlü işlemden imtina etmek gerekir. Zira kâfir kapitalist dünyanın temeli faizli bankacılıktır. Şayet bir Müslüman kredi alma mecburiyetinde kalırsa ve finans kuruluşlarından borç almaktan başka bir çaresi yoksa o zaman faizsiz bankacılık yapan finans kuruluşlarına başvurma mecburiyetindedir. Ama sen muhterem kardeşim zaten krediyi geri vermemek üzere almanın cevazını soruyorsun. Elbette böyle bir şey caiz değildir. Denilse ki: Banka kâfirdir ve biz bu parayı kâfirden borç olarak değil ganimet olarak alıyoruz. Derim ki: Ganimet bilfiil savaş halinde olduğun kâfir düşmandan savaşarak aldığın maldır. Karşı tarafı kandırarak, velev ki kâfir de olsa, alınan mal ganimet değil bilakis yalan ve aldatmadır. İslam ve Müslümanlar bundan beridir. Bunun dışında sual ettiğin durumda şöyle bir fesad da var. Banka parasını borç verdiği kişiden alamaması durumunda ya borçlu tarafından kefil gösterilmiş kişiyi veya kefil yoksa o kişinin varislerini dava ediyor. Yani banka her halde parasını geri alıyor ama kişi bu davranışıyla başkalarına, belki en yakınlarına zarar vermiş oluyor. Bu durumda Allah katında geçerli bir mazereti olmazsa onu ahirette çetin bir hesap bekleyecektir. Bunun için muhterem kardeşim azmettiğin ameller çok ulvi amellerdir. Rabbim seni muvaffak kılsın. Hicret etmek, ilim okumak… Allah (celle ve âlâ) indinde çok değerli ve temiz amellerdir. Sana tavsiyem kardeşim bu amellerin temelinde Allah’a masiyet ve kul hakkı olmasın. ‏‏وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا‏ “Herkim Allah’tan korkarsa ona bir çıkış yolu ihsan eder. Ve onu ummadığı yerden rızıklandırır. Kim Allah’a tevekkül ederse O ona yeter. Muhakkak ki Allah emrini yerine getirendir. Allah her şey için bir kader (vakit, ölçü, miktar) tayin etmiştir.” (Talâk Sûresi, 3. Âyet) Rabbim seni en kısa zamanda yolunda hicret etmeye muvaffak kılsın. Âmin Tarık Ebu Abdullah

SORU Kadın kocasıyla tek başına cemaat yaparsa kadın kocasının yanında durması caiz midir? CEVAP Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’den mesnun olan kadınların cemaat namazında erkeklerin safının arkasında saf tutmalarıdır. Bu kadın mahremi olduğu zaman ve onunla yalnız kıldığı zaman da böyledir. Ulema arasında bu hususta ihtilaf yoktur. İmam Buhari ve İmam Muslim (rahimehumallah)’ın tahriç ettikleri hadiste Enes (radıyallahu anhu) şöyle der: عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ صَلَّى النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي بَيْتِ أُمِّ سُلَيْمٍ فَقُمْتُ وَيَتِيمٌ خَلْفَهُ وَأُمُّ سُلَيْمٍ خَلْفَنَا “Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) ile Ummu Suleym’in evinde namaz kıldık. Ben ve bir yetim onun arkasında namaza durduk. Ve Ummu Suleym bizim arkamızda namaza durdu.” Ummu Suleym (radıyallahu anha) Enes bin Malik (radıyallahu anhu)’nun annesidir. Dolayısıyla kadın mahremi olan erkekle birlikte yalnız namaz kıldığında da mahremi olan erkeğin arkasında namaza durur. Ancak zorunlu durumlarda erkekle aynı safta veya onun önünde namaza durması mümkün olur. Allah-u Âlem. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Tarık Ebu Abdullah

SORU Benim zevcem kadın kuaför salonunda calışıyor.Bu işi İslam'a göre helal mi yoksa haram mı? İşinde müslüman olmayan kadınları da süslüyor.Bu kadınlardan, belki zina yapmak için süslenen de var, belki haram meclislerde dahada güzel görünmek için süslenende ola bilir.Amma kaş almıyor, peruk koymuyor. Bu manada olan hadisi okumuşum. Amma bazen peruk yok, kadının kendi saçlarinin ucuna ilave bir seyler ekliyor. Tüm detaylarıyla yazıyorum ki, sorum iyi anlaşılsın. Düzgün soru cevabın yarısıdır demişler. Birde kendi durumumu size anlatmak istiyorum; Zevcem bana aile geçiminde yardım niyetiyle calışıyor. Allah riyadan korusun 2 müslüman ailenin geçimini de mümkün oldukça karşılamaya çalışıyorum. Lütfen bana haram ise delilleri ile, bir beis yoksa yine de delilleri ile yazınız. Allah sizlerden razı olsun. CEVAP Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Değerli kardeşim, öncelikle sana kadının islama göre saçını kesmesini izah edeyim. Hanefi, Şafii ve Hanbeli mezhebine göre kadın saçını kesmesi mekruh olarak telakki edilmiştir. Ancak erkeklere benzeme kastı olursa haram demişlerdir. Ancak Maliki ve Zahiri mezhebi her halukarda kadının saçını kesmesini haram olarak görmüşlerdir. Bu konuda Rasûlullah efendimizden (sallallahu aleyhi ve sellem) rivayet edilen hadislere dayanmaktalar. Bu hadislerin birinde Ebu Davut’un rivayet ettiği hadiste şöyle buyurur; “Kadınlara saç kesmek yoktur, onlara kısaltmak vardır.” Saçın kesilme konusunda kuvvetli görüş haram oluşudur. Hem erkeklere benzeme yönünden hemde fıtratına aykırılığı yönünden uygun olmamasıdır. Ancak kesmede zaruret varsa bu istisna edilir. Hastalık vs. gibi. Saçı kısaltma konusunda alimler iki şartla kadın uzamış olan saçını kısaltabilir demişler. Erkeklere benzememe şartı Kafir kadınlara benzememek. Bu iki şart gözetilirse kadın özelliklede kocasına süslenme niyetiyle uzamış olan saçından bir kısmını kesebilir. Bunun delili Müslim’de gelen rivayette Ebu Seleme, Rasûlullah efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)’in hanımları saçlarından alırlardı demektedir. İmam Müslim bu hadisin açıklamasında şunu demektedir; Kadı İyad dediki umulurki bu fiil Hz. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) vefat ettikten sonra cereyan etmiştir. Çünkü vefatından sonra süslenmeye ihtiyaç duymuyorlardı. İmam Nevevi akabinde der ki; Bu rivayet kadınların saçlarını hafifletme konusunda delildir. Soruna gelince kadının kuaförde sadece saç kesecek olmuş olsaydı yine şu sorunla karşılaşacaktı; Bazı kadınlar erkeklere benzeyecek kadar saç kestiriyorlar. Bazılarıda kafir kadınlara benzeme niyetiyle kestiriyorlar. Bu manada eşinin saç kesmesi caiz olmaz çünkü Allah-u Teâla “İyilik ve takva konusunda yardımlaşın. Ancak günah ve düşmanlık konusunda yardımlaşmayın.” (Maide, 2) buyurmaktadır. Kadına insan saçı eklemek haramdır. Bu konuda efendimiz(sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurur; “Saç ekenede saç ektirenede Allah lanet etmiştir.” Ancak saç yerine kumaştan veya başka bir maddeden ek yapılırsa ve dışarıdan bakıldığında saç olmadığı anlaşılırsa kadın kocasının izni ile ekletmesinde bir sakınca yoktur. Örtülülerin az olup açık kadınların çok olduğu memleketlerde kuaföre giden kadınların geneli güzelleşip erkeklere güzel görünme kasdı taşımaktadırlar. Belki daha kötü niyetlerle kuaföre gidenlerde vardır. Bu sebeple eşinin haram işlerde ortak olmaması gerektiğinden kuaförde çalışması caiz değildir. Rızkı veren Allah (subhanehu ve teala)’dır. Başka mubah iş varsa orada çalışabilir. Ancak evinde oturup çocukları ve kendisini islam eğitimi ile meşgul etmesi daha hayırlıdır. İnfak konusuna gelince Rabbim amelinizi kabul buyursun. Allah-u Teâla kaldıramadığımız şeylerden bizleri sorumlu tutmaz. Hadiste efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) “Allah temizdir, temiz olanı kabul eder.” buyurmaktadır. İmkanımız doğrultusunda helal kazançtan infak edeceğiz. Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) “Yarım hurma dahi olsa onunla ateşten korununuz.” buyurmaktadır. Az olsada yeterki helal ve temiz olanından olsun. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Musa Ebu Cafer