Küfre Giren Kişinin Nikahı

SORU Benim zevcem kadın kuaför salonunda calışıyor.Bu işi İslam'a göre helal mi yoksa haram mı? İşinde müslüman olmayan kadınları da süslüyor.Bu kadınlardan, belki zina yapmak için süslenen de var, belki haram meclislerde dahada güzel görünmek için süslenende ola bilir.Amma kaş almıyor, peruk koymuyor. Bu manada olan hadisi okumuşum. Amma bazen peruk yok, kadının kendi saçlarinin ucuna ilave bir seyler ekliyor. Tüm detaylarıyla yazıyorum ki, sorum iyi anlaşılsın. Düzgün soru cevabın yarısıdır demişler. Birde kendi durumumu size anlatmak istiyorum; Zevcem bana aile geçiminde yardım niyetiyle calışıyor. Allah riyadan korusun 2 müslüman ailenin geçimini de mümkün oldukça karşılamaya çalışıyorum. Lütfen bana haram ise delilleri ile, bir beis yoksa yine de delilleri ile yazınız. Allah sizlerden razı olsun. CEVAP Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Değerli kardeşim, öncelikle sana kadının islama göre saçını kesmesini izah edeyim. Hanefi, Şafii ve Hanbeli mezhebine göre kadın saçını kesmesi mekruh olarak telakki edilmiştir. Ancak erkeklere benzeme kastı olursa haram demişlerdir. Ancak Maliki ve Zahiri mezhebi her halukarda kadının saçını kesmesini haram olarak görmüşlerdir. Bu konuda Rasûlullah efendimizden (sallallahu aleyhi ve sellem) rivayet edilen hadislere dayanmaktalar. Bu hadislerin birinde Ebu Davut’un rivayet ettiği hadiste şöyle buyurur; “Kadınlara saç kesmek yoktur, onlara kısaltmak vardır.” Saçın kesilme konusunda kuvvetli görüş haram oluşudur. Hem erkeklere benzeme yönünden hemde fıtratına aykırılığı yönünden uygun olmamasıdır. Ancak kesmede zaruret varsa bu istisna edilir. Hastalık vs. gibi. Saçı kısaltma konusunda alimler iki şartla kadın uzamış olan saçını kısaltabilir demişler. Erkeklere benzememe şartı Kafir kadınlara benzememek. Bu iki şart gözetilirse kadın özelliklede kocasına süslenme niyetiyle uzamış olan saçından bir kısmını kesebilir. Bunun delili Müslim’de gelen rivayette Ebu Seleme, Rasûlullah efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)’in hanımları saçlarından alırlardı demektedir. İmam Müslim bu hadisin açıklamasında şunu demektedir; Kadı İyad dediki umulurki bu fiil Hz. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) vefat ettikten sonra cereyan etmiştir. Çünkü vefatından sonra süslenmeye ihtiyaç duymuyorlardı. İmam Nevevi akabinde der ki; Bu rivayet kadınların saçlarını hafifletme konusunda delildir. Soruna gelince kadının kuaförde sadece saç kesecek olmuş olsaydı yine şu sorunla karşılaşacaktı; Bazı kadınlar erkeklere benzeyecek kadar saç kestiriyorlar. Bazılarıda kafir kadınlara benzeme niyetiyle kestiriyorlar. Bu manada eşinin saç kesmesi caiz olmaz çünkü Allah-u Teâla “İyilik ve takva konusunda yardımlaşın. Ancak günah ve düşmanlık konusunda yardımlaşmayın.” (Maide, 2) buyurmaktadır. Kadına insan saçı eklemek haramdır. Bu konuda efendimiz(sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurur; “Saç ekenede saç ektirenede Allah lanet etmiştir.” Ancak saç yerine kumaştan veya başka bir maddeden ek yapılırsa ve dışarıdan bakıldığında saç olmadığı anlaşılırsa kadın kocasının izni ile ekletmesinde bir sakınca yoktur. Örtülülerin az olup açık kadınların çok olduğu memleketlerde kuaföre giden kadınların geneli güzelleşip erkeklere güzel görünme kasdı taşımaktadırlar. Belki daha kötü niyetlerle kuaföre gidenlerde vardır. Bu sebeple eşinin haram işlerde ortak olmaması gerektiğinden kuaförde çalışması caiz değildir. Rızkı veren Allah (subhanehu ve teala)’dır. Başka mubah iş varsa orada çalışabilir. Ancak evinde oturup çocukları ve kendisini islam eğitimi ile meşgul etmesi daha hayırlıdır. İnfak konusuna gelince Rabbim amelinizi kabul buyursun. Allah-u Teâla kaldıramadığımız şeylerden bizleri sorumlu tutmaz. Hadiste efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) “Allah temizdir, temiz olanı kabul eder.” buyurmaktadır. İmkanımız doğrultusunda helal kazançtan infak edeceğiz. Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) “Yarım hurma dahi olsa onunla ateşten korununuz.” buyurmaktadır. Az olsada yeterki helal ve temiz olanından olsun. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Musa Ebu Cafer

SORU Selamun aleykum hocam, etrafımızdaki insanlara oy kullamanın şirk oldugunu anlattığımız halde, ayetleri tebliğ ettiğimiz halde bu insanlar müşrik durumuna düşermi yada müşrik midir? CezakeAllahuhayren. CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur. Değerli kardeşim cevabını sorduğun mesele zamanımızın en önemli konularındandır. Aslında bu mesele daha ayrıntılı bir cevap istiyor ama zaten gecikmiş olan cevabı daha fazla geciktirmemek için ihtisar ederek ve Allah (celle ve âlâ)’ya sığınarak şöyle derim: Oy kullanmanın hükmü dinin kaynakları olan Kuran, Sünnet ve Sahabe sözlerinde beyan edilmemiştir. Muasır bir mesele olması hasebiyle rabbani ulema içtihat ederek demokratik parlamenter sistemlerde oy kullanmanın şeri hükmünü beyan etmeye çalışmışlardır. Oy kullanmanın hükmünü özellikle şu ayeti kerimelerden istihraç etmişlerdir: Bir: أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ “Yoksa onların, Allah'ın dinde izin vermediği şeyi kendilerine meşru kılacak ortakları mı vardır?” İki: وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ “Ve kim Allah'ın indirdiğiyle hükmetmezse, işte onlar kâfirlerin ta kendileridir.” Üç: اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَهًا وَاحِدًا لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ “Onlar, Allah'tan başka bilginlerini (hahamlarını) ve rahiplerini kendilerine Rab edindiler, Meryem oğlu Mesih'i de. Oysa onlar bir olan Allah'a ibadet etmekle emrolunmuşlardı. Allah'tan başka hiçbir ilah yoktur. O, müşriklerin ortak koştuğu şeylerden münezzehtir.” Dört: وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا “O hükmüne hiç kimseyi ortak etmez” Ve İmam ibni Âmir eş-Şami (rahimehullah)’ın kıraatinde: وَلَا تُشْرِكْ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا “Ona hükümde hiç kimseyi ortak koşma” Dört ayeti kerime de hüküm koyma yetkisini Allah (celle ve âlâ) için hasrediyor. Ondan başkasının hüküm koyma yetkisini kendisi için iddia etmesinin veya Ondan başkası için hüküm koyma yetkisinin iddia edilmesinin şirk ve küfür olduğunu ve failinin müşrik ve kâfir olduğunu haber veriyor. Dolayısıyla Allah’tan başkası için hüküm koyma, teşri etme yetkisini kabul etmek ulemanın icmasıyla İslam’dan çıkaran büyük şirk ve küfürdür. Bu manada ulemanın sözleri çoktur. Mesela: İmam ibni Kesir (rahimehullah) şöyle der: “Kim enbiyanın sonuncusu olan Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)’e nazil olmuş olan şeriatı bırakıp ondan gayri mensuh şeriatlara tehakum olursa kâfirdir. Pekâlâ, Yesak’i şeriata tercih ederek tehakum olanın durumu nedir? Kim bunu yaparsa Müslümanların icmasıyla kâfir olur.” Ebu Muhammed ibni Hazm (rahimehullah) şöyle der: “İncil’in hükmettiği ama İslam şeriatında vahyedilmemiş olan bir nass ile hükmedenin İslam dininden çıkmış kâfir ve müşrik olduğuna iki Müslüman arasında dahi ihtilaf olmaz.” İmam ibni Kayyım (rahimehullah) şöyle der: “Şöyle dediler: “Kur’an’a göre ve sahih icmaya göre İslam dini kendinden evvel olan bütün dinleri neshetmiştir ve kim Kuran’ı bırakır ve Tevrat ve İncil’e uyarsa kâfirdir. Muhakkak ki Allah Tevrat, İncil ve bütün diğer dinlerdeki hükümleri iptal etmiştir ve cinlere ve insanlara İslam şeriatını gerekli görmüştür. Haram sadece İslam’ın haram kıldığıdır ve vacip sadece İslam’ın vacip kıldığıdır.” Binaen aleyh değerli kardeşim Allah’tan gayrinin kanun vaaz etmesi veya kanun vaaz etme konumunda olduğunu kabul etmesi ulemanın icmasıyla İslam dininden çıkaran büyük şirktir. Lakin oy kullanmak zorunlu olarak kanun koyma yetkisini Allah’tan başkasına vermek veya Allah’tan başkası için kabul etmek manasına mı gelir? Hayır! Zorunlu olarak bu manaya gelmez. Zira oy kullanma eylemi ile kanun koyma yetkisini vermek arasında zorunlu irtibatı gerektiren şeri bir delil yoktur. Hareket kasıt ve kudretten müteşşekildir. Bazı ameller vardır doğrudan kastı temsil eder. Ve bazı ameller vardır muhtelif kasıtlardan türemesi muhtemeldir. Kasıt ile amel arasında zorunlu rabıtayı ancak kati nass kurabilir. Bunun için mesela namazı terk eden kâfirdir diyoruz. Böyle diyerek bu kişiyi Allah’ı inkâr ediyor diyoruz hâlbuki yaptığı bir amelin terkidir. Ama biz kalbine küfür ile hükmediyoruz. Pekâlâ, bu kişinin kalbinin kâfir olduğunu nasıl biliyoruz? Çünkü Allah (celle ve âlâ) Kuran’da ve Rasûlü Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem) sahih sünnetinde namazı terk edenin kâfir olduğunu beyan ediyorlar. Lakin kalp, yani kasıt ile amel arasında zorunlu rabıta nass tarafından beyan edilmemişse o zaman amele hüküm verirken kasta itibar edilmesi lazımdır. Bunun için demokratik seçimlerde oy kullananları kasıtları itibariyle taksim etmek gerekir. Bir: Kanun koyma yetkisini Allah (celle ve âlâ)’dan başkası için kabul edenler. Bunlar Kuran nassıyla ve icmayla müşrik ve kâfirdirler. İster oy kullansınlar ister kullanmasınlar. İki: Kanun koyma yetkisini Allah’tan başkası için kabul etmeyenler ama kabul edenlere tabii olanlar, onların yolunu tasvip edenler ve destekleyenler. Bunlarda müşrik ve kâfirdir. İster oy kullansınlar ister kullanmasınlar. Buna İmam et-Tirmizi (rahimehullah)’ın hasen dediği Adiy bin Hatim (radıyallahu anhu) hadisi delildir. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) Adiy bin Hatim (radıyallahu anhu)’nun boynunda haççı görünce “Onlar, Allah'tan başka bilginlerini (hahamlarını) ve rahiplerini kendilerine Rab edindiler, Meryem oğlu Mesih'i de. Oysa onlar bir olan Allah'a ibadet etmekle emrolunmuşlardı. Allah'tan başka hiçbir ilah yoktur. O, müşriklerin ortak koştuğu şeylerden münezzehtir” ayeti kerimesini okumuştur. Adiy (radıyallahu anhu) “Biz onlara ibadet etmezdik ki” deyince Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) “Onlar Allah’ın helal kıldığını haram kıldıklarında sizde onu haram görmez miydiniz? Ve Allah’ın haram kıldığını helal kıldıklarında sizde onu helal görmez miydiniz?” buyurmuştur. Adiy bin Hatim “Elbette” deyince “İşte bu onların ibadetleridir” demiştir. İmam et-Taberani (rahimehullah)’ın rivayetinde böyle gelmiştir. El-Beyhaki (rahimehullah)’ın rivayetinde “İşte bu onların onlara ibadetidir” olarak gelmiştir. Üç: Kanun koyma yetkisini Allah’tan başkası için kabul etmeyenler, kabul edenlere de tabii olmayanlar, onları ve izledikleri yollarını inkâr edenler ama şeran makbul bir tevil ile veya dünyevi bir maslahat ile veya cehaletinden ötürü oy kullananlar. Bunlara şirk ve küfür hükmünü vermekte durulması lazım, İslam’larını idame etmek ve şüphelerini izale etmek lazımdır. Şüpheleri zail olup oy kullanmaya devam ederlerse kâfir olurlar. Sonra değerli kardeşim, sorunda bahsettiğin etrafında oy kullanan kişilere gelince birinci ve ikinci kısımdan kişiler ise müşrik ve kâfirdirler. Üçüncü kısımdan kişiler ise onlara sadece belirli ayetleri ve ulema sözlerini vs. okumak kâfi değildir, bilakis oy kullanmasına sebep olmuş olan şüphesini gidermen gerekir. Şüphesini giderememendeki acizliğin delilleri hazır edemediğinden kaynaklanıyorsa o zaman delilleri hazır etmenle şüphesi zail olacaktır. Ama şüphesini izale etmendeki acizliğin senin ilmine itibar etmediğinden ise o zaman ilminde muteber bir âlimi veya ilim talebesini hazır etmenle şüphesi zail olacaktır. Oy kullanan kişinin şüphesini giderdikten sonra oy kullanmaya devam ederse kâfir olur. Lakin şüphesini gidermeden evvel onu tekfir etmen caiz olmaz. Allah-u Alem. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun aleykum hocam, Musa hocam sizi seviyorum. Allah razı olsun sizden. Ve hakkın yanında duran davetçilerden Hocam ben eskiden hac umre şirketinde rehberlik yaptım 3 yıl. Sonra bu şirket beni haksız yere bana söylemeden işten çıkardı ben bunu 2 ay sonra öğrendim ve benim 4 maaşımı vermediler. Ben bir kaç hocaya sordum mahkemeye verebilirsin dedi. Bende mahkemeye verdim ama içim rahat değildi. Sizin bir yazınızı gördüm ve sonra bu işin kötü olduğunu fark ettim. Bu durumda benim ne yapmam lazım. Mahkemeye devam mı edeyim yoksa diğer usûllerle mi çözümleyeyim. Eğer mahkemeye devam edersem bunun hükmü ne olur. Birde arkadaşlarım kimlik kartı ehliyet veya evlenme içinde başvuruyorsun diyorlar Benim kafam karıştı. Kalbimi mutmain edecek bir hüküm varmı? CEVAP Aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuhû. Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Kendisi için sevdiğin Allah’u Teâlâ senide sevsin. Ve senden razı olsun. Muhterem kardeşim aslolan beşer kanunlarıyla hükmeden tağutu sistemin mahkemesini tamamıyla Allah için red etmektir. Hatta bu mahkemelerin iptal edilmesi ve Allah’ın hükümleriyle hükmedecek mahkemelerle değiştirmektir. Ancak şuan galibiyet Müslüman olmayanların elinde olduğu için kendi kural ve kanunlarını tatbik ettiriyorlar. Mahkeme konusunu iki noktaya ayırabiliriz. Bir: Bazı resmi işlemleri yapabilmek için mahkemeye müracaat etmek. İki: İnsanların arasında vuku bulan sorunları çözmek için mahkemeye müracaat etmek. Buna muhakeme denir. Yani iki taraf arsında ki sorunu çözmek için üçüncü tarafın hükmüne müracaat etmek. Buna muhakeme denir. Birinci meselede sorun çözümü için zarureten mahkemeye müracaat etmek muhakeme kısmına girmez. Bazen kimlik, pasaport, tapu vs. işlemler yapmak için mahkemeye müracaat etmek zorunluluğu doğmaktadır. Mahkemede küfür veya haram gerektirecek bir şey yapılmadığı müddetçe ihtiyaç halinde gidilmesinde bir beis görülmemektedir. Ancak ikinci noktada Müslümanların kendi aralarında ihtilaf yaşadıkları noktalarda yapmaları gereken şey, aralarında İslam’a göre hükmedecek bir ilim ehline gitmeleridir. Karşı taraf şeriata gitmek istemiyorsa bu onun küfrünü veya nifakını gösterir. Bu durumda meşru yollarla hakkımızı ondan almaya çalışırız. Alamadığımız yerde hakkımızı ahirete bırakır, tağuti mahkemeye müracaat etmeyiz. Çünkü Allah’u Teâlâ İslam hükümlerini bırakıp tağuta gidenleri kötülemiştir. Şöyle buyurmaktadır: “Sana indirilene ve senden önce indirilenlere inandıklarını ileri sürenleri görmedin mi? Tağut'a inanmamaları kendilerine emrolunduğu halde, Tağut'un önünde muhakemeleşmek istiyorlar. Halbuki şeytan onları büsbütün saptırmak istiyor. Onlara: Allah'ın indirdiğine (Kitab'a) ve Rasûl'e gelin (onlara başvuralım), denildiği zaman, münafıkların senden iyice uzaklaştıklarını görürsün.” (Nisa 60,61) Kendilerine güvendiğimiz bazı âlimlerimiz “Bütün dünyan dahi kaybolsa tağutun mahkemesine gitme!” diye tembih etmişlerdir. Rabbim Müslümanların yar ve yardımcısı olsun, küfrün hakimiyeti altında yaşamaktan kurtarsın. Musa Ebu Cafer

SORU Bedene girmiş olan bir cin kişinin her yaptığını görüp bilebilir mi? CEVAP Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Cinler de insanlar gibi Allah (celle ve âlâ)’nın yaratmış olduğu varlıklardandır. Ancak yaratılmış olduğu asıl yaratılış maddesi itibariyle insandan farklı bazı özelliklere haizdir. Ama cin de mahlûktur ve ona takdir edilmiş âlemin içinde sebepleri istihdam etmekten başkasına muktedir değildir. Yani cin yoktan var etmeye muktedir değildir. Bu kudret sadece Allah (subhanehu ve teâlâ)’ya mahsustur. Maalesef bazı insanlar cinin sadece farklı bir yaratılış üzere yaratıldığından kaynaklanan ama insan için olağan üstü olan bazı özelliklerinden ötürü cinin asla sahip olmadığı bir kudrete ve üstünlüğe sahip olduğunu inanmışlardır. Hâlbuki cin de ancak âlemlerin rabbi olan Allah azze ve celle’nin aciz kullarındandır. İnsanlar gibi ya Müslümandırlar veya kâfirdirler, ya Rablerine mutidirler veya asidirler. Mahlûk olduklarından ötürü ancak Allah (celle ve âlâ)’nın onlar için yarattığı sebepler dâhilinde hayatlarını idame edebilirler. Yaratılışları ve yaşadıkları âlem farklı olduğundan ötürü kendileri için yaratılmış olan sebepler de farklıdır. Bizim onları göremememiz ama onların bizi görebilmeleri, onlar bizim âlemimize girebilmeleri ama bizim onların âlemlerine gidemememiz ve yaratılışları itibariyle sahip oldukları bazı özelliklere binaen ve özellikle onların insana girip ona musallat olabilmeleri ama bizim böyle yapamamızdan ötürü insanlar ve maalesef bazı Müslümanlar da cinlerin her şeye muktedir olduklarını ve her şeyi bildiklerini, yani ğaybiyatı da bildiklerini zannetmişlerdir. Hâlbuki ğayb nedir? Allah (celle ve âlâ)’nın senin için yaratmış olduğu sebeplerle ulaşamadığın ve idrak edemediğindir. Allah (subhanehu ve teâlâ) şöyle buyuruyor: فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ “Süleyman'ın ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun öldüğünü, ancak değneğini yiyen bir ağaç kurdu gösterdi. (Sonunda yere) yıkılınca anlaşıldı ki cinler gaybı bilselerdi, o küçük düşürücü azap içinde kalmazlardı.” (Sebe, 14) Sonra soruna gelince: Cinin insan bedenine girebilmesi aklen ve naklen sabittir. Tıbbi, bilimsel ve sayılmayacak kadar çok tecrübelerle aklen sabittir ve naklen de sabittir. Allah (azze ve celle) şöyle buyuruyor: الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ “Faiz yiyenler ancak şeytanın dokunup çartığı kimsenin kalktığı gibi kalkar” (Bakara, 275) İmam Buhari ve İmam Muslim (rahimehumallah)’ın Safiyye bint Huyey (radıyallahu anha)’dan tahriç ettikleri hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyuruyor: إِنَّ الشَّيْطَانَ يَجْرِي مِنَ الإِنْسَانِ مَجْرَى الدَّمِ “Şeytan insanın damarlarında kanın dolaştığı gibi dolaşır” İmam Ahmed (rahimehullah)’ın oğlu Abdullah şöyle der: “Babama şöyle dedim: “Bazıları cinin insanın bedenine giremeyeceğini iddia ediyorlar. Babam: “Yavrum! Onlar yalan söylüyorlar. İşte şu onun diliyle konuşuyor” dedi.” Ve İmam ibni Teymiyye (rahimehullah) şöyle der: “Cinin varlığı Kur’an, Sünnet ve Ehl-i Sünnet imamlarının ittifaklarıyla sabittir. Cinin insanın bedenine girmesi de Ehl-i Sünnet imamlarının ittifaklarıyla sabittir. Bu, onu düşünüp araştıran kimse için şahit olunan ve hissedilen bir şeydir. O hastanın içine girer, onun bilmediği hatta kendisinin de bilmediği bir surette konuşur. Hatta bir deve vursa, öleceği surette vursa, bunu hasta hissetmez.” Cinin insanı çarpmasının değişik halleri olur. Bedene girmeden insana musallat olduğu gibi girmeden de musallat olduğu haller vardır. Bedene girdiği hallerden birisi cinin insanın beynine hâkim olması ve böylece insanın duyu organlarını kullanmasıdır. Bu halde cin insanın dilini, gözlerini ve kulaklarını kullanır ve bunlarla konuşur ve bakar. Bu mevzuda mütehassıs olanlara göre bu durum cinin beyne yerleşip orada kalması surette çok uzun zamanlar, hatta bir ömür boyu mümkündür. Veya geçici olarak birkaç saatlik kısa bir zaman için de beyne hâkim olması mümkündür. Her halde bu durumda bakan ve gören cin olur. Cinin insanın iradesi üzerinde ki hâkimiyetine göre insan ya olup bitenlerden haberdar olur ve müdahale edebilecek kudrette olur veya olup bitenlerden haberdardır ancak müdahale edemez veya hatta olup bitenlerden hiç haberdar değildir. Bu hem cinin gücüne ve insan aklına hâkim olma hususunda bilgisi ve tecrübesine göre değişir ve hem de insanın iman gücüne göre değişir. Bu durumda ya akla hâkim olduğu için veya hatta tüm bedene hâkim olduğu için gören cindir veya cinle beraber insandır. Ama kast ettiğin cinin insanın aklına hâkim olmadan onun gözleriyle görmek ise bu mümkün değildir. Cinin bilmesine gelince, cin akla hâkim olsa da insanın bilgi hafızasında olanlara veya düşüncelerine ulaşamaz. Ancak kişiden hazırda ve mazide zuhur etmiş olanları bilmesi mümkündür. Hazırda zuhur edenleri bilmesi izaha muhtaç bir husus değildir, çünkü olup bitenleri müşahede etmektedir. Mazide olanları bilmesi insanın cinlerden karinine sorması vesilesiyle mümkündür. İmam Muslim (rahimehullah)’ın ibni Mesud (radıyallahu anhu)’dan tahriç ettiği hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyuruyor: مَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ وَقَدْ وُكِّلَ بِهِ قَرِينٌ مِنَ الْجِنِّ “Sizden hiçbir kimse yoktur ki, kendisine cinlerden bir karin vekil kılınmış olmasın.” Cinlerden karin insanın her daim yanında olduğu için geçmişte yaptıklarına şahit olmuştur ve bunu başka bir cine veya büyücüye aktarabilir. Böylece insanın geçmişiyle alakalı bilgiye sahip olabilir. Ama bunun dışında hazırda ve mazide gizli kalmış olanlara veya istikbalde olacak olanları cinin bilmesine asla kudreti yoktur. Allah-u Â’lem. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Tarık Ebu Abdullah

SORU Kadın ayaklarını namazda örtmesi gerekir mi? CEVAP Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Namazda avretin setredilmesi namazın sıhhat şartlarındandır. Ebu Katade (radıyallahu anhu) Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğunu söyler: لا يقبل الله من امرأةٍ صلاةً حتى تُواري زينتها، ولا من جارية بلغت المحيض حتى تختمر “Allah, kadının ziynetlerini örtene dek ve buluğa girmiş kız çocuğunun başını örtene dek namazını kabul etmez.” Bu hadisi İmam et-Taberani (rahimehullah) Kebir’inde ve Evsat’ında ve Sağir’inde tahriç etmiştir ve peşinden “bu hadisi el-Evzai’den Amr bin Haşim’den başkası rivayet etmemiştir. İshak bin İsmail de bu rivayetle teferrüt etmiştir” der. El-Heysemi Mecmeu’z-Zevaid’de “İshak bin İsmail bin Abdi’l-Ala el-Eyli’nin hal tercümesini yapmış kimse bulamadım. Diğerleri güvenilirdir” der. Ama doğrusu İmam ibnu Ebi Hatim er-Razi (rahimehullah) Cerh ve Tadil’inde ve Hafız el-Mizzi (rahimehullah) Tehzibu’l-Kemal’ında İshak bin İsmail bin Abdi’l-Ala el-Eyli’nin tercümesini yapmışlardır ve onun için ne tecrih ve ne de tadil zikretmemişlerdir. Hadis “ziynetin” örtülmesi namazın sıhhati için şart olduğuna delildir. “Ziyneti” Aişe, ibni Abbas ve İbni Ömer (radıyallahu anhum) kadının yüzü ve elleri hariç tüm bedenin olduğunu söylemişlerdir. Bu ve başka delillere binaen ulemanın ekseri kadının namazda örtmekle mükellef olduğu avretin yüzü ve bileklere kadar elleri hariç tüm bedeni olduğunu söylemişlerdir. Tabii bu mahremi veya kadınlar arasında olduğu zaman böyledir. Yabancı erkeklerin huzurunda namaz kılan kadın için bedeninin tümü setri vacip olan avrettir. İmam ibnu Abdi’l-Berr (rahimehullah) İstizkar’ında “Hicaz’ın ve Irak’ın büyük şehirlerin fakihleri hür kadınların bütün bedenlerini uzun ve bol olan ve şeffaf olmayan elbiseyle ve başlarını örtmeleri vacip olduğunu söylerler. Çünkü kadının tamamı, yüzü ve elleri hariç avrettir. Bunun için yüz ve eller hariç tüm bedenini setretmesi vaciptir” der. Ayakların setri vacip olan avretin dâhilinde olup olmadığı hususunda ulema ihtilaf etmiştir. Zikri geçtiği gibi ekser ulema ayakları avrete dâhil etmişlerdir. İmam Malik, İmam Leys bin Sad, İmam el-Evzai, İmam eş-Şafii ve İmam Ahmed rahmetullahi aleyhim bunlardandır. Ebu Hanife ve İmam es-Sevri (rahimehumallah) kadının ayaklarının namaz esnasında setredilmesini vacip görmemişlerdir. İmam ibni Teymiyye (rahimehullah)’da bu görüşü desteklemiştir. İki görüşten racih olan kadının namazda ayaklarını örtmesi vacip olmasıdır. Çünkü nassların ve sahabe sözlerinin şahitlik ettiği görüş budur. Bir. Kur’an: يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ “Ey Âdemoğulları! Her mescid huzurunda ziynetlerinizi tutunun” (Araf, 31) İbni Abbas (radıyallahu anhuma) şöyle diyor: “Kâbe’yi çıplak tavaf ederlerdi. Ve Allah elbise giymelerini ve avretlerini açmamalarını emretti.” وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا “Zahir olanı başka ziynetlerini açmasınlar” (Nur, 31) “Zahir olan ziyneti” İbni Mesud (radıyallahu anhu) ve ashabı elbiseyle tefsir etmişlerdir. İbni Abbas (radıyallahu anhum)a ve ashabı, Aişe (radıyallahu anha), ibni Ömer (radıyallahu anhuma) ve başkaları “zahir olan ziyneti” yüz ve eller ile tefsir etmişlerdir. İmam ibni Cerir (rahimehullah) Tefsir’inde şöyle der: “Bu sözlerin arasında evla olan ziynetten maksud eller ve yüzdür diyenlerin sözüdür. Bu görüşün evla olduğunu söylememizin sebebi hepsinin namaz kılanın avretini setretmesini icmaen vacip görmeleridir ve kadının namazda yüzünü ve ellerini açabileceğinde icma etmiş olmalarıdır. Ama bunun dışında bedeninin hepsini örtmesi gerekiyor olmasıdır.” İki. Sünnet: عن أم سلمة أنها سألت النبى صلى الله عليه وسلم أتصلى المرأة فى درع وخمار ليس عليها إزار قال إذا كان الدرع سابغا يغطى ظهور قدميها İmam Ebu Davud (rahimehullah) Sunen’inde muminlerin annesi Ummu Seleme (radıyallahu anha)’nın Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem)’e “kadın üzerinde izar olmaksızın başörtü ve elbiseyle namaz kılabilir mi?” sorduğunda Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem)’in “eğer elbise bol ve ayakların üstünü kapatacak kadar uzun ise (evet)” dediğini rivayet etmiştir. Hadisin akabinde İmam Ebu Davud (rahimehullah) şöyle der: “Bu hadisi Malik bin Enes, Bekr bin Mudar, Hafs bin Ğiyas, İsmail bin Cafer, ibnu Ebi Zib ve ibnu İshak da Muhammed bin Zeyd’den, o da annesinden, o da Ummu Seleme’den rivayet etmişlerdir. Lakin hiçbiri nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)’i zikretmemişlerdir, Ummu Seleme (radıyallahu anha)’ya kasretmişlerdir.” Bu hadis mevzuumuz da ihtilafı kaldıracak ve hükme bağlayacak delil olur, eğer sahih ise! Ama ulema arasında bu hadisin sıhhati iki sebepten ötürü tartışılmıştır. Birincisi: Hadisin ravilerin hepsi haberi Ummu Seleme (radıyallahu anha)’ya mevkuf (yani onun sözü olarak) rivayet etmişlerdir. Abdurrahman bin Abdillah hariç. O bu haberi Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem)’e merfu rivayet etmiştir. İmam ed-Derakutni (rahimehullah) şöyle der: “Bu hadis hakkında konuşulmuştur, çünkü Abdurrahman bin Abdillah için Yahya “onun hadisinde zaaf vardır” demiştir ve Ebu Hatim er-Razi de “onda gevşeklik vardır. Hadisi yazılır, ama hüccet getirilmez” demiştir. Bu hadisi merfu rivayet etmiş olması açık hatadır. Ebu Davud (rahimehullah) “bu hadisi Malik bin Enes, Bekr bin Mudar, Hafs bin Ğiyas, İsmail bin Cafer, ibnu Ebi Zib ve ibnu İshak da Muhammed bin Zeyd’den, o da annesinden, o da Ummu Seleme’den rivayet etmişlerdir. Lakin hiçbiri nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)’i zikretmemişlerdir, Ummu Seleme (radıyallahu anha)’ya kasretmişlerdir” demiştir.” Ve İlel’inde şöyle der: “Malik, ibnu Ebi Zib, ibnu Lehia, Ebu Ğassan Muhammed bin Mutarrif, İsmail bin Cafer ve ed-Deraverdi Muhammed bin Zeyd’den, annesinden, o da Ummu Seleme’den mevkuf rivayet etmişlerdir. Doğru olan da budur.” Ama İmam el-Hakim (rahimehullah) Mustedrek’inde hadis için “bu hadis el-Buhari’nin şartlarına göre sahihtir. Ama ikisi (el-Buhari ve Muslim) tahriç etmemişlerdir” der. Ez-Zehebi (rahimehullah)’da onun tashihine Telhis’inde katılmıştır. Ve en-Nevevi (rahimehullah) Mecmu’da “Ebu Davud ceyyid isnad ile rivayet etmiştir. Lakin ravilerin ekseri Ummu Seleme’ye mevkuf rivayet etmişlerdir” der. Tartışılan ravi Abdurrahman bin Abdillah bin Dinar el-Adavi el-Medeni, ibni Ömer (radıyallahu anhuma)’nın talebesi Abdullah bin Dinar (rahimehullah)’ın oğludur. Abdullah imamlar indinde sıkadır. Ancak oğlu Abdurrahman babası kadar güvenilir değildir. İmamlar Abdurrahman’ın güvenirliği hususunda ihtilaf etmişlerdir. İmam Yahya bin Main (rahimehullah) “onun hadisinde zaaf vardır”, İmam Ebu Hatim er-Razi (rahimehullah) “o gevşektir. Hadisi yazılır ama hüccet getirilmez ve İmam ibnu Adiy (rahimehullah) “o hadisleri yazılan zayıf ravilerdendir” demiştir. Bunun zıddına İmam Buhari (rahimehullah) Sahih’inde ondan hadis rivayet etmiştir, Ebu’l-Kasım el-Beğavi (rahimehullah) “onun hadisleri salihtir” ve Hafız ibnu Halfun (rahimehullah)’ın rivayetinde İmam ibnu’l-Medini (rahimehullah) “saduk, güvenilir” demiştir. Bunun için âlimlerin bazıları Abdurrahman bin Abdillah’ın haberi Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem)’e isnad etmesini sıka ravinin ziyadesi olarak kabul etmişlerdir ve ziyadenin ilğasını caiz görmemişlerdir. Ancak her haliyle tartışılmış bir ravi teferrüt ve muhalefet halinde hüccet olmaz. Bunun için imamların ekseri bu haberi merfu değil mevkuf rivayet etmişlerdir veya merfu rivayet etmişlerdir ama ekserin haberi mevkuf rivayet etmiş olmalarını tenbih etmişlerdir. Hadisin tartışılmasına sebep olan ikinci husus da şudur: Muminlerin annesi Ummu Seleme (radıyallahu anha)’dan rivayet eden Muhammed’in annesinin mestur olmasıdır. Hadisin bütün rivayet yolları Muhammed bin Zeyd bin Kunfuz’da toplanıyor. O da annesinden, o da Ummu Seleme (radıyallahu anha)’dan rivayet ediyor. Hafız ibnu Hacer (rahimehullah) Lisanu’l-Mizan’ında onun için tecrih ve tadil zikretmeden şöyle diyor: “Muhammed bin Zeyd’in annesi Ummu Haram. İsminin Amine olduğu söylenilmiştir. O Umme Seleme (radıyallahu anha)’dan rivayet etmiştir. Ondan da oğlu Muhammed bin Zeyd bin el-Muhacir rivayet etmiştir.” Hafız ez-Zehebi (rahimehullah)’da Munteka’sında “Ummu Haram, Ummu Seleme’den, tabiinden” demekle yetinmiştir, onun hakkında tecrih ve tadil zikretmemiştir. Hulasa: Ummu Seleme hadisin ister merfu rivayeti ister mevkuf rivayeti için sabit olan iki illet hadisin terkini gerektirmez. Bunun için hadisi mevkuf yoluyla rivayet etmiş olan İmam Malik (rahimehullah) hadisle amel etmiştir. Onun dışında İmam Leys bin Sad, İmam eş-Şafii, İmam el-Evzai ve İmam Ahmed gibi büyük Hadis ehli imamlar da Ummu Seleme hadisini terk etmemişlerdir. Çünkü her ne kadar hadisin kendisi sened itibariyle merfu ve mevkuf haliyle tartışılmış olsa da başka nasslar ve sahabe sözleri hadisi destekliyor ve böylece hadisin merfu ve mevkuf sıhhatini güçlendiriyor. İbni Ömer (radıyallahu anhuma)’dan gelen hadiste Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: قال رسول الله صلى الله عليه و سلم من جر ثوبه خيلاء لم ينظر الله إليه يوم القيامة فقالت أم سلمة فكيف يصنعن النساء بذيولهن ؟ قال يرخين شبرا فقالت إذا تنكشف أقدامهن قال فيرخينه ذراعا لا يزدن عليه Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Her kim kibirlenip böbürlenerek giydiği elbisenin eteğini yerlerde sürüklerse Allah kıyamette onun yüzüne bakmaz.” Bunun üzerine Ummu Seleme: “Kadınlar eteklerini nasıl yapsınlar?” dedi. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem): “Bir karış indirsinler” buyurdu. Ummu Seleme: “Bu durumda ayakları açılır” deyince “bir arşın uzunluğu kadar indirsinler daha fazla indirmesinler” buyurdu. Hadisin akabinde İmam et-Tirmizi (rahimehullah) “hadis hasen sahihtir” der. Ayrıca hadisi İmam en-Nesei (rahimehullah)’da sahih senedle tahriç etmiştir. Hadisin delil olma yönü açıktır: Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem) elbiselerin yere varacak şekilde uzatılmasını nehyedince Ummu Seleme (radıyallahu anha) hemen kadınların elbiselerini soruyor, çünkü kadınların elbiseleri bu hal üzereydi. Ve elbiselerini uzatmadıkları durumda ayaklarının açılacağından endişesini dile getirdiğinde Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem) bu endişeyi gereksiz olarak reddetmiyor, bilakis kabul ediyor ve bir arşın miktarı uzatmalarına cevaz veriyor. Buradan iki şey anlaşılıyor: Bir: Sahabiyatın elbiseleri ayaklarını kapatıyordu, çünkü aslen var olmayana nehiy durumunda itiraz edilmez. İki: Ayakların kapatılması şeran matluptur, çünkü Rasûlallah (sallallahu aleyhi ve sellem) Ummu Seleme (radıyallahu anha)’nın “bu durumda ayakları açılır” gerekçesini kabul etmiştir. Bunun için İmam et-Tirmizi (rahimehullah) hadisten sonra “bu hadiste kadınların elbiselerini yere varacak kadar uzatmalarına ruhsat vardır, çünkü bu onları daha çok gizler” der ve en-Nevevi (rahimehullah) “kadınların elbiselerini yere kadar uzatmalarının cevazında icma vardır” der. Bu hadis hususen namaz esnasında kadının giyeceği elbiseyi konu etmese de, hadisi namaz halinde tahsis eden delil de yoktur. Bu durumda kadının namaz esnasında giydiği elbisenin hususiyetlerini umumen giydiği elbisenin hususiyetlerinden neye göre ayıracağız? Kaldı ki sahabiyatın namaz esnasında giydikleri elbiseler ayakların açılacağı kadar kısa değil ayakları örtecek kadar uzun elbiselerdi. Üç. Sahabe sözü: Yukarıda muminlerin annesi Ummu Seleme (radıyallahu anha)’dan rivayet edilen hadisin merfu veya mevkuf olması konusundaki tartışmadan bahsettim. Ekser ulemanın takdirine göre mevkuf olduğu kabul edilirse mevzuda Ummu Seleme (radıyallahu anha)’nın görüşü kadının namazda ayaklarını örtmesi gerektiği yöndedir. Müminleri annesi Ummu Seleme (radıyallahu anha) ise sahabenin fakihlerindendi. Ve İmam el-Evzai (rahimehullah) İmam Mekhul (rahimehullah)’dan şöyle nakleder: “Aişe’ye “kadın kaç çeşit elbisede namaz kılar?” diye sordum. Bana “Ali’ye git ve ona sor. Sonra tekrar bana gel!” dedi. Ali bana “في درع سابغ (uzun ve bol elbisede) ve başörtüsüyle” dedi. Tekrar Aişe’ye döndüm ve ona haber verdiğimde “doğru söylemiş” dedi.” Müminlerin annesi Aişe (radıyallahu anha)’nın ilimde ve fetvada üstünlüğünü ise herkes bilir. Ve İmam Leys bin Sad (rahimehullah) İmam Ubeydullah el-Havlani (rahimehullah)’ın şöyle dediğini nakletmiştir: “Muminlerin annesi Meymune’yi uzun ve bol elbise (درع سابغ) içinde namaz kılarken gördüm. Kadının başörtüsü ve uzun ve bol elbiseyle (درع سابغ) namaz kılacağını ibnu Abdi’l-Ber (rahimehullah) ibni Abbas (radıyallahu anhum)a’dan da nakletmiştir. Burada uzun ve bol elbise olarak tercüme ettiğim درع سابغ (dir’un sebiğun) kelimelerini es-Suyuti (rahimehullah) Camiu’l-Ehadis’inde şöyle açıklar: “الدرع (ed-Dir’u) kadının bedenini ve bacaklarını örten elbisedir. Elbise yukarıdan aşağıya kadar uzanan ve ayakların üstünü kapatan elbise olduğunda ona سابغ درع (dir’un sebiğun) denilir”. Hulasa: Yukarıda zikrettiğim delillere binaen iki görüşten racih olan muhakkak kadının namazda ayaklarını örtmesi gerektiğidir. Bu bahiste delaletinde en açık olan delilin tartışılmış veya zayıf olması (Ummu Seleme hadisini kast ediyorum) hem o delili, hem diğer delilleri metruk yapmaz. Özellikle ayakların açık olabileceğini ispat eden delilin var olmamasıyla ve sahabeden de bu görüşü destekleyen bir sözün olmamasıyla beraber. Bilakis İmam ibnu Abdi’l-Berr (rahimehullah) İstizkar’ında şöyle der: “Kadınların namazda ayaklarını örtmeleri gerektiği hususunda sahabe arasında bir ihtilaf bilmiyorum. Bu hususta Müslümanların annelerinden (radiyallahu anhunne)’den gelen haberler senin için yeterlidir.” Ve el-Beyhaki (rahimehullah) Sunen’inde şöyle der: “Sahabe (radıyallahu anhum)’un Allah’ın ziynetten nelerin izhar edilmesini mubah kılmış olduğunu beyan eden sözleriyle bu görüş (yüz ve eller hariç tüm bedenin avret olması) güçlü olan görüştür.” Allah-u Alem. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Tarık Ebu Abdullah

SORU Sorusunun yayınlanmasını istemeyen, geçmişte işlediği günahlarını unutamadığını, bir türlü aklından çıkmadığını söyleyen kardeşimize nasihat. CEVAP بسم الله الرحمن الرحيم، الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام على رسولنا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين 1) Geçmişte işlediğiniz günahlarınızdan nasûh bir tevbe ile tevbe etmişseniz, yani ihlaslı olarak/Allah için, günahlarınızdan pişmanlık duyarak ve bu günahlara bir daha dönmemeye azmederek tevbe etmiş, masiyetlerden Allah’a ibadete dönmüşseniz, bilin ki Allah (azze ve celle) tevbenizi kabul etmiş, günahlarınızı bağışlamıştır. Öyle ki, sanki o günahları hiç işlememiş kimse gibi olursunuz. Bunu bilip düşünerek geçmişinizi tamamen unutun. 2) Şunu da çok iyi bilin ki, işlediğiniz günahlarınızın aklınıza, gözünüzün önüne gelmesi şeytanın vesvesesidir, şeytan tarafından getirilmekte, size hatırlatılmaktadır. Buna dair düşüncelerin geldiğini hissettiğiniz zaman hemen bunun şeytandan geldiğini düşünüp bu vesveselere asla iltifat etmeyin. Allah (azze ve celle) size nimetlerin en değerli, en büyüğü olan hidayet nimetini ihsan ettiği, sizi haramlardan kurtardığı için şeytan çok rahatsız olmuş, öfkelenmiştir. Sizi yıldırarak, zayıf ve bitkin düşürerek hidayet yolundan çıkarmak, Allah’tan uzaklaştırmak için sürekli vesveseler vermektedir. Şeytan, Ademoğlu için en ufak bir hayır istemez. Tıpkı ayette geçtiği gibi: ‘’Şüphesiz ki şeytan sizin düşmanınızdır. Öyle ise siz de onu düşman edinin.’’ (Fâtır sûresi, 6. ayet meali) Bu yüzden şeytana asla en ufak bir geçit vermeyin ki, vesveselerini daha da ilerletmesin ve yakanızı bıraksın. 3) Malumunuz Allah Teâlâ’yı zikretmek kalbi rahatlatır, huzurlu kılar ve şeytanı uzaklaştırır. O sebeple sabah-akşam zikirlerini, farz namazlar sonrası zikirleri, uyumadan önce yapılan zikirleri ihmal etmeyin. Genel olarak gün içerisinde dilinizi zikirle ıslak tutmaya çalışın. Ve zikirlerin en faziletlisi olan Kur’ân’ı her gün okuyun. Kendinize bir vird edinin, günde 5 sayfa 10 sayfa, 1 cüz gibi ve bunu her gün devam ettirin. 4) Zihninizi, dünyanıza ve ahiretinize faydalı olacak şeylerle; bir şeyler okuyarak, dinleyerek, öğrenerek, ilminizi, bilginizi, genel kültürünüzü artırarak meşgul edin. İmam Şâfiî’nin (rahimehullah) dediği gibi: ‘’Kendini hak ile meşgul etmezsen batıl seni meşgul eder.’’ 5) Geçmişteki günahları hatırladığınız zaman bu sizi, o günahlardan daha çok uzaklaşıp Allah’a daha çok yakınlaşmaya, dininize daha çok bağlanmaya, salih amelleri çoğaltmaya sevk etsin. O günahlarınızın hayatınıza ne kadar zarar verdiğini, sizde bıraktığı hasarları düşünün. Günah ve şehvet bataklığında bulunan insanların aslında hayattan tat alamadıklarını, huzursuz mutsuz bir yaşam sürdüklerini, birinin gelip ellerinden tutup bu berbat durumdan kendilerini kurtarmasını temenni ettiklerini düşünün. Böyle düşünürseniz Allah’a ve dinine karşı sevginiz artacak ve size bahşettiği hidayet nimetinden ötürü O’na hamd edeceksiniz. Bu gerçekleştiğinde şeytan biiznillah peşinizi bırakacaktır. 6) Allah’u Teâlâ’dan daima kalbinizi, ayaklarınızı dini üzere sabit kılmasını, günahlardan korumasını, nefsinizle baş başa bırakmamasını isteyin. Bilin ki şayet Allah sizi nefisinizle baş başa bırakırsa, ya bir hayır işlemekten mahrum olur ya da bir günah işlersiniz. Bütün benliğimizle her şeyde Allah’a muhtacız. Ve’l-hamdu lillâhi Rabbi’l-âlemîn. Ömer Faruk

SORU Selamun aleykum hocam, Berber (kuaför) dükkanı açmak ve bu dükkanda sakal kesmek caiz midir? Vebali ne ölçüdedir? Berber(kuaför) dükkanı açıp sakal kesmeden çalıştırmak caiz midir? Birde sakalın haramlığı görüşü kat'i bir delile mi yoksa icma-i bir delile mi bağlı? Allah sizden razı olsun değerli hocam, selametle. CEVAP Aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuhû. Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Rızkımızı helal yollardan talep etmek, harama götüren yollardan sakınmak her Müslümana farzdır. Berber dükkanı çalıştırmada özellikle iki mahzurlu şey bulunmaktadır. 1: Sakalın kesilmesi 2: Saçı Amerikan usulü kesmek (Yani tepedeki saçların bırakılıp yanlardan sıfırlanması) Bu iki traşı Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) yasaklamıştır. Sakalla ilgili olarak şöyle buyurmaktadır: “Müşriklere muhalefet ediniz! Bıyıklarınızı kesiniz, sakallarınızı bırakınız.”  (Buhari ve Müslim) Başka bir hadiste “Bıyıklarınızı kesiniz! Sakallarınızı bırakınız ve Mecusilere muhalefet ediniz.” (Müslim) İbni Hazım (rahimehullah) bıyıkların kısaltılması ve sakalların uzatılması konusunda âlimler arasında icmanın yani görüş birliğinin olduğunu söylemektedir. Sakal erkeklerin süsüdür. Bırakmakla hem kadınlara hem de kâfirlere benzemekten uzaklaşmış olmaktayız. Sakalı kesmek haramdır. Saçın Amerikan tipi kısaltılması yani tepeden saçların bırakılıp yanlardan traş edilmesi konusunda İbni Ömer (radiyallahu anh dedi ki: “Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) “kaz’a” traşını yasaklamıştır. Nafi’ye soruldu “kaz’a” traşı nedir? Dedi ki: Çocuğun saçının bir kısmının kesilip bir kısmının bırakılmasıdır.” (Buhari ve Müslim) Yine İbni Ömer’den gelen rivayette Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bir çocuğun saçının bir kısmının kesilip bir kısmının terk edildiğini görünce bundan yasakladı ve dedi ki: “Ya hepsini traş ediniz ya da hepsini bırakınız!” (İmam Ahmed) Buna binaen saçların bir kısmının kesilip bir kısmının bırakılması âlimlerin görüş birliğiyle mekruhtur. Ancak kâfirlere veya fasık, günahkar kimselere benzeme kastı olursa haram olur. Berber meselesine gelince günümüzde berberler bu işi yapmaktadır. Eğer bu fiilden uzaklaşır yapmazsa berber dükkanı açmasında bir sakınca yoktur. Eğer bu sayılan şeyleri yapacaksa harama düşmüş olur. Allah-u Teâlâ şöyle buyurmaktadır: “İyilik ve takva konusunda yardımlaşınız. Düşmanlık ve günah konusunda yardımlaşmayınız!” (Maide, 2) Allah-u Teâlâ en iyisini bilendir. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamd etmektir. Musa Ebu Cafer