Münafıkların 50 Alameti : 1 – Müslümanları Bırakıp Müşriklere Yardım Etmek !

11 Eylül 2001 Saat 08:46:30 da bir uçak Dünya Ticaret Merkezi Kuzey Kulesi 94.-98. katları arasına kulenin kuzey tarafından çarptı. Bina çarpmadan 102 dakika sonra yıkıldı. Saat 09:02:59 da ikinci bir uçak Dünya Ticaret Merkezi güney Kulesi 77.-85. katları arasına kulenin güney tarafından çarptı. Bina çarpmadan 56 dakika sonra yıkıldı. Saat 09:37:00 da bir başka uçak ABD Savunma Bakanlığına çarptı. Saat 10:03:11 de Washington'un 240 km kuzey batısına, Pensilvanya Shanksville'de dördüncü bir uçağın düştüğü açıklandı. Biz bu çalışmamızda, 11 Eylül saldırıların mahiyetini, sebepleri, saldırıyı gerçekleştirenlerin kimliğini, komplo teorilerini sırasıyla ele alacak; çeşitli videolar eşliğinde dünya tarihindeki bu önemli dönüm noktasını sonuçlarıyla birlikte değerlendirmeye çalışacağız. Çalışmanın ilk bölümünde saldırının ABD ve dünya ekonomisine maliyetini çeşitli grafikler ve istatistikî veriler eşliğinde ilginize sunuyoruz. Pressmedya Araştırma Masası Bu çalışma International Pressmedya'nın özel bir çalışmasıdır. Kaynak verilerek kullanılabilir.  Dünya Ticaret Merkezine yapılan saldırının harita üzerindeki gösterimi  İstatistiklerle 11 Eylül Saldırıları Dünya Ticaret Merkezinin inşasına harcanan zaman 6 yıl 8 ay Kulelerin yıkıldığı zaman 1 saat 42 dakika Hayatını kaybeden polis sayısı 60 Hükümetin mağdurlara ödediği miktar 8,7 milyar dolar. Saldırılardan 6 ay sonra New York'lu öğrencilerin %76’sı hala sık sık saldırıları düşündüklerini belirttiler.[1] Dünya Ticaret Merkezi’nin yapılış tarihi: 1970 Dünya Ticaret Merkezi’nde faaliyet gösteren şirket sayısı: 430 11 Eylül öncesi binalarda çalışan sayısı: 50,000 Günlük ortalama ziyaretçi sayısı: 140.000 Yanan binaların uzaktan görüldüğü mesafe: 20 mil Dünya Ticaret merkezinde sıcaklığın ulaştığı maksimum derece 2.300 fahrenayt Enkazda insan arama kurtarma çalışmalarının yapıldığı süre 230 gün Boston, Massachusetts’ten Kaliforniya giden Amerikan Airlines 11 uçağında ölenlerin sayısı: 92 Birleşik Havayollarının 175 nolu uçağında ölenlerin sayısı: 65 Pentagon’a düşen uçakta ölenlerin sayısı: 64 Pentagon’da ölenlerin sayısı: 125 Kulelere bir mil yakında yaşayan halktan travma ve psikolojik bozukluk yaşayan insanların yüzdesi: %20 Manhattan’da 11 Eylül sonrası psikolojik tedavi görenlerin oranındaki artış: %200 Tahmini psikolojik sorun yaşayan New York’lu sayısı: minimum 422,000 Manhattan’da saldırılar sonrası alkol tüketimin artış oranı: %25 Manhattan’da saldırılar sonrası sigara tüketiminin artış oranı: %10 Manhattan’da saldırılar sonrası Mariuhanna (uyuşturucu) tüketiminin artış oranı: %3.2 Saldırı sonrasındaki 2 ayda New York’un aldığı Federal Yardım Miktarı: 9.5 milyar dolar ABD bombalamalarından dolayı hayatını kaybeden Afgan sivillere ödenen para miktarı: 10,000 dolar Sadece bir 11 Eylül kurbanının kocasına ödenen tazminat 50,000,000 (50 milyon)dolar. ABD ekonomisinin değeri 11 Trilyon dolar Dünya sigorta pazarının Dünya Ticaret Merkezinden dolayı kaybı 50 milyar(40 milyar doları ABD’nin) dolar. 2001’in son 5 ayında ABD seyahat endüstrisinde işini kaybedenlerin sayısı: 237.000 11 Eylül dolayısıyla 2002 yılı sonuna kadar ABD’de işini kaybedenlerin sayısı: 1.8 milyon. Sadece aşağı Manhattan’da saldırılar sonrası işini kaybedenlerin sayısı: 100,000 Kongre’nin ABD havacılık sektörüne 11 Eylül'den hemen sonra yaptığı yardım miktarı: 15 milyar dolar.[2] Saldırılarda hayatını kaybeden toplam ABD’li sayısı: 2,819 Saldırılarda hayatını kaybeden itfaiyeci ve sağlık personeli: 343 NYPD çalışanı: 23 Çalışanını kaybeden Dünya ticaret Merkezi şirketleri: 60 İkiz kulelerde yaşamını yitiren çalışan sayısı: 1,402 İkiz kulelerde yaşamını yitiren işveren sayısı: 614 Cantor Fitzgerald Şirketinde yaşamını yitiren işçi sayısı: 614 Olayla alakalı sağlık problemi yaşayıp emekli olan itfaiyeci sayısı: 300 Olay sonrası kaldırılan enkaz miktarı: 1.506.124 ton Saldırılardan sonra yangınların devam etme süresi: 99 gün New York şehrinde saldırılardan dolayı işini kaybedenlerin sayısı: 146.100 New York borsasının kapalı kaldığı gün sayısı: 6 Saldırılardan sonra New York şehrinin bir aylık ekonomik kaybı: 105 Milyar dolar Enkazın temizleme masrafı: 1 milyar dolar Acil hizmetlere ödenen toplam FEMA parası: 970 milyon dolar Saldırılardan zarar gören Manhattan alt yollarının tadilatı için harcanan miktar: 7,5 milyar dolar CIA’ye iş başvurusunda bulunanların sayısında meydana gelen artış oranı: %50 Aşağı Manhattan’da saldırı sonrası ortaya çıkan Asbest maddesinin temizlenmesine ihtiyaç duyulan ev sayısı: 30.000 2001’de saldırıdan dolayı tatil programını değiştiren Amerikalı sayısı: 1,4 milyon 11 Eylül sonrası travmatik stres yaşayan New York’lu sayısı: yaklaşık 422,000 [3] Saldırıların ABD Ekonomisine Maaliyeti  Saldırılar nedeniyle imha olan eşya, ev, araç gibi malzemelerin toplam maliyeti 100 milyar dolardır. Amerika’nın 11 Eylül saldırıları nedeniyle toplam kaybı 2 trilyon dolar olarak hesaplanmıştır.[4] ·        Dünya ticaret merkezi 4 milyar dolara sigortalanmıştır. ·        Saldırılarda kullanılan 4 uçak 385 milyon dolar ·        Pentagon’da 1 milyar dolarlık zarar meydana geldi ·        Temizlik masrafları 1,3 milyar dolara mal oldu ·        Acil Fondan harcanan para 40 milyar dolar ·        Saldırılardan hemen sonra direkt 83 bin kişilik iş kaybı nedeniyle meydana gelen zarar 17 milyar dolar Sadece New York kentinde alt yapı, kaybedilen işler, vergi zararları gibi sebeplerle meydana gelen zarar 95 milyar dolar, sigorta ödemeleri 40 milyar dolar, havayollarının zarara uğraması nedeniyle vergi kaybı 10 milyar dolardır. Manhattan’ı gösteren uydu fotoğrafında büyük bir duman uzaydan görünüyor. 11 Eylül saldırıları en çok ABD borsalarını zarara sokmuştur. Saldırıların ilk haftasında Amerikan borsaları 1.4 trilyon dolar zarara uğramıştır. Bu oran günümüz şartlarında 1.74 trilyon dolara denk gelmektedir.[5] ABD havayollarının yolcu taşıma kapasitesi, iflas eden birçok havayolu firması nedeniyle % 20 azalmıştır.[6] Saldırıların ABD turizmine verdiği zararı saptamaya yönelik Hawaii üniversitesi ekonomi profesörü Carl Bonham başkanlığında bir kurul tarafından hazırlanan raporda; ABD’nin saldırılardan dolayı hala kan kaybettiği ve saldırıların yıkıcı etkilerinin halen devam ettiği belirtilmektedir.[7] 11 Eylül’den önce havacılık sektöründe kullanılan 1,000 uçak, şirketlerin iflas etmesi nedeniyle Arizona çölünde hangarlarda park edilmiştir. [8] ABD havacılık sektörünün sadece 2001 yılında toplam zararı 11 milyar doları geçmiştir. Hükümet bu sektöre vergi indirimi ve zarar tazmini gibi amaçlarla 15 milyar dolar yardım yapmıştır. Turizm Raporun 24. sayfasında ayrıntılı rakamların belirtildiği istatistikî tabloda, 2000 yılında Amerika’da 51 milyon olan uluslararası ziyaretçi sayısının 46 milyona düştüğü görülüyor. Yani saldırılar dolayısıyla ABD 2001’de 5 milyon turist kaybetti ve 2004 yılına kadar sırasıyla bu kayıp şöyle devam etti. 2002 43,5(-7) 2003 41,2 (-10) 2004 46,1 (-5) ABD’nin saldırılar sonrası yabancı turist kaybı sadece 2004 yılına kadar toplamda 27 milyona ulaşmıştır. Her bir turistin ülkeye ulaşım ve konaklama dâhil ortalama 5–7 bin dolar harcadığı hesaplanırsa ABD’nin sadece turizm kaybı bile milyar dolarları bulmaktadır. [9] Sadece 11 Eylül olayları dolayısıyla New York’un hasarlarının telafisi, Pentagonun yıkılan yerlerinin inşası, mağdurlara ödenen paralar ve bazı diğer masraflar Amerikan hükümetine 296,2 milyar dolara mal olmuştur. Bu rakam sadece 2002-2003 yıllarını kapsamaktadır. [10]  11 Eylül saldırılarıyla birlikte Amerika’nın ülke içindeki güvenlik harcamalarına ayırdığı bütçe yıldan yıla büyük artış göstermiştir. 2001 yılında iç güvenlik masraflarına 17.1 milyar dolar harcayan ABD sırasıyla bu rakamı şöyle artırmıştır: 2002      20.7 milyar dolar 2003      36.6 milyar dolar 2004      41.3 milyar dolar.[11] Bu rakamlar sadece 2004 yılına kadar yapılan masrafları gösteren rakamlardır. Daha sonraki 6 yılda ise ABD’ye yönelik tehditler ve ABD’nin güvenlik zafiyetleri artmış ve bunlara paralel olarak masrafları da hızla artmıştır. Sağlık Masrafları Michael R. Bloomberg tarafından hazırlanan ve 11 Eylül saldırılarının sağlık masraflarını inceleyen ADDRESSING THE HEALTH IMPACTS OF 9–11 isimli rapora göre 11 Eylül saldırılarından dolayı yılda sadece 392 milyon dolar saldırılardan zarar görenlerin tedavisine harcanmıştır. Bu kronik rahatsızlıklar, uzun vadeli tedavileri kapsamamakta sadece kısa süreli tedavileri kapsamaktadır. Bu 2011 yılına kadar geçen 10 yılda 3,92 milyar dolara tekabül etmektedir.[12] Raporda sadece New York’un enkazın kaldırılması ve yıkılan yerlerin tamiri için 20 milyar dolar harcandığı da belirtiliyor. [13] 11 Eylül'den sonra toplam 900 kişinin kanser travma ve zehirlenmelerden dolayı öldüğü belirlenmiştir. Bu kişliler olaya acil müdahalede bulunanlar, itfaiyeciler ve kurtarma timleridir. Saldırılardan dolayı sadece sigortacılık sektörünün uğradığı kayıp 30 ile 58 milyar dolar arasındadır. (Looney, 2002: 2).[14] Amerikan kongresine sunulmak üzere 5 Ekim 2004 tarihli bir raporda El Kaide’nin stratejisinin en önemli unsurlarından biri Amerikan ve Avrupa ekonomisini sarsacak ve zora sokacak saldırılar yapmak ve Kapitalist sistemin işlememesi hatta çökmesi, "düşmanın ekonomik açıdan belinin kırılması" olduğu belirtiliyor. [15] Saldırılarda yaşamını yitiren 2.973 kişinin gelecekte üretecekleri değer 7.8 milyar dolar olarak hesaplanmıştır.[16] Diğer Bazı Dolaylı Masraflar Hükümetin havacılık sektörüne 15 milyar dolar yardımına rağmen bazı havayolu şirketleri iflastan kurtulamamıştır. Artan güvenlik prosedürleri ve vize almakta yaşanan zorluklar nedeniyle ABD’ye beyin göçü azalmış, öğrenci değişim programları büyük oranda sekteye uğramış ve yatırımlar da olumsuz etkilenmiştir. [17] ABD’de artırılan güvenlik önlemleri nedeniyle kargo gönderimlerinde şirketler gelirlerinin ortalama % 2’sini güvenlik masraflarına ödemekteler. Kargo sektörü saldırılardan sonra yavaşlamış, daha fazla formalite uygulanmaya başlamış ve bu da yatırım ve ticareti doğrudan etkilemiştir. ABD’nin 11.7 trilyon dolar olan ekonomisinin yüzde 2’si kargo güvenliğine harcandığı düşünülürse bu 234 milyar dolar zarar anlamına gelmektedir. [18] Stanford üniversitesi yaptığı araştırmaya göre 11 Eylül saldırıları dolayısıyla bir milyonu aşkın insan işinden olmuş ve saldırılardan sonraki 4 ay boyunca ABD’nin 12 trilyon dolar olan Gayri Safi Milli Hâsılası % 3 oranında yatırım kaybına uğramıştır. Bu oran 350 milyar dolara tekabül etmektedir.[19] Dünya ticaret merkezi 4 milyar dolara sigortalanmıştı. Pentagon’un zarar gören yerlerinin inşası ise 1 milyar dolara mal oldu. El Kaide liderleri saldırıların ABD’ye maliyetinin en az 1 trilyon dolar olduğunu iddia etmekteler. ABD’nin Afganistan savaşı ilk yıllarında yılda 100 milyar dolara mal olmaktaydı. Bu oran Irak savaşı ve Afganistan’da Taliban direnişinin günden güne artmasıyla birkaç kat arttı. Sadece 100 milyar dolardan hesaplansa bile ABD’nin savaşı 10 yılda 1 trilyon dolara mal oluyor.[20] İşini kaybeden 108 bin kişiye ödenen işsizlik maaşı 6.7 milyar dolar. [21] Saldırılar dolayısıyla yaklaşık 18,000 küçük işletme kapanmıştır. [22] Yaralanan ve hayatını kaybeden her sivil için 250 bin ile 50 milyon dolar arasında tazminat ödenmiş 2.551 ölü ve 215 ağır yaralıya toplam 8.7 milyar dolar ödeme yapılmıştır. [23] [1]  FEMA, N.Y.P.D., F.D.N.Y., Port Authority of New York and New Jersey, McKinsey & Co., Office of the Chief Medical Examiner, Justice Department, FBI, New York Times, USA Today, Atlantic Monthly [2] http://www.guardian.co.uk/world/2002/aug/18/usa.terrorism [3] http://nymag.com/news/articles/wtc/1year/numbers.htm [4] http://www.iags.org/costof911.html [5] ^ Consumer Price Index (estimate) 1800–2008. Federal Reserve Bank of Minneapolis. Retrieved December 7, 2010. [6] ^ Bhadra, Dipasis; Pamela Texter (2004). "Airline Networks: An Econometric Framework to Analyze Domestic U.S. Air Travel".United States Department of Transportation. Retrieved May 21, 2008. [7] The Impact of 9/11 and Other Terrible Global Events on Tourism in the U.S and Hawaii University of Hawaii at Manoa February 22,2006 S. 5 [8] The Economic Effects of 9/11: A Retrospective Assessment September 27, 2002 Gail Makinen, CoordinatorSpecialist in Economic Policy Government and Finance Division  S 35 [9] The Impact of 9/11 and Other Terrible Global Events on Tourism in the U.S and Hawaii University of Hawaii at Manoa February 22,2006 S. 24 [10] Bram, Jason, James Orr, and Carol Rapaport. Measuring the Effects of the September 11 Attack on New York City. FRBNY Economic Policy Review, November 2002. P. 12. Congressional Research Service Report RL31716, Homeland Security: 9/11 Victim Relief Funds. Office of the Secretary of Defense. The Renovation of the Pentagon, March 1, 2002. S. 3 [11] HOUSE BUDGET COMMITTEE Democratic Caucus The Honorable John M. Spratt Jr. Washington, DC 20515  S.3 [12] ADDRESSING THE HEALTH IMPACTS OF 9-11 Report and Recommendations to Mayor Michael R. BloombergS 5 [13] ADDRESSING THE HEALTH IMPACTS OF 9-11 Report and Recommendations to Mayor Michael R. Bloomberg S.19 [14] ADDRESSING THE HEALTH IMPACTS OF 9-11 Report and Recommendations to Mayor Michael R. Bloomberg S 62 [15] 3 Bram, Jason, James Orr, and Carol Rapaport. Measuring the Effects of the September 11 Attack on New York City. FRBNY Economic Policy Review, November 2002. P. 12. Congressional Research Service Report RL31716, Homeland Security: 9/11 Victim Relief Funds. Office of the Secretary of Defense. The Renovation of the Pentagon, March 1, 2002. S. 1 [16] CRS Report for Congress 9/11 Terrorism: Global Economic Costs Dick K. Nanto Specialist in Industry and Trade Foreign Affairs, Defense, and Trade Division S 3 [17] CRS Report for Congress 9/11 Terrorism: Global Economic Costs Dick K. Nanto Specialist in Industry and Trade Foreign Affairs, Defense, and Trade Division S.6 [18] CRS Report for Congress 9/11 Terrorism: Global Economic Costs Dick K. Nanto Specialist in Industry and Trade Foreign Affairs, Defense, and Trade Division S. 6 [19] The Economic Impact of 9/11 Assistant Professor Nick Bloom  Stanford University . He is also a Faculty Fellow of the Stanford Centre for Economic Development, [20] The Economic Impact of September 11th [21] Economic Impact of the September 11 World Trade Center Attack Prepared for the New York City Central Labor Council and the Consortium for Worker Education By the Fiscal Policy Institute 275 Seventh Ave., 6th flor New York, NY 10001 212-414-9001 S.3 [22] CRS-11 12 Federal Reserve Bank of Chicago, 2001 Annual Report, p. 16. was added to the financial system. S.10 [23] Straegic Insight Economic Costs to the United States Stemming From the 9/11 Attacks by Robert Looney S.25

Allah Gökten bir su indirdi de dereler kendi miktarınca çağlayıp aktı. Sel de yüze vuran bir köpük yüklendi. Bir süs veya bir meta sağlamak için ateşte üzerine yakıp-erittikleri şeylerde de bunun gibi bir köpük vardır. İşte Allah, hak ile batıla böyle örnekler verir. Köpüğe gelince, o atılır gider, insanlara yarar sağlayacak şey ise, yeryüzünde kalır. İşte Allah örnekleri böyle vermektedir. (Ra’d Sûresi, 17. Ayet Meali) Hamd âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur. Rasûlullah’a salât ve selam olsun. Ra’d sûresi kâinatla ilgili ayetlerin zikriyle doludur. Sûrede, semanın yükseltilmesi, güneş ve ayın insanlara musahhar kılınması, yeryüzün yayılması zikredilmiştir. Yine, dağlar ve nehirlerden bahsedilmiş ve -kaynağı bir olmasına rağmen- yaratıklardaki türlülükle Allah’ın azametine dikkat çekilmiştir. Aynı su ile sulanmalarına rağmen farklı meyvelerin çıkması bunun örneklerindendir. İnsanın gözü önünde şimşek ve yıldırım gösterilmiş ve bunlarla korkutulmuştur. Bulutlarla minnette bulunulmuştur. Kâinatla ilgili bu ayetler, Allah’u Teâlâ’nın şu buyruğu ile son bulur: “Göklerde ve yerde her ne varsa -isteyerek de olsa, istemeyerek de olsa Allah'a secde eder. Sabah akşam gölgeleri de (O'na secde eder).”1 Yaratma ve oluşturmayla, yine yasaklama ve teşvikle ilgili olan şer’i emrin kader yönü tek bir merciden olunca -ki bu Allah’u Teâlâ’dır-, insan için gayp olan, bilmediği ya da düşmanı olduğu meselelerin; gördüğü, hissettiği ve şahidi olduğu örneklerle anlatılması gerekmiştir. Böylece sunum daha etkili olacak ve aynı zamanda bir şahit ve kendisi için bir hüccet olacaktır. İşte burada Kur’an’ın yüce misali gelmektedir: “Semadan su indirdi… Allah misallerini böyle verir.” Misal ve misaller: Misal, kelamın süsü, kelimelerin özü ve manaların güzelliğidir.2 İmam Cürcani (rahimehullah) şöyle der: “Bilmelisin ki, akıl sahibi kimselerin ittifak ettikleri konulardan birisi de şudur: Misallendirme, manaların akabinde geldiğinde veya sunumda kısa bir şekilde belirginleştiğinde, asıl şekli alıp kendi şekline sokabildiğinde; ona güzellik elbisesi giydirir, menkıbelik kazandırır, değerini artırır, ateşini çoğaltır, nefislerin harekete geçmesinde gücüne güç katar, kalpleri kendisine cezbeder, uzak ülkelerdeki zihinler ona akarak gelir, tabiatlar ona tutkuyla bağlanır… Eğer bu vaazsa, gönül için daha şifalı, düşünme için daha etkili, uyarı ve mende daha tesirli; perdenin kaldırılıp amacın görülmesine, hastanın iyileşmesi ve susuzun susuzluğunun giderilmesine daha uygundur.”3 Bu Kur’an ayeti, parlayan bir incidir. Neresinden gelirsen gel, onu bir nur ve ışık olarak bulursun. Allah’a yemin olsun ki, eğer bu dünyadaki bir mahlûk olarak belirecek olsa, insanlar onu, pürüzü olmayan bir mücevher olarak görürlerdi. Yüzü saf olduğu gibi içi de saf olan bir mücevher. Onun yüz yönü vardır, nasıl gelirsen ve hangi yönünden bakarsan, seni şaşırtacak yönleri… Bu ayetin misallendirmesi üzerinde durduğum kadar, başka manalı misaller üzerinde durduğumu hatırlamıyorum. O, tüm noksanlıklardan münezzehtir. Kelamı ne kadar yüce ve ne kadar güzeldir! Ayette, Rabbin mahlûkatını yaratmasındaki hikmetinin delili bulunmaktadır. Bu, mahlûkatın -türleriyle birlikte- imtihan ve fitne için yaratılmış olmalarıdır. Ayette, bu dünyada sünnetlerin/kanunların cereyan ettiğinin delili vardır. Bazen fiil rabbe isnat edilmiştir: “İndirdi”. Bazen de mahlûka isnat edilmiştir: “Yakıyorlar.” Meşhur olan diğer kıraatte ise: “Yakıyorsunuz” geçmektedir. Onun kanunları değişmez. Ayette, hayrın şer getirmeyeceği, ancak şerrin bu hayatın ondan ayrılamayacağı ve yaşamın onsuz düşünülemeyeceği bir kaderi olduğu ifade edilmektedir: “Gökten bir su indirdi de dereler kendi miktarınca çağlayıp aktı.” Ayette, insanlara faydalı olan bazı şeyler vardır ki bunlar, yaratılışın aslında olduğu gibi kaderi fıtrat üzerine kurulmamıştır. Bilakis bu maksatların gerçekleştirilebilmesi için insanın çalışması gerekmektedir. “Bir süs veya bir meta sağlamak için ateşte üzerine yakıp-erittikleri şeyler…” Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) döneminde hurma ağaçlarının aşılanması olayı hatıralarımızdan çok uzak değildir. Ayette, -farklı ve türlü olsalar da- yaratıkların birliği ve yaratıcının tek olduğu ifade edilmektedir. Birinci misal, suludur. İkinci misal ise, ateşli. Yine bunların dışında birçok manalar bulunmaktadır. Ancak ayetteki en büyük mana: “Allah, hak ile batıla böyle örnekler verir” kısmındadır. Hakkın batıl karşısındaki konumu ve batılın hak karşısındaki konumu, hak ile batılın misali ve kimin galip geleceği… Batıl, üste çıkan köpüktür: İmtihan ve sınama için Allah’u Teâlâ’nın mahlûkatına koymuş olduğu kader ve fitnelerinden birisi de, köpüğün üste çıkması, kendisini büyük göstermesi, şekil olarak şişmesi ve başkalarına karşı büyüklenmesidir. Bununla birlikte onun içi, boş, değersiz, ruhsuz ve hayatsızdır. Bu konumuyla toplumları fitneye düşürmekte, gözlerini ve bakışlarını çelmektedir. İnsanlarda onunla birlikte zahiri bir yüceliğe ulaşmayı isteyerek ve onun yükselip büyüdüğü gibi yükselmeyi umarak ona boyun eğer ve onun karşısında alçalırlar. İşte bu köpük, eşyanın döküntüsü ve enkazıdır. Yerin pisliği ve çöpüdür. Eşyanın atık ve değersizidir. Bu köpük, ucuz kabuktur. Hiçbir faydası ve değeri olmayan fazlalıktır. İnsanların ihtiyaç duymayıp almadıkları ve onlardan kurtulmak için Allah’ın rahmetini bekleyerek yol kenarına attıklarıdır… Allah’a yemin olsun ki evet, batıl budur, bunlarda ehli ve adamları… Lakin bu cahil nefisler gerçekleri nasıl görebilecek, görüşleri bu aldatıcı perdeleri yırtıp varlığın hakikatine nasıl vakıf olabilecek? İnsanlar şöyle dememişler miydi: “Keşke, Karun'a verilenin bir benzeri bizim de olsaydı. Gerçekten o, büyük bir pay sahibidir.” Mahlûklar ne kadar da zayıf. Yalancı görüntüler karşısında düşüşleri ne kadar da hızlı. Zamanımızda, şer büyüdü ve şişti. Yeryüzündeki mekânları ve hayatın zamanını doldurmaya başladı. İnsanların gözlerini ve kalplerini onun çehreleri doldurmakta. Şer, kral ve yönetici oldu. Onun, yaptıklarını insanlara süslü gösteren, kalplerini korku ve sevgiyle dolduran sihirbazları vardır. Onlar şöyle derler: Yöneticimiz, Allah yöneticimizi korusun! O olmasaydı biz doğmazdık. Öyleyse yöneticimizin yolunda ölmeliyiz. Yöneticimiz, Allah yöneticimizi korusun! O olmasaydı, yiyemez, içemez, yemeklerimizin tadı olmaz, içeceklerimiz içilmez olurdu. Yöneticimiz, Allah yöneticimizi korusun! Bize şeref ve özgürlük veren odur. Yöneticimiz, Allah yöneticimizi korusun! Onun bereketiyle kadınlarımızın nesli çoğaldı. Yöneticimiz, yöneticimiz… Allah’ın laneti yöneticimiz üzerine olsun. Allah’a yemin olsun ki, o sadece üste çıkan köpüktür. Batıl, fahişe ve pezevengi oldu. Lakin yükseldi ve bir yıldız ve kahraman oldu. İnsanların hayatlarını ezberledikleri, şekil ve sıfatlarını inceledikleri, adım adım taklit ettikleri önder ve örnek oldu. Hatta köpek gibi havlayacak olsa, kulları da onun gibi havlar oldular. Gözünü çevir ve düşünceni gezdir. Ne görürsün garip kardeşim. Bunlar, her geçen gün daha da şişen hava kabarcıklarıdır. Müslümanlar bu köpüklere bağlanınca, onun hukukuna yönelince, halleri ne oldu, işleri ne ile son buldu? Selin önündeki çerçöp… Evet, onlar alçak ve ucuz köpüğe bağlanan çerçöptürler. Anlaşılmaz sözlerle bağırıyorlar: Biz daha yüksekteyiz… Biz daha yukarıda değil miyiz, her şeyin meyvelerinin bizim için devşirildiği konumda değil miyiz? Yeryüzünün kaynaklarını yiyor, mallarımız, petrolümüz ve altınlarımızla, istediğimiz yerden istediğimiz şeyi alabiliyoruz. İşte en kolay ulaşım araçlarına biniyor, en güzel yemekleri yiyor ve en kaliteli elbiseleri giyiyoruz! Bundan dolayı, cehennemde oldukları halde cennette olduklarını zanneden topluluklar arasında, İslam ehlinin bu günlerdeki hali gibisini göremezsin. Orada basın, zındık davetçiler ve sarıklı şeyhlerden oluşan sihirbazlar, saptırma ve akılları bozma işini yürütmektedirler. Onlar gece gündüz şöyle bağırırlar: Ülkemiz çok iyidir. Durumumuz, bu halinden daha iyi bir halde olamaz. Yöneticimiz iliklerine kadar bilinçle doludur. Ülkemiz güven içerisindedir. Bundan başka daha ne istiyorsunuz? Daha kalıcı ve daha güçlü olan haktır: Allah (azze ve celle) “Hak olan çağrı yalnızca O'nadır. Onların Allah'tan başka çağırdıkları ise, onlara hiç bir şeyle cevap veremezler. Onların durumu yalnızca, ağzına gelsin diye, iki avucunu suya uzatanın boşuna beklemesi gibidir. Oysa ona gelmez. İnkâr edenlerin duası, sapıklık içinde olmaktan başkası değildir.”4 Hakka tabi olan ve bağlanan ise “Yanında Allah’ı bulmuştur ve Oda onun hesabını tam olarak vermiştir.” Allah (azze ve celle) “Apaçık haktır.” İnsanların arasındaki cahillerin haktan yüz çevirip ona tabi olmamalarının sebeplerinden biriside, hakkın zayıf olduğunu, az faydası olduğunu, ona bağlananların ancak hüsran ve yok olduklarını zannederek bunu benimsemenin getireceklerini ve onun gerekliliklerine bağlamayı zor görmeleridir. Buna karşın, görünümü çokluk ve kuvvet, yükseklik ve yücelik olanı kabul etmektedirler. Çünkü nefislerin cahilliklerinden birisi de, yakın olana bağlanıp zahir ile aldanmaları, manalara ve gizli hakikatlere ise dalmamalarıdır. Sadece kısa bir süredir, sonra hakikat ortaya çıkacak ve batıllarının ruhu olmadığı, zayıf ve yok olacağı, çokluğunun ise sadece su köpükleri olduğunu anlayacaklardır. Ve hak, ezici gücüyle ortaya çıkıp batılın setlerini bir tufan gibi darmadağın edecektir. Allah’u Teâlâ’ya bağlanmanın izzetiyle ve müminlerin ona vefasıyla yücelecektir. Ehlinin kalplerinde kökleşmesiyle gücü daha da artacaktır. İnsanlar onlara karşı tek bir yaydan atsalar da, ondan vazgeçmeyeceklerdir. Kabirlerine gidene dek o kalplerinden gitmeyecektir. Ruhları bedenlerinden ayrılana kadar ondan ayrılmayacaklardır. O, onlara ve kalplerinin derinliklerine o derece karışmıştır ki, adeta onda, ruhun cesetteki konumunda olmuştur. O, onların kalplerinde ve akıllarında kökleşmiştir. Hak, hiçbir şeyin engel olarak duramayacağı şiddetli bir seldir. Yöneldiğinde, aydınlık bakımından fecrin kılıcı gibidir. Karanlığı yarıp boğazlar. Batılın sahip olduğu tek şey ise, elindeki kalburuyla nuru örtmeye çalışması olacaktır. “Onlar, Allah'ın nurunu ağızlarıyla söndürmek istiyorlar. Oysa Allah, kendi nurunu tamamlayıcıdır; kâfirler hoş görmese bile.” Hak, hayatı aydınlatan ışık, yeryüzünü sulayan sudur. Bununla yerin bereketleri çıkar, ruhlar hayat bulur, hastalıklar şifa bulur. Kalıcı olan haktır. “İnsanlara yarar sağlayacak şey ise, yeryüzünde kalır.” Tabilerinin azlığı ya da zayıflıkları sebebiyle hak ehlinin hakkı hakir ve küçük görmemeleri gerekir. Bilakis onunla izzetlenip batıldan üstün olmaları gerekir. Zira hak ile olan az, çoktur. Allah’u Teâlâ’nın şu buyruğunda olduğu gibi: “Az olan nice topluluklar Allah’ın izniyle çok topluluklara galip gelmişlerdir. Allah sabredenlerle beraberdir.” Yine şöyle buyurmaktadır: “Eğer sizden sabreden yüz kişi olursa, iki yüz kişiye galip gelir.” Burada basiret ashabının gafil olmaması gereken önemli bir nokta vardır. Bu, şeytan ve askerlerinin yalancı görünümlerini ve yükselen köpüklerini şişirmeye çalışmalarıdır. Bunu, basın mensuplarından olan hatip ve edebiyatçılarıyla, insanları ondan meşgul etmek için yaparlar. Böylece hak ehline hakları karmaşık bir hale gelecektir. İşte sende görmektesin ki yazılı ve görsel basın insanların gözlerini, kulaklarını, akıllarını ve kalplerini batıl ve hiçbir değeri olmayan olaylarla doldurmaktadırlar. Bir fahişenin ölümü, insanları meşgul edip dünyayı doldurmaktadır. Bir kedi ya da köpeğin doğması, gazete sayfalarına geçmektedir. Bir fahişenin kendisi gibi birisiyle evlenmesi haberi, insanların evlerine ve haremlerine kadar girmektedir… İster cihad ve mücahidlerin haberleri olsun, ister âlim ve salihlerin ölümü ya da davetçi mü’min’lerin hapsedilmesi olsun, bu türden büyük ve yüce haberlere ve yüce imanlarla ilgili olaylara gelince, onların haberlerini hisseden ya da onlar için sızlayanı çok az işitirsin. Hatta Müslümanların bu haberlerden yüz çevirdiklerini ve hatta onları küçük gördüklerini görürsün. Çünkü bu haberlerin dünya haberleri olmadığını ve batının gazete ve ekranlarının bunları benimsemediğini iddia ederler. Adeta küresellik ve gücün ölçüsü, zındık ve şirk ehlini meşgul eden şeyler olmuştur! Allah bize yeter O ne güzel vekildir. Müslümanın üzerine düşen, yalnızca hak ehli, onların amelleri ve haberleriyle meşgul olmaları ve herhangi bir Firavunun ölümüne değer vermemeleridir. “Onlar için ne gök, ne yer ağlamadı ve onlar mühlet verilenler de olmadı.”5 Allah için şu Firavun’un değerine bir bak! Tüm bunlar Kuran’ın edebiyatı ve iman yoludur. İbrahim (aleyhisselam) tek başına bir ümmetti. Yeryüzünde O ve zevcesinden başka mümin yoktu. Bununla birlikte o tek başına bir ümmet, diğer insanlar ise çerçöp ve hiçbir değeri ve kıymeti olmayan köpüklerdi. Allah’u Teâlâ’nın kaderi ve yolu budur. Kim hakka bağlanırsa, Allah’ın terazisinde ağır olur. Kimde onu terk ederse, hiçbir değeri olmayan bir ölü olur. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şu buyruğuyla ne kadar da doğru söylemiştir: “Rabbini zikredenle zikretmeyenin misali, ölüyle dirinin misali gibidir.” Hamd âlemlerin Rabbi olan Allah’adır. Mütercim: Muhammed Atta 1 - Ra’d: 15 2 - El-Akdu’l-Ferid; İbn Abdu Rabbeh: 3/63 3 - Esraru’l-Belağa: 92-96 4 - Ra’d: 14 5 - Duhan: 29 Şeyh Ebu Katade el-Filistini

بسم الله الرحمن الرحيم، الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام على رسولنا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين Ramazan’da, öncesinde bilmediğimiz gücümüzü keşfediyoruz! Ramazan’da her gün oruç tuttuğumuzda her aydan üç gün oruç tutmanın kolay bir iş olduğunu keşfediyoruz. Ramazan’ın her gecesinde Teravihi kıldığımızda diğer aylarda gece namazının bizim için imkansız olmadığını anlıyoruz. Sahur için her gecenin sonunda uyandığımızda diğer aylarda sabah namazı için uyanmanın bu zorlukta olmadığını öğreniyoruz. Bu ayda Kur’ân’ı birkaç defa hatmettiğimizde her ay bir defa hatmetmenin, gerçekleşmesi mümkün olan bir hedef olduğunu anlıyoruz. Bu ayda kötü alışkanlıklarımıza baskın gelip sigarayı, uyuşturucu maddelerini bıraktığımız ve günahları ve kötülükleri terk ettiğimiz zaman diğer aylarda nefislerimizin arzuladığı birçok günahı bırakmaya ne kadar gücümüzün olduğu ortaya çıkıyor. Ramazan, gayretleri yükselten ve sahiplerini zirvelere ulaştıran bir medresedir. Ve’l-hamdu lillâhi Rabbi’l-âlemîn. Tercüme: Ömer Faruk Ebu Hafs el-Moritânî

بسم الله الرحمن الرحيم Hakkın iyice garipleştiği ve anlaşılmaz hâle geldiği şu zamanda hak ehlini de tanımak artık epeyce zor oldu. Zorluğun sebebi, hakkı beyan eden kaynakların mefkud (kaybolmuş) olmasından kaynaklanmıyor. Bilakis dinî kaynaklar ümmetin ömründe daha önce hiç görülmemiş surette menşur (neşredilmiş) dur. Hayır! Zorluğun sebebi, herkesin zahirde aynı kaynaklardan ama hakikatte farklı kaynaklardan konuşmasıdır. Bunun için bid’atçi, Sünni olarak; Halefî, Selefî olarak; batıl ehli de hak ehli olarak biliniyor. İmam İbn-i Teymiyye (rahimehullah) iman ismini konu ederken buna şöyle dikkat çekiyor: “İbnu’l-Heysam’ın bu konuda yazısını gördüm, iman dilin sözüdür, diyor. Ve İbnu’l-Bâkılâni’nin bir yazısını gördüm, o, iman kalp ile tasdiktir, diyor. İkisi aynı asırda yaşamış ve ikisi de Mutezile’ye ve Rafızîlere karşı reddiyeler vermiştir. Burada demek istediğim şudur: Selef Kur’an ve imana tutunuyorlardı. Ümmette tefrika ve ihtilaflar ortaya çıkınca tefrika ve ihtilaf ehli fırkalara bölündü. Tevhitte, sıfatlarda, kaderde, Rasûle imanda ve diğer mevzularda dayanakları bâtında, hakikatte, Kur’an ve iman değil, kendi şeyhlerinin ihdas ettikleri asıllar olmuştur. Kur’an’dan bu asıllara uygun olduğunu düşündükleriyle ihticac ettiler.-(delil getirdiler)-. Kendi asıllarına ters düşenleri ise asıllarına uygun tevil ettiler.”[1] Yani zahiren Kur’an ve hadisle delil getirmişlerdir. Lakin hakikatte Kur’an ve hadisi kendilerinin ihdas ettikleri usûle göre kabul ve reddetmişlerdir, elfâzına mana vermişlerdir ve delaletini belirlemişlerdir. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) meşhur fırka hadisinde İslam ümmetinin 73 fırkaya bölüneceğini haber verdiğinde 73 fırkadan bir fırka müstesna diğerlerinin ateşte olacaklarını buyurmaktadır. Lakin bu fırkaların hepsi İslam fırkalarıdır. Her fırka kendi görüşüne Kur’an ve Sünneti delil göstermektedir. Kimisi daha çok kimisi daha az. Ama hiçbir İslam fırkası Kur’an’ı ve Sünneti tamamıyla terk etmez. Mesela şu zamanda mevcut değişik fırkalara baktığımızda her biri kendi görüşüne Kur’an ve(ya) Sünnetten delil getirmektedir. Partici kendi bid’atine, tarikatçı kendi bid’atine, Sünnet inkârcısı kendi bid’atine, Telefî kendi bid’atine, Haricî kendi bid’atine ve Rafızî kendi bid’atine, her biri kendi bid’atine Kur’an ve Sünnetten delil getiriyor. Şu hâlde bu fırkalar hepsi Kur’an ve Sünneti dinî kaynak edinme hususunda birler. Hepsi Kur’an ve Sünnete iman etmiş ve onu tasdik ediyorlar. Pekâlâ, o zaman bir fırka hariç diğerlerinin cehennemde olmalarını gerektiren nedir? Evet! Zahirde hepsi kaynakta yani Kur’an ve Sünnette birler. Lakin bâtında, hakikatte her biri kendi asıllarına tabidir. Her biri Kur’an’ı ve Sünneti kendilerinin ihdas ettikleri asıllara göre kabul veya reddediyorlar, elfâzına mana veriyorlar ve delaletlerini belirliyorlar. Pekâlâ, şu hâlde hak olan fırka kimdir? Hak olan fırkayı hakkın sahibi olan Allah (celle ve âlâ)’nın hakkı beyan etmesi için gönderdiği hak elçisi Muhammed (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle beyan ediyor: تَفْتَرِقُ أُمَّتِى عَلَى ثَلاَثٍ وَسَبْعِينَ مِلَّةً كُلُّهُمْ فِى النَّارِ إِلاَّ مِلَّةً وَاحِدَةً قَالُوا وَمَنْ هِىَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ مَا أَنَا عَلَيْهِ وَأَصْحَابِى “Ümmetim 73 millete (fırkaya) ayrılacak. Biri müstesna hepsi ateştedir.” Dediler ki: “O hangisidir, ey Allah’ın Rasûlü?” Buyurdu ki: “Benim ve ashabımın bulundukları üzeri olanlardır.”[2] Ve İmam et-Taberani (rahimehullah)’ın Enes bin Malik (radiyallahu anhu)’nun rivayetinde tahric ettiği hadisin lafzı şöyledir: تَفْتَرِقُ هَذِهِ الأُمَّةُ عَلَى ثَلاثٍ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً كُلُّهُمْ فِي النَّارِ إِلَّاوَاحِدَةً ، قَالُوا : وَمَا هِيَ تِلْكَ الْفُرْقَةُ ؟ قَالَ : مَا أَنَا عَلَيْهِ الْيَوْمَ وَأَصْحَابِي “Bu ümmet 73 fırkaya ayrılacak. Biri müstesna hepsi ateştedir.” Dediler ki: “O fırka hangisidir?” Buyurdu ki: “Benim ve ashabımın bugün bulundukları üzeri olanlardır.”[3] Bu hadislerde Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) hak ehlinin dayandığı esasları beyan etmektedir: Birinci esas: Allah (subhanehu ve teâlâ)’nın kelamı. İkinci esas: Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in sünneti. Üçüncü esas: Sahabe (radiyallahu anhum)’un fehmi. Dördüncü esas: Dinin tamamlanmış olması. Belki burada bazıları hemen şöyle soracaklardır: “Muhakkak ki fırkaların ekseri bu esaslarda hemfikirdir. Hak fırkayı temyiz eden özellikleri nedir?” Derim ki: Hak fırkaya mahsus mümeyyiz vasıfları şunlardır: Bir: İlmî telakki mastarlarını Kur’an ve Sünnet ile ifrad etmeleridir. İki: Telakki zamanı olarak vahyin indiği dönemi tahdid etmeleridir. Üç: Kur’an ve Sünneti anlamakta Sahabe (radiyallahu anhum)’un fehmini ölçü almalarıdır. İmam İbn-i Teymiyye (rahimehullah) şöyle diyor: “Bunun için onlardan (bid’at ehlinden) çoğu, mesela Ebu’l-Hasan el-Basri ve ona tabi olan er-Razi, el-Âmidi ve İbnu’l-Hacib gibi olanlar şöyle demişlerdir: “Ümmet bir ayetin tevilinde iki görüşe ayrılırsa onlardan sonra gelenlere üçüncü bir görüşü ihdas etmek caizdir.” Böylece ümmetin Kur’an ve hadis tefsirinde sapıklık üzere birleşmelerinin mümkün olabileceğini ve “Allah başka bir manayı kastetmiştir” diyerek de Allah’ın bir ayette sahabenin ve tabiinin anladığı manadan başka bir manayı kastettiğini kabul etmişlerdir. Bu sözün ne manaya geldiğini anlamış olsalardı söylemezlerdi. Zira ümmet sapıklık üzere birleşmez ve her ikisi de hata olan ve doğrusu üçüncüsü olan bir söz söylemezler.”[4] Bunun için İmam Ahmed (rahimehullah) şöyle demiştir: “Bizde sünnetin asılları Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in sahabesinin izlediği yola tutunmak, onlara tabi olmak ve bid’ati terk etmektir. Zira her bid’at dalalettir.”[5] İmam el-Evzai (rahimehullah) şöyle demiştir: “İlim, Muhammed (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’den gelendir. Bundan başkası ilim değildir.”[6] Ve İmam İbn-i Recep (rahimehullah) şöyle demiştir: “İlimlerin içinde faydalı olan Kitap ve Sünnet metinlerini zapt etmek ve manalarını fehmetmektir. Bunu yaparken Kur’an ve Sünnetin manalarını, helaller ve haramlar ile alakalı meseleleri ve zühd, adab ve diğer mevzuları da sahabe, tabiin ve onlara tabi olanlardan gelen rivayetlere göre fehmetmektir.”[7] İmam Ebu’l-Kasım el-Esbahani (rahimehullah) şöyle demiştir: “İlim, çok rivayette bulunmak değildir. Bilakis ilim, ittiba ve ilimle amel etmektir, sahabe ve tabiine uymaktır. Ama kim sahabe ve tabiine uymazsa o sapıktır –ilmi çok da olsa-.” Ve şöyle diyor: “Din sadece Allah-u Teâlâ’dan gelendir. Onu insanların akıllarına ve görüşlerine açmamıştır. Rasûl (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) Sünneti ümmetine beyan etmiştir. Onu ashabına izah etmiştir. Her kim dinden bir şeyde Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in ashabına muhalefet ederse şüphesiz sapmıştır.”[8] Ve İmam İbn-u Ebi Zeyd el-Kîravâni (rahimehullah) şöyle demiştir: “Sünnete teslim olmak görüş ve kıyasa münafi değildir. Zira selefin ondan tevil ettiğini tevil ederiz, amel ettiği ile amel ederiz, terk ettiğini terk ederiz. Onların hadislerde geri durduklarından biz de geri dururuz, beyan ettiklerinde onlara tabi oluruz ve hadis olarak kabul ettiklerinde ve ondan istinbat ettiklerinde onlara uyarız. Onların ihtilaflarının ve tevillerinin dışına çıkmayız. Şu zikrettiklerimiz Ehl-i Sünnetin fıkıh ve hadiste insanlara imam olanlarının sözüdür.”[9] Bilhare hak fırkanın en bariz vasfı, Nebevi Sünneti metnen, manen ve amelen zapt edip korumalarıdır. Her amele sünnetten bir delil aramalarıdır ve bunun üzerinde cemaati oluşturmalarıdır. Bunun için bu fırkaya Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat denilmiştir. İşte Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in tarif ettiği hak fırka bu fırkadır. Bu fırkayı eskiler “Hadis Ehli” veya “Hadis Ashabı” fırkası olarak da tabir ederlerdi. İmam Ebu Bekr Hatîb el-Bağdadi (rahimehullah)’ın kendi senediyle Ebu Said el-Hudri (radiyallahu anhu)’nun gençlerden birini (ilim talebelerinden birini) görünce şöyle dediğini tahric etmiştir: “Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in vasiyeti başım üstüme. Bize Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem), meclislerimizi size açmayı ve size hadis fehmettirmemizi vasiyet etti. Zira siz bizim haleflerimiz ve bizden sonraki Hadis Ehli olacaksınız.” Yine kendi senediyle “Ümmetimde daima hak üzere olan bir taife olacaktır. Ona karşı olanlar ona zarar veremeyecektir” hadisi için İmam Ali bin Medinî (rahimehullah)’ın “Onlar Hadis Ehli’dir.” dediğini rivayet etmiştir. Ve İmam Yezid bin Harun (rahimehullah)’tan “Bu taife Hadis Ashabı değilse kimdir bilmem” dediğini ve İmam İbnu’l-Mubarek (rahimehullah)’ın “Onlar bana göre Hadis Ashabı’dır” dediğini ve İmam Ahmed (rahimehullah)’ın “Bu taife Hadis Ashabı değilse kimdir bilmem” dediğini ve İmam Ali bin Medinî (rahimehullah)’ın “Onlar Hadis Ashabı’dır” dediğini ve İmam el-Buhari (rahimehullah)’ın “Ümmetimden bir taife, yani Hadis Ashabı” dediğini rivayet etmiştir.[10] Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat Ne Demek? Bu ıstılahın tarif ettiği fırka iki vasfa haizdir: Birincisi, Sünnet ehli olmalarıdır ve ikincisi, Cemaat ehli olmalarıdır. Bir şeyin ehli o şeye en has olanlardır. Bunun için kişinin ehli ona en özel ve en yakın olanlardır. Ve evin ehli o evin halkıdır. İslam ehli ise İslam’ı din edinmiş olanlardır. Bu manada Sünnet Ehli de Sünnete en özel, en yakın ve sözünde, amelinde ve itikadında Sünnete en bağlı olanlardır. Muhtemelen Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat ıstılahı ilk olarak sahabe devrinin sonlarına doğru ümmette bid’atler baş gösterip fırkalar ortaya çıkmaya başlayınca kullanılmaya başlanıldı. Bu tabiri ilk kullanan olarak İmam İbn-i Abbas (radiyallahu anhuma) bilinir. İmam İbn-i Kesir (rahimehullah) “Nice yüzlerin ağardığı ve nice yüzlerin karardığı gün” ayet-i kerimesinin tefsirinde İbn-i Abbas (radiyallahu anhuma)’nın şöyle dediğini rivayet eder: “Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat’in yüzü ağardığı ve Ehlu’l-Bid’ati ve’l-Furka’nın yüzü karardığı gün.” Özellikle Yunan mantığının hicrî birinci asrın sonlarına doğru İslam âlemine giriş yapmasıyla ve Kelam fırkalarının varlık göstermeleriyle ilkin dinin aslında ve sonra dinin her alanında hak ehliyle batıl ehli arasında büyük tartışmalar başladı. Bunun için âlimlerimiz nebevi sünnetten sapmayan ve sahabe (radiyallahu anhum)’un yolundan çıkmayanlara Ehli Sünnet dediler. Nebi (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in tebliğ etmediği ve sahabenin ondan aktarmadıkları şeyleri ihdas edenlere de Ehlu’l-Bida (Bid’at ehli) dediler. Maalesef ilkin sadece hak ehline mahsus olan Ehli Sünnet ismi Mutezile fırkasının ve özellikle Rafızî fırkaların güç kazanıp ümmete musallat olmalarıyla tahrife uğradı ve hakikatte Ehli Sünnet olmayanlar Ehli Sünnet olarak tabir edilmeye başlanıldı. Bunun sebebi, bil husus üçüncü asırdan sonra güçlenen Mutezile ve Rafızî fırkalarına karşı ümmetin uleması arasında kahir çoğunlukta olan Eş’ârî ve Maturidî âlimlerinin büyük bir mücadele vermiş olmalarıdır. Yukarıda geçtiği gibi Ehl-i Sünnetin en bariz vasfı, sahabe (radiyallahu anhum)’u sevmeleri ve onların yolunu izlemeleridir. Çünkü vahiy (Kur’an ve Sünnet) ile ümmet arasındaki tek bağ onlardır. Dolayısıyla Sünnet ve sahabe arasında doğrudan bir ilişki vardır. Bu ilişki genel olarak bütün Müslümanlarda o kadar derin bir yer edindi ki sahabeyi kötüleyenler Sünneti kötüleyenler olarak ve sahabeyi koruyanlar Sünneti koruyanlar olarak kabul edildi. Mutezile ve Rafızîler sahabe düşmanıydı, sahabeyi kötülüyorlardı ve tekfir ediyorlardı. İslam toplumu içinde Mutezile ve Rafızîlere karşı en büyük mücadeleyi veren de Eş’ârî ve Maturidî âlimleri olunca bir; Eş’ârîler ve Maturidiler Ehl-i Sünnet oldular, iki; buna ilaveten Eş’ârîler ve Maturidiler Ehl-i Sünnetin hamileri konumuna geldiler. Hâlbuki Eş’âriler ve Maturidîler imanın tarifinde, Allah (celle ve âlâ)’nın isim ve sıfatlarında ve dinde asli olan başka mevzularda sahabenin yolunu terk etmişlerdir. Semavi ilmi Yunanın aklına tabi kılmışlardır ve birçok mevzuda Nebevi Sünnete muhalefet etmişlerdir. Özellikle hicrî üçüncü asırdan sonra Ehl-i Sünnet kavramı biri genel ve biri de özel olmak üzere iki manada kullanılmaya başlanıldı. Birinci ve Genel Mana: Rafızî, Şiî fırkası hariç bütün İslam fırkaları. Bu manada Rafızî, Şiî olmayan bütün fırkalar, yani Eş’âriler, Maturidîler, Hariciler, Mutezile ve diğer bid’at fırkalarının hepsi Sünni yani Ehl-i Sünnet’tir. İmam İbn-i Teymiyye (rahimehullah) şöyle der: “Şüphesiz ki Rafızîler Kitap ve Sünnete en uzak olan bid’at fırkasıdır. Bunun için onlar Sünnete muhalefetleriyle meşhur olmuşlardır. Genelde herkes Sünni’nin zıddı olarak sadece Rafızî’yi bilir. Birisi “Ben Sünni’yim” dediği zaman bu sözün manası “Ben Rafızî değilim”dir.”[11] İkinci ve Özel Mana: Bid’atlerden hâli olan, Nebevi Sünnet ve sahabe (radiyallahu anhum)’un yolundan ayrılmayan saf, katıksız, tek hak ehli fırka Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat. Bu manada Eş’âriler, Maturidîler, Hariciler, Mutezile, Cehmiler ve diğer bütün bid’at ve heva fırkaları Ehl-i Sünnet değillerdir. İmam İbn-i Teymiyye (rahimehullah) şöyle der: “Ehl-i Sünnet lafzından, üç halifenin (Ebu Bekir, Ömer ve Osman (radiyallahu anhum)’un) hilafetini ispat edenler kastedilir. Bu manada Ehl-i Sünnet kavramına Rafızîler hariç bütün fırkalar girer. Ve Ehl-i Sünnet lafzıyla saf, katıksız Hadis ve Sünnet Ehli olanlar kastedilir. Bu manada Ehl-i Sünnet kavramına sadece Allah’ın sıfatlarını ispat edenler, Kur’an mahlûk değildir diyenler, Allah ahirette gözle görülecek diyenler, kaderi ispat edenler ve Hadis ve Sünnet Ehli arasında maruf olan diğer mevzuları ispat edenler girer.”[12] Binaenaleyh, Rafızî, Şiî olmayan herkes genel manada Ehl-i Sünnettir. Çünkü Sünnetten en çok sapmış ve ona en çok düşman olanlar Rafızîlerdir. Bunun için Rafızî olmayan ve Rafızîlere karşı mücadele vermiş olan herkes Sünni olarak ve Ehl-i Sünnetten addedilmiştir. Lakin hakikatte Ehl-i Sünnet, Nebevi Sünnete ve ashabın sünnetine sımsıkı sarılanlar ve her türlü bid’atten kaçınanlardır. İmam Ahmed (rahimehullah)’ın dediği gibi: “Bizde sünnetin asılları Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in sahabesinin izlediği yola tutunmak, onlara tabi olmak ve bid’ati terk etmektir. Zira her bid’at dalalettir.”[13] Rafızî olmayan ve Rafızîler ve Mutezileyle mücadele eden herkes Ehl-i Sünnet tabirine dâhil edilince ve bu mücadeleyi özellikle Eş’ârî, Maturidî ve Kerramî âlimler verince Ehl-i Sünnet tabirinde bir mana kayması gerçekleşti ve usûlleri itibariyle Ehl-i Sünnet olmayan itikadî ve fıkhî mezhepler Ehl-i Sünnet mezhepleri olarak kabul edildi. Mesela bu yazının girişinde İmam İbn-i Teymiyye (rahimehullah)’ın sözünde zikri geçen Ebu Bekr el-Bâkılâni (rahimehullah) Hıristiyanlara, Rafızîlere, Mutezileye, Haricilere ve Cehmilere karşı acımasız ve çok bilge bir düşmandı. Bundan ötürü “Sünnetin Kılıcı” veya “Ümmetin Dili” veya “Hadis Ehlinin Sözcüsü” gibi lakaplar almıştır. Hâlbuki zamanında Ebu’l-Hasan el-Eş’ârî (rahimehullah)’ın mezhebini en güçlü savunan ve yayan benzeri az olan Eş’âriyye’nin en önemli imamlarındandır. İmam ez-Zehebi (rahimehullah) onun için şöyle der: “İmam, Allâme, Kelamcıların ve Usûlcülerin bir tanesi. Ebu’l-Hasan el-Eş’ârî’nin yolunu savunup desteklemiştir. Birkaç az meselede ona muhalefet etmiştir. Onun nazirlerindendir. Kelam ilmini onun ashabından öğrenmiştir. Mutezileye, Rafızîlere ve Müşebbiha’ya karşı keskin bir kılıçtı. Usûlünün ekseri sünnete uygundur.”[14] Şimdi bakın, “Sünnetin kılıcı” olarak tabir edilen Ebu Bekr el-Bâkilâni (rahimehullah) imanı nasıl tarif ediyor. Temhidu’l-Evâil ve Telhisu’d-Delâil isimli kitabında “İmanın manası hakkında söz” babı altında şöyle diyor: “Bize söyleyin. Size göre iman nedir?” denilse deriz ki: “İman, Allah’ı tasdik etmektir. İlim ve tasdikin yeri ise kalptir. Ve denilse ki “Size göre küfür nedir?” denilir ki: “Küfür, imanın zıddı olan Allah’ı bilmemek ve O’nu tekzib etmektir. Küfür, insanın kalbini ilimden örtendir. Küfür, kalbin hakkı bilmesinden engelleyen bir örtü gibidir.”[15] Ehl-i Sünnete göre ise iman; kalp ile tasdik, dil ile ikrar ve beden ile ameldir. Ehl-i Sünnetin büyük imamlarından İmam Süfyan bin Saîd es-Sevri (rahimehullah) şöyle diyor: “İman; söz, amel ve niyettir. Artar ve eksilir. İtaat ile artar, masiyet ile eksilir. Amelsiz söz caiz değildir. Ve söz ve amel niyetsiz caiz değildir. Söz, amel ve niyet ise ancak Sünnete uygunluğu ile caizdir.”[16] Ve İmam Muhammed bin İsmail el-Buhari (rahimehullah) “Hicaz ehlinden, Mekke’de, Medine’de, Kufe’de, Basra’da, Vasıt’ta, Bağdat’ta, Şam ve Mısır’da 1000’den fazla ilim ehliyle defalarca görüştüm” dedikten ve 50’sinden fazlasının isimlerini saydıktan sonra şöyle diyor: “Kısa tutmak ve uzatmamak için bu kadarının isimlerini saymakla yetindik. Bunlardan bir tanesinin dahi şu meselelerde muhalefet ettiğini görmedim: Şüphesiz din, söz ve ameldir. Kur’an Allah’ın kelamıdır. Mahlûk değildir. Kaderin hayrı ve şerri Allah’tandır.”[17] Ve İmam İbn-i Ebu Hâtim (rahimehullah) şöyle diyor: “Babama ve Ebu Zura’ya[18] Ehl-i Sünnetin dinin aslında mezhebini, gördükleri âlimlerin bu konuda görüşlerini ve kendilerinin bu hususta itikadlarını sordum. Şöyle dediler: ‘Hicaz, Irak, Şam ve Yemen bölgelerindeki âlimlerle görüştük. Mezhepleri şöyleydi: İman, söz ve ameldir. Artar ve eksilir. Kur’an Allah’ın kelamıdır. Hiçbir cihetten mahlûk değildir. Kader, hayrı ve şerriyle Allah (azze ve celle)’den dir.’ ”[19] Gördüğünüz gibi Ehl-i Sünnetin imamları hepsi, iman, söz ve ameldir, Kur’an mahlûk değil Allah (celle ve âlâ) onu hakikaten konuşmuştur, demişlerdir. Şu hâlde imanın tarifinde dahi Sünnet Ehline muhalif olan birisi nasıl Sünnet Ehli hatta “Sünnetin Kılıcı” olabilir? Evet! “Sünnetin Kılıcı”dır çünkü sünnet düşmanları olan Mutezile ve Rafızîlere karşı çok mücadele vermiştir diyebilirsin. Bu manada onlara karşı Sünneti müdafaa etmiştir. Bu manada bütün Eş’ârî, Maturidî, Zahirî vs. âlimler Sünnetin müdafileridir. Lakin bir şeyin ehli, o şeyin esaslarını koruyan, savunan ve yaşatandır. Bu âlimler ise sahabeden 200 küsur sene sonra ortaya çıkmış esasların hamiliğini ve nazirliğini yapmışlardır. Mesela, bugün Cübbeli Ahmet ve Ebu Bekir Sifil gibileri de Sünneti Mustafa İslamoğlu ve Abdulaziz Bayındır gibi Sünnet düşmanlarına karşı savunuyorlar. Lakin bu durum onları ne kadar Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat yapıyor? Ebu Bekr el-Bâkilâni (rahimehullah) sadece bir örnektir. Bu manada örnekleri ciddi manada çoğaltabiliriz. Belki birçok Müslümanın büyük Ehl-i Sünnet âlimleri olarak bildikleri âlimlerin birçoğu özel manada Ehl-i Sünnet değildir. Mesela Fahruddin er-Razi, Ebu Hamid el-Gazali, Ebu’l-Meâli el-Cuveyni, Takiyyuddin es-Subki (rahimehumullah) gibi. Veya Hafız el-Beyhâki, Hafız İbn-i Hacer el-Askalâni veya Hafız en-Nevevi (rahimehumullah) gibi. Ve bu isimlere benzer birçok başkaları. Şüphesiz tüm bu âlimlerin ilmî mevkileri çok yüksek ve Kur’an ve Sünnete hizmetleri çoktur. Her biri dinin direği ve ümmetin mürşidlerindendir. Lakin hepsine bir şekilde dinin aslında ve dinin beyan kaidelerinde bid’at girmiştir. Kimisine daha az, kimisine daha çok. Velhasıl burada demek istediğim sadece şudur: Ehl-i Sünnet… - Zahiren (Kur’an ve Hadis metinleriyle istidlal etmekte) ve batınen (Kur’an ve Hadis metinlerini kabul etmekte, elfazına mana vermekte ve delaletini belirlemekte) vahye (Kur’an ve Sünnete) teslim olmuş olanlardır. - Sahabe (radiyallahu anhum)’u vahyi fehmetmekte ilk derecede ölçü kabul etmiş olanlardır. - Sahabenin yolunu izleyen Ehl-i Sünnet ulemasını hakiki imamlar edinmiş olanlardır. - Her bid’atten uzak duranlardır. İşte bunlar Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat’tir. İşte bunlar hak ehlidir. Ebu Muhammed İbn-i Hazm (rahimehullah) şöyle diyor: “Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat hak ehlidir. Ondan başkaları bid’at ehlidir. Onlar (Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat) sahabe (radiyallahu anhum)’dur. Ve tabiin (rahimehumullah)’tan onların yolunu izleyen herkes. Sonra Hadis Ashabı ve nesilden nesile bugüne dek onların yolunu izleyen fakihler. Ve yeryüzünün doğusunda ve batısında onlara tabi olan avam. Allah hepsine rahmet etsin.”[20] Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat’in cemaat ehli olmasına gelince, bunun açıklaması şöyledir: Lügatte cemaat, bir gaye için bir araya gelmiş olan topluluktur. İslam’da da cemaat kavramı bu kullanımın dışına çıkmaz ve başlıca şu iki manada kullanılır: Birincisi, tek de olsa hakkı kaim kılmayı gaye edinmiş topluluk. Ve ikincisi, Allah’a ibadet etme gayesi etrafında toplanan büyük İslam topluluğu (ümmet). Hadis ve Sünnet Ehli fırkası iki manada da cemaati inşa etmekte ve korumaktadır. Bunun için de cemaat ehli olarak isimlendirilmeyi en çok hak eden fırkadır. Birinci manadaki cemaat için İmam Ahmed (rahimehullah)’ın Muaviye (radiyallahu anhu)’dan tahric ettiği sahih hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle buyuruyor: إِنَّ أَهْلَ الْكِتَابَيْنِ افْتَرَقُوا فِي دِينِهِمْ عَلَى ثِنْتَيْنِ وَسَبْعِينَ مِلَّةً، وَإِنَّ هَذِهِ الْأُمَّةَ سَتَفْتَرِقُ عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِينَ مِلَّةً، كُلُّهَا فِي النَّارِ إِلَّا وَاحِدَةً، وَهِيَ الْجَمَاعَةُ “Kitap Ehli dinlerinde 72 millete (fırkaya) ayrıldılar. Ve bu ümmet 73 millete (fırkaya) ayrılacaktır. Biri müstesna hepsi ateştedir. (Müstesna olan) Cemaat’tir.” Burada ‘cemaat’ten kastedilen, diğer rivayetlerde “Benim ve ashabımın bugün bulundukları üzeri olanlar” kavliyle tarif edilen Hadis ve Sünnet Ehlidir. Bu manada İbn-i Mes’ud (radiyallahu anhu) şöyle demiştir: “Cemaat, tek de olsan hakka muvaffak olandır.” Ve bir rivayette “Cemaat, tek de olsan Allah’a itaate muvaffak olandır.”[21] İmam İbn-i Kayyim (rahimehullah) şöyle diyor: “Nuaym bin Hammâd şöyle demiştir: Cemaat fesada uğradığı zaman tek de olsan, sen cemaat ifsad olmadan evvelki hâl üzere olmalısın. O zaman sen cemaat olursun. Bunu el-Beyhâki zikretmiştir. Ve Hadis Ehli’nden bazı imamlara es-Sevâdu’l-Azam (en büyük topluluk) zikredildiğinde şöyle demişlerdir: Es-Sevâdu’l-Azam’ın kim olduğunu bilir misin? O, Muhammed bin Eslem et-Tûsi[22] ve arkadaşlarıdır. Bu tabiri karşıt görüşlüler tahrif etmiştir. Es-Sevâdu’l-Azam, Hüccet ve Cemaat cumhurdur, demişlerdir. Ve cumhuru Sünnetin üzerine ölçü koymuşlardır. Sünnet Ehli az olduğundan ve asırlarda ve şehirlerde tek tük olduklarından ötürü Sünnete bid’at ve ma’rufa münker dediler ve kim şaz olursa (cumhurdan ayrılırsa) onu Allah ateşe soyutlar demişlerdir. Lakin muhaliflerin anlamadığı şu ki -hakka muhalefet eden- şazdır. Şayet bir kişi haricinde bütün insanlar hakka muhalif olsalar o zaman şaz olan, biri hariç bütün insanlardır. Ahmed bin Hanbel’in zamanında çok azı müstesna insanların hepsi şaz olmuşlardı. Bunun için onlar (Ahmed bin Hanbel ve diğerleri) Cemaat’ti. O zamanın kadıları, müftüleri, halifesi ve tabileri hepsi şazdı. Cemaat, tek başına Ahmed bin Hanbel’di.”[23] İkinci manada cemaate gelince o, ümmetin oluşturduğu büyük İslam cemaatidir (ümmet). Bu manadaki cemaatin esasi gayesi, Allah’a ibadet etme hususunda toplanmaktır. Allah (celle ve âlâ) şöyle buyuruyor: إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ “Muhakkak ki bu sizin ümmetiniz tek bir ümmettir. Sizin Rabbiniz de Benim. O hâlde yalnız Bana ibadet edin.”[24] El-Kefevî (rahimehullah) şöyle der: “Ümmet, bir işin veya dinin veya zamanın veya mekânın bir araya getirdiği cemaattir.”[25] Çünkü الأمُّ (el-emmu) kasıttır. İbn-i Manzur (rahimehullah) “أَمَّهُ يَؤُمُّهُ أَمّاً إذا قَصَدَهُ (kişi bir şeyi kastettiği zaman emmehu, yeummuhu, emmen denilir)” der. Şu hâlde ümmet, bir kasıtta, gayede birleşmiş olan topluluktur. Ortak kasıt, ayet-i kerimede geçtiği üzere Allah’a ibadettir: “Sizin Rabbiniz Benim. O hâlde yalnız Bana ibadet edin.” Ebu Muhammed el-Beğavi (rahimehullah) şöyle diyor: “(Muhakkak ki bu sizin ümmetiniz) yani milletiniz, dininiz (tek bir ümmettir) yani bir dindir. O da İslam Dini’dir. Böylece Allah, İslam’dan hariç bütün dinleri batıl kılmıştır. Ümmetin aslı tek bir maksat üzere olan cemaattir. Şeriat bunun için bir ümmet kılınmıştır. Çünkü ehli bir maksatta bir araya gelmiştir.”[26] Dolayısıyla büyük İslam cemaatini yani ümmeti oluşturan esas, efradının ibadeti Allah (celle ve âlâ)’ya ifrad etmeleri, O’na şirk koşmamaları ve İslam şeriatına itaat etmeleridir. Bu bağlamda şirk ehli olmayan bütün bid’at fırkaları büyük İslam cemaatindendir. Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat, bid’at ve bid’at ehline karşı Sünneti koruduğu ve hakkı kaim kıldığı için birinci manada cemaat ehlidir ve bununla beraber büyük İslam cemaatinin yani ümmetin vahdetini koruduğu ve temin ettiği için ikinci manada da cemaat ehlidir. İmam el-Evzaî (rahimehullah) kendi senediyle Amr bin Meymun (rahimehullah)’ın şöyle söylediğini aktarıyor: “Bir gün Abdullah bin Mes’ud (radiyallahu anhu)’nun “Cemaatten ayrılmayın. Allah’ın eli cemaatin üzerindedir.” dediğini işittim. Sonra başka bir gün onun şöyle dediğini işittim: “Başınıza namazın vaktini geciktiren idareciler geçecek. Siz namazınızı vaktinde kılın. Bu farz namazınız olur. Sonra onlarla beraber kılın. Bu sizin için nafile olur.” Ben (Amr bin Meymun) dedim ki: “Ey Muhammed’in ashabı! Bize ne söylüyorsun, anlamadım.” “Nedir anlamadığın?” dedi. Dedim ki: “Önce bana cemaatten ayrılmamayı ve ona sarılmayı emrediyorsun ve sonra da “Namazı tek başına kıl! Bu kıldığın senin için farz namazın olur. Sonra da cemaatle kıl. Bu senin içen nafile olur” diyorsun.” Bunun üzerine Abdullah bin Mes’ud (radiyallahu anhu) şöyle dedi: “Ey Amr bin Meymun! Ben de seni bu karyenin en fakihlerinden bilirdim! Cemaat kimdir biliyor musun?” “Hayır” dedim. “Cemaatin cumhuru cemaatten ayrılanlardır. Cemaat, tek de olsan hakka muvaffak olandır” dedi.” Ve bir rivayette “Yazık sana! Muhakkak ki insanların cumhuru cemaatten ayrıdırlar. Şüphesiz ki cemaat, Allah (azze ve celle)’ye itaate muvakkaf olandır.”[27] Abdullah bin Mes’ud (radiyallahu anhu) burada konumuz olan iki cemaatten bahsediyor. “Cemaatin cumhuru” derken büyük İslam cemaatinin yani ümmetin ekseri “Cemaatten” yani özel manada “Ehl-i Sünnet’ten ayrılanlardır” çünkü sahabenin Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’den aktardıkları dine dinden olmayan şeyler katmışlardır. (namazın vaktini geciktirmek gibi) Bunun için Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat’in en büyük imamlarından biri olan Abdullah bin Mes’ud (radiyallahu anhu) talebesine bu bid’ate iştirak etmemeyi ama vahdeti de bozmamayı öğretmiştir. Bütün sahabe, talebelerini iki manada cemaati muhafaza etmek için eğitmişler ve terbiye etmişlerdir. Bunun için Hadis ve Sünnet Ehli imamlarına ait olan bütün akide metinlerinde şu manadaki ibareleri bulabilirsiniz: “Adil de olsa zalim de olsa, iyi de olsa kötü de olsa (Müslüman) her Sultana, Emire itaat ederiz. Adil de olsa zalim de olsa, iyi de olsa kötü de olsa (Müslüman) her kişinin arkasında namaz kılarız. Adil de olsa zalim de olsa, iyi de olsa kötü de olsa (Müslüman) her komutanın altında cihad ederiz.” Hülasa: Ümmetin içerisinde hakkı katıksız ve saf hâliyle ikame eden ve ümmetin vahdetini ve bütünlüğünü sağlayan ve koruyan fırka Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat’tir. Bunun için daima ilahi nusrete mazhar olan “Tâifetu’l-Mansura”dır. Ve bunun için kurtulmuş olan “Fırkatu’n-Nâciye”dir. İmam Süfyan bin Saîd es-Sevri (rahimehullah) şöyle demiştir: “Melekler semanın nöbetçileridir. Hadis Ashabı da yeryüzünün nöbetçileridir.”[28] Ve İmam Muhammed bin İdris eş-Şâfii (rahimehullah) şöyle demiştir: “Hadis Ashabı’ndan birisini gördüğüm zaman sanki Nebi (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’i canlı olarak görüyormuş gibi oluyorum.”[29] Vay halimize! Vay halimize! Şu zamanda Nebi (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’e benzemek ne kadar garip, ne kadar anlaşılmaz, ne kadar uyumsuz oldu. Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat’in hâli ne kadar zor oldu! Ben de İmam Süfyan es-Sevri (rahimehullah)’ın Yusuf bin Esbât’a dediği gibi diyorum: “Doğuda bir adamın Sünnet sahibi olduğu sana ulaşırsa, ona selam gönder! Batıda bir adamın Sünnet sahibi olduğu sana ulaşırsa, ona da selam gönder! Zira Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat azalmıştır.”[30] [1] Mecmuû’l-Fetâva, 13/58. Daru’l-Vefa üçüncü baskı h.1426 [2] Hadisi İmam et-Tirmizi (rahimehullah) Abdullah bin Amr (radiyallahu anhu)’dan hasen isnad ile tahric etmiştir.  [3] Hafız el-Cûzecani (rahimehullah) şöyle der: “Bu; aziz, hasen, meşhur bir hadistir.” [4] Mecmuû’l-Fetâva, 13/59. Daru’l-Vefa üçüncü baskı h.1426 [5] Şerh-u Usûli itikadi Ehli’s-Sünneti ve’l-Cemaa 1/156. Dar-u Tayyibe baskısı h.1402 [6] Fadlu İlmi’s-Selef ala’l-Halef 6. Mektebetu’ş-Şamile. [7] Fadlu İlmi’s-Selef ala’l-Halef 6. Mektebetu’ş-Şamile. [8] El-Huccetu fi Beyani’l-Mahacce 2/469 ve 472. Daru’r-Raye baskısı h.1419 [9] Kitabu’l-Cami’ 117. Muessesetu’r-Risale ikinci baskı h.1403 [10] Şeref-u Ashabi’l-Hadis 39,57,66,67. Âlem’ul-Kutub birinci baskı h.1423 [11] Mecmuû’l-Fetava 3/356. Daru’l-Vefa üçüncü baskı h.1426 [12] Minhacu’s-Sunne 2/132. Muessesetu Kurtuba birinci baskı [13] Şerh-u Usûli itikadi Ehli’s-Sünneti ve’l-Cemaa 1/156. Dar-u Tayyibe baskısı h.1402 [14] Siyeru Alami’n-Nubela 17/193. Muessesetu’r-Risale baskısı [15] Temhidu’l-Evâil ve Telhisu’d-Delâil 388-394 (ihtisar ile). Muessesetu’l-Kutubi’s-Sekafiyye baskısı h.1407 [16] Şerhu Usuli İtikadi Ehli’s-Sünneti ve’l-Cemaa’ 1/119. Daru’l-Hadis baskısı h.1425 [17] Şerhu Usuli İtikadi Ehli’s-Sünneti ve’l-Cemaa’ 1/134,135. Daru’l-Hadis baskısı h.1425 [18] Babası büyük İmam Muhammed bin İdris Ebu Hâtim er-Razi (rahimehullah)’tır. Ve Ebu Zura büyük İmam Ubeydullah bin Abdulkerim Ebu Zura er-Razi (rahimehullah)’tır. [19] Şerh-u Usûli İtikadi Ehli’s-Sünneti ve’l-Cemaa’ 1/137. Daru’l-Hadis baskısı h.1425 [20] El-Fısal fi’l-Mileli ve’l-Ehvâi ve’n-Nihal 2/90. Mektebetu’l-Hanci baskısı [21] Şerh-u Usûli İtikadi Ehli’s-Sünneti ve’l-Cemaa’ 1/83. Daru’l-Hadis baskısı h.1425 [22] Ümmetin büyük imamlarından ve hafızlarındandır. Sünnete ittibasıyla meşhurdur. H.242’de vefat etmiştir. Rahmetullahi aleyh. [23] İ’lâmu’l-Muvakkiin 3/397. Daru’l-Cîl baskısı m.1973 [24] El-Enbiya 92 [25] El-Külliyat 176. Muessesetu’r-Risale, ikinci baskı 1419 [26] Meâlimu’t-Tenzil 5/353. Dar-u Tayyibe, dördüncü baskı h.1417 [27] Tehzibu’l-Kemal 22/264-265. Muessesetu’r-Risale, birinci baskı h.1400 [28] Şeref-u Ashabi’l-Hadis 89. Alem’ul-Kutub birinci baskı h.1423 [29] Şeref-u Ashabi’l-Hadis 90. Alem’ul-Kutub birinci baskı h.1423 [30] Telbis-u İblis 11. Daru’l-Fiker, birinci baskı h.1421 Tarık Ebu Abdullah