Boşamayla İlgili

SORU Selamun aleykum hocam, gelinlik giymek caiz midir? Ehl-i Kitap adeti olduğundan dolayı giymek doğru değil dediler doğru mudur? CezakAllahu hayran. CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur. Muhterem bacım gelinlik olarak tabir edilen elbise aslen İslam’ın ve Müslümanların adetlerinden ve örfünden değildir. Bilakis Müslüman halklar bu elbiseyle ancak ülkelerinin batılılaştırma süreci içerisinde tanışmıştır. Gelinin düğün gününde bu güne mahsus olmak üzere beyaz ve özel dikimli bir elbise giymesi Hıristiyanların adetlerindendir. Müslüman halkların Hıristiyan âleminin hâkimiyeti altına girmesiyle birçok adetlerini taklid ederek benimsemişlerdir ve kendi aralarında yaygın hale gelerek kendi örflerine dâhil etmişlerdir. Bunlardan birisi de gelinliktir. Aslen Hıristiyanların adetlerinden olmasıyla beraber bugün artık Müslümanların da geleneklerine yerleşmiştir. Bunun için muasır âlimler gelinlik giymenin hükmünde ihtilaf etmişlerdir. Bunda bir beis görmeyenler de var caiz görmeyenler de var. Muhakkak elbisede asıl olan ibahettir (mubahtır). Zatında şeran haram kılınmış olanlar müstesna. Bunların giyilmesi caiz değildir. Mesela avreti setretmeyen veya erkeğin kadına veya kadının erkeğe benzemesini sağlayan veya erkek için ipekten dokunmuş olan veya kâfirlere benzemeyi sağlayacak olan elbiseler gibi. Gelinlik ise zatında nehyedilmemiştir. Bunu gösteren bir delil yoktur. Lakin gelinlik giymek aslen Hıristiyanların adetlerinden olduğu için kâfirlere benzemeye girer mi girmez mi? Bunda muasır âlimler ihtilaf etmişlerdir. Ekser ulema girmez diyor çünkü zamanımızda gelinlik giymek artık Müslümanların arasında da çok yaygın olmuştur ki artık kâfirlere mahsus bir adet olmaktan çıkmıştır derler. Hüküm de illetiyle devran ettiğine göre kâfirlere mahsus olmaktan çıktığı için kâfirlere benzemek artık söz konusu değildir ve binaenaleyh haramlıkta yoktur derler. Lakin bu istidlal isabetli değildir. Zira Hıristiyanlarda beyaz gelinlik giymek sadece bir gelenek değil bilakis itikada dayanan dini bir adettir. Özellikle 19.yüzyıldan sonra Hıristiyan dünyada gelinlikler beyaz olmuştur. Beyaz olması masumiyeti simgelemektedir. Bunun için kilise daha yakına kadar hamile olan veya çocuk doğurmuş olan kadının beyaz gelinlik giymesine izin vermiyordu. Gelinin duvağı ise bakireliğe delalet eder ve batı dünyasının Hıristiyanlaşmasıyla beyaz olmuştur. Evvelinde kırmızıydı. Bazı gelinliklerde başa koyulan taç ise kutsanmış olmaya, doğurganlığa ve bakireliğe delalet etmektedir. Bunun için doğurmuş olan kadınlara düğün günü taç takmayı yasaklamışlardır. Tüm bunlar gelinliğin sadece bir gelenek değil bilakis itikada dayanan dini bir adet olduğunu göstermektedir. Bunun için Müslümanlara vacip olan “müşriklere muhalefet edin” ve “kim kendisini bir kavme benzetirse o kavimdendir” gibi ve benzeri nebevi buyrukların gereği olarak Hıristiyanlara bu hususta muhalefet etmek ve onlara benzememektir. “Biz bu inançları kast etmiyoruz ve kâfirleri taklit etmek için de gelinlik giymiyoruz. Sadece bu özel güne uygun ve güzel bulduğumuzdan ötürü gelinlik giyiyoruz” denilse derim ki: Kâfirlere benzemekte bunu kast etmek şart değildir. İnsan benzemeyi kast etmese de mücerret fiili işlemesiyle nehiy üzerinde vaki olur. Bunun için birçok amelde niyetler kesinlikle farklı olmasına rağmen muhalefet etmekle emrolunduk. Mesela Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in güneşin doğuşundan sonra bir miktar yükselinceye kadar namaz kılmaktan “o vakit kâfirler ona (güneşe) secde eder” diyerek men etmesi gibi. Şüphesiz ki Müslüman bu vakitte namaz kılsa Allah’tan başkası için namaz kılmayı kast etmez. Lakin kişi bu vakitte kıldığı namaz ile kâfirlere benzemiş olduğundan ötürü nehyetmiştir. Ve bunun için Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) Allah’tan başkası için kurban kesilen yerde ibadet etmekten nehyetmiştir. Ve bunun için Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) hastalandığında oturarak namaz kıldırırken sahabe ona ayakta tabi olunca oturmalarını işaret ettikten sonra “Biraz evvel Farisilerin ve Rumların yaptıklarını yapacaktınız. Onlar melikleri oturmuşken huzurlarında ayakta dururlar. Böyle yapmayın! İmamlarınıza uyun! Ayakta kılarsa sizde ayakta kılın! Oturarak kılarsa sizde oturarak kılın!”. Hâlbuki sahabe (radıyallahu anhumu)’un Farisilere ve Rumlara benzemeyi kast etmedikleri aşikârdır. Binaenaleyh kâfirlere benzeme veya onları taklid etme kast edilmese de gelinlik giymek caiz değildir. Çünkü gelinlik Hıristiyanlar arasında yaygınlık kazanmış sadece kültürel bir gelenek değil bilakis dini bir gelenektir. Allah-u Âlem. Tarık Ebu Abdullah

SORU Şahsına karşı işlenen bir suç ya da haksızlığa karşı kişi yada kurumları mahkemeye vermek yada hükmünü beklemek küfür müdür? CEVAP Hamd alemlerin rabbi olan Allah’a, salat ve selam Rasûlullah’a olsun. Biz Müslümanlar, tağutî sistemin beşer ürünü olan kanunlarını ve kanunlarını uygulayan kurumlarını reddetmek, inkar etmek ve meşru görmemekle emrolunmuşuz. Allah’u Teâlâ şöyle buyurmaktadır: “Sana indirilene ve senden önce indirilenlere inandıklarını ileri sürenleri görmedin mi? Tağut'a inanmamaları kendilerine emrolunduğu halde, Tağut'un önünde muhakemeleşmek istiyorlar. Halbuki şeytan onları büsbütün saptırmak istiyor.” Onlara: Allah'ın indirdiğine (Kitab'a) ve Rasûl'e gelin (onlara başvuralım), denildiği zaman, münafıkların senden iyice uzaklaştıklarını görürsün. (Nisa 60-61) Her ne kadar bu ayetler şeriat mahkemesini bırakıp küfür mahkemelerini tercih eden münafıkları yeriyorsa da, Rabbani âlimlerimizin çok güzel tavsiyesi şudur: “Bütün dünyalıklarını dahi kaybetsen de sakın bu tağuti mahkemelere müracaat etme!” Kişi hakkını elde etmek veya şahsına karşı yapılmış olan zulmü def etmek için meşru yollara yani İslam’ın izin verdiği çözümlere müracaat etmelidir. Eğer meşru yollarla sorununu çözemez ise hakkını ahirete bırakmalıdır. Her durumda beşeri mahkemelere müracaat etmeyi yanlış görmekteyim. Anlaşmazlığın çözümü, haklı veya haksız belirleme ve ona göre hüküm verme konusu değil de zulme uğramış veya iftiraya maruz kalmış kişinin zulmü veya iftirayı nefsinden def etme amacıyla mahkemelerin gücünden istifade etmek amacıyla gitme mecburiyetinde kalmış Müslümanları tekfir etmek doğru değildir. Çünkü iki taraf arasında ki anlaşmazlığı çözmek ile zulmü nefsinden def etmek için mahkemeye müracaat halleri farklı şeylerdir. Bu beşeri mahkemeleri meşru görmek veya İslam’a aykırı verilen hükümlerin doğru olduğuna inanmak küfürdür. Ama malına el konulmuş veya zulme uğramış bir Müslümanın mahkeme gücünden faydalanması ve hakkının tekrar kendisine iade edilmesi veya kendisine yapılan haksızlığı engellemek için mahkemeye müracaat etmesi muhakeme değildir. Allah’u Teâlâ en doğrusunu bilendir. Musa Ebu Cafer

SORU Selam aleykum hocam Allah (azze ve celle) sizleri korusun hocam bir kişi süt kardeşinin kızı ile aynı nikah altında evli kalmaya devam edebilir mi (yanlız bu süt kardeşi öz teyzesi) haram ise haramlığına dair delil varmı? CEVAP Ve aleykumusselamu ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur. Muhterem kardeşim, sorulan soruyu şöyle anladım: Bir kişi nesepten teyzesi ve aynı zamanda süt bacısı olan kadının kızıyla evlenebilir mi? Hayır. Bu durumda teyzekızı kendine haramdır çünkü kardeşi kızı konumundadır. Zira nesebin haram kıldığını sütte haram kılar. Tabii bu süt akrabalığı şeran sahih ise böyledir. Yani sual edilen durumda erkeğin anneannesini bebekliğinin ilk iki senesinde en az beş defa doyasıya emmiş olması gerekir. Veya ikisi (yani kişi ve teyzesi) bir kadından bebekliklerinin ilk iki senesinde en az beş defa doyasıya emmiş olmaları gerekir. Durum böyleyse teyzekızıyla nikâhı sahih olmaz. Şayet nikâh varsa batıldır ve acilen feshi vaciptir. Deliline gelince Allah (subhanehu ve Teâlâ) şöyle buyuruyor: حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ... وَأُمَّهَاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ “… Sizi emziren sütanneleriniz ve süt bacılarınız size haram kılındı…” (en-Nisa sûresi, 23. âyet) İmam el-Buhari ve İmam Muslim (rahimehumallah)’ın Aişe (radıyallahu anha)’dan ihraç ettikleri hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur: إِنَّ الرَّضَاعَةَ تُحَرِّمُ مَا يَحْرُمُ مِنَ الْوِلاَدَة “Doğum ile haram olanı sütte muhakkak haram kılar.” Ve İmam el-Buhari (rahimehullah)’ın tahriç ettiği hadiste ibnu Abbas (radıyallahu anhuma) şöyle demiştir: قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فِي بِنْتِ حَمْزَةَ لاَ تَحِلُّ لِي يَحْرُمُ مِنَ الرَّضَاعِ مَا يَحْرُمُ مِنَ النَّسَبِ هِيَ بِنْتُ أَخِي مِنَ الرَّضَاعَة “Nebi (sallallahu aleyhi vesellem) Hamza’nın kızı için “O bana helal değildir. Neseple haram olan sütle de haram olur. O sütkardeşimin kızıdır” buyurdu.” Burada zikri geçen Hamza Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in amcası Hamza bin Abdi’l-Muttalib (radıyallahu anhu)’dur. Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’den iki yaş büyüktü ve ikisini de Ebu Leheb’in hizmetçisi Sevbe emzirmiştir. Dolayısıyla Hamza (radıyallahu anhu) neseben Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in amcasıydı ve süt yoluyla da kardeşiydi. Bunun için de kızı kendisine helal değildi. Sual edilen kişinin durumu da aynen böyledir. Tarık Ebu Abdullah

SORU es-Selamu aleykum hocam. Zikirmatik veya tesbih ile gündelik hayatta zikir yapılır mı, bu bid’at kısmına girer mi? Allah razı olsun. CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullah. بسم الله الرحمن الرحيم، الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام على رسولنا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين Tesbih ile veya zikirmatik gibi benzerleriyle zikir yapmak Elbani, Abdulmuhsin el-Abbad, Bekr Ebu Zeyd gibi kimi âlimlere göre caiz olmayıp bid’attır. İbn Teymiyye, Şevkani, San’ani gibi kimi ulemaya göre ise bunda bir beis yoktur. Buna cevaz veren âlimlerin geneline göre, -sünnet olduğu için- parmaklarla zikir yapmak daha faziletlidir. Diğer kısım âlimlere göre ise eğer kişi zikrederken hata yapmaktan/karıştırmaktan emin ise parmaklarla, emin değilse tesbih ile zikretmesi evla olandır. Tesbih ile zikir yapmanın caiz olduğunu söyleyen âlimler şunları delil olarak göstermişlerdir: Ebu Davud ve Tirmizi’nin (rahimehumallah) rivayet ettiklerine göre Sa’d b. Ebi Vakkas (radiyallahu anh) Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) ile birlikte elinde kendisiyle tesbih ettiği (zikrettiği) hurma çekirdekleri veya çakıl taşları bulunan bir kadının yanına gelmişler, ancak Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) kadının bu yaptığına itiraz etmemiş ve O’na bu yaptığından daha kolay veya (ravi’nin şekki) daha faziletli olanını öğretmiştir. Tirmizi ve İbn Hacer bu rivayete hasen demiş, Hâkim ise sahih demiş ve Zehebi O’na bu hükmünde muvafakat etmiştir. Şuayb el-Arnavut da isnadının sahih olduğunu söylemiştir. Lakin “Mir’âtu’l-Mefatih isimli eserin sahibi Tebrizi, Elbani, Abdulkadir el-Arnavut (rahimehumullah), Abdulmuhsin el-Abbad rivayetin zayıf olduğuna hükmetmişlerdir. Mü’minlerin annesi Safiyye (radiyallahu anha) şöyle demiştir: “Elimde kendisiyle tesbih ettiğim 4.000 tane hurma çekirdeği olduğu bir sırada Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) yanıma geldi. Dedim ki: Bunlarla tesbih ettim.” Bunun üzerine Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) O’nun bu yaptığına itiraz etmeyip bundan daha kolay ve daha faziletli olanını öğretmiştir. Bunu Tirmizi rivayet etmiştir. Hâkim sahih demiş ve Zehebi de O’na bu hükmünde muvafakat etmiştir. Suyuti ve Şevkani de (rahimehumuallah) sahih olduğuna kail olmuşlardır. Lakin Tirmizi, Tebrizi, Elbani hadisin zayıf olduğunu söylemişlerdir. Beyhaki’nin (rahimehullah) rivayet ettiğine göre sahabeden Ebu Safiyye (radiyallahu anh) çakıl taşlarıyla tesbih ederdi. İbn Ebi Şeybe’nin (rahimehullah) rivayetine göre Sa’d b. Ebi Vakkas çakıl taşları ve hurma çekirdekleriyle tesbih ederdi. İbn Sa’d’ın (rahimehullah) Tabakâtı’nda aktardığına göre Ali (radiyallahu anh)’ın torunu Fatıma (rahimehallah), üzerine düğümler atılmış bir iplikle tesbih ederdi. İmam Ahmed’in oğlu Abdullah’ın (rahimehumallah) aktardığına göre Ebu Hureye (radiyallahu anh) 1.000 düğümü olan bir ipiyle tesbih edinceye kadar uyumazdı. İbn Sa’d’ın rivayetine göre ise Ebu Hureyre hurma çekirdekleriyle tesbih ederdi. Deylemi’nin rivayetine göre Ali (radiyallahu anh) Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)’den şöyle dediğini rivayet etmiştir: “Tesbih aleti ne güzel bir hatırlatıcıdır.” (Elbani bu rivayetin uydurma olduğunu söylemiştir.) İbn Ebi Şeybe’nin rivayetine göre Ömer b. Hattab (radiyallahu anh) tesbih araçlarıyla tesbih eden bir adam görmüş, onun bu yaptığına itiraz etmeyip “şöyle demesi ona yeter”… diyerek daha kolay ve daha faziletli bir zikir öğretmiştir. Allame İbn Teymiyye (rahimehullah) şöyle demiştir: “Parmaklarla tesbihi saymak sünnettir… Tesbihi hurma çekirdekleriyle, çakıl taşlarıyla ve benzeri ile saymaya gelince, bu güzeldir. Sahabeden bunu yapanlar vardı. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) mü’minlerin annesinin çakıl taşlarıyla tesbih ettiğini görmüş ve bunu onaylamıştır. Rivayet edildiğine göre Ebu Hureyre bununla tesbih ederdi. Bir iplik üzerine dizilen inci ve benzeriyle tesbihe gelince; insanlardan kimisi bunu kerih görmüş, kimi ise kerih görmemiştir. Bunu yaparken niyet güzel kılınırsa bu güzeldir, mekruh değildir (zira dağınık bir halde olan hurma çekirdekleri ve çakıl taşlarıyla zikir yapmakla toplu ve dizilmiş bir haldeki inci ve benzeri şeylerle zikir yapmak arasında bir fark yoktur.) Lakin bunu herhangi bir ihtiyaç olmaksızın edinmek/kullanmak veya boyna asmak veya eldeki bir bilezik gibi kılmak veyahut bunlara benzer şekillerde bunu insanlara izhar etmek ise ya insanlara gösterişte bulunmaktır ya da herhangi bir ihtiyaç olmaksızın riya ve riyakârlara benzeme ihtimalinin bulunduğu (riskli) bir durumdur. Birincisi haramdır, ikincisi en azından mekruhtur…” (Mecmûu’l-Fetâvâ, 11/653) İbn Bâz (rahimehullah), eğer kişi evinde zikir yapacaksa tesbih kullanmakta bir beis olmadığını, zira seleften bazılarının bunu evde kullandıklarını, lakin insanların yanında ve mescitlerde ise bunu yapmanın doğru olmadığını, zira Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) ve ashabının mescitte parmaklarıyla zikir yaptıklarını, insanların yanında ve mescitlerde tesbih kullanmanın kişiyi riyaya sevk edebileceğini söylemiştir. İbn Useymin (rahimehullah) zikri tesbih ile yapmanın bid’at ile bir ilgisinin bulunmadığını, zira tesbihin ibadet kastıyla kullanılmayıp sadece yapılan zikirlerin sayısını zaptetmek için bir vesile olduğunu, aynı zamanda bunun bir aslı olduğunu, zira bazı sahabilerin taşlarla zikir yaptıklarını söylemiştir. İbn Bâz, İbn Useymin ve daha birçok âlim parmaklarla zikir yapmanın efdal olduğunu, tesbih ile zikrin ise evla olanı terk etmek olduğunu belirtmişlerdir. Zikir yaparken tesbih kullanmanın bid’at olduğunu savunan âlimler ise buna cevaz verenlerin öne sürdükleri bütün rivayetlerin zayıf olduğunu savunmuşlardır. Ve ayrıca delil olarak şunları zikretmişlerdir: İbn Vaddah’ın (rahimehullah) “el-Bida’ ve’n-Nehyu anha” adlı kitabında Salt b. Behram’ın (rahimehullah) şöyle söylediği geçer: “İbn Mes’ud (radiyallahu anh), kendisiyle tesbih ettiği (zikrettiği) bir tesbihi bulunan bir kadına uğradı ve onu koparıp attı. Sonra çakıl taşlarıyla tesbih eden bir adama uğradı ve ona ayağıyla vurdu. Sonra şöyle dedi: “Sizler öne geçtiniz (sizden önce böyle şeyler yoktu.) Zulmederek bid’at işlediniz. İlim bakımından Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)’in ashabına galip geldiniz (onların bilmediği bir iş icat ettiniz.)” Ancak tesbih ile zikir yapmanın bid’at olduğunu savunan Elbani bu rivayetin senedinin munkatı’ olduğunu söyleyerek zayıf olduğunu belirtmiştir. Eban b. Ebi Ayyaş (rahimehullah): ‘’Hasan Basrî’ye (rahimehullah), üzerine inciler, hurma çekirdekleri v.b. dizilmiş olan kendisiyle tesbih edilen iplikten sordum. Şöyle dedi: “Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)’in hanımlarından ve muhacir kadınlardan hiçbirisi bunu yapmamıştır.” Ancak Elbani bu rivayetin çok zayıf olduğunu söylemiştir. Delillerinden biri de İbn Mes’ud’un, mescitte halkalar halinde oturmuş namazı bekleyen ve her bir halkanın başında bir adamın bulunup onun yönlendirmesiyle ellerindeki çakıl taşlarıyla 100 kere tekbir, tehlil ve tesbih eden insanlara sert bir şekilde karşı çıkmış olmasıdır. Evet bu rivayetin isnadı sahihtir, lakin açık bir delil değildir. Zira İbn Mes’ud’un onlara karşı çıkmasının sebebi, ellerindeki taşlar değil de birinin yönlendirmesiyle topluca zikir yapılması da olabilir. İbn Mes’ud’un özellikle ellerindeki taşlara karşı çıktığı kabul edilse bile -yukarıda geçtiği üzere- Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)’in bunu bazı sahabilerde görüp karşı çıkmadığı bilgisinin O’na ulaşmamış olması mümkündür. Allah’u A’lem. Elbani’nin ceyyid (güzel, sağlam) bir senetle geldiğini söylediği, İbn Ebi Şeybe’nin Musannef’inde geçen bir rivayete göre İbn Mes’ud’un talebesi olan Alkame’nin (rahimehullah) talebesi İbrahim en-Nehai (rahimehullah) kızını, tesbih ipleri yapımında kadınlara yardım etmekten nehyetmiştir. Bu konuda tercihe şayan olan, delil ve gerekçeleri sebebiyle tesbih veya zikirmatik ile zikir yapmakta bir beis olmadığı görüşüdür. Allah’u A’lem. Bir Tenbih Malum olduğu üzere Türkiye’de tesbih kullanmak Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)’in her zaman uyguladığı parmaklarla sayma sünnetini neredeyse ortadan kaldırmıştır. Hatta birçok kimse bizatihi tesbihlerde fazilet bulunduğunu, hata yapmaktan/karıştırmaktan emin olunsa bile zikirde tesbih kullanmanın daha faziletli olduğunu zannetmektedir. Bundan daha da kötüsü parmaklarla zikir çekmeyi kerih görmektedirler. İşte bu bid’at zihniyeti kırabilmek için bu insanların önünde tesbihle zikir yapmamalı, güzel bir uslüpla onları uyarmalıyız. Ve’l-hamdu lillahi Rabbi’l-alemin. Ömer Faruk

SORU Cahil bir bayana İslamı nasıl anlatırız, Bayanla konuşmamız caiz mi? CEVAP Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. Muhakkak ki İslam’a çağırmak insanı Allah (celle ve âlâ) yakınlaştıran en büyük vesilelerdendir. Her Müslümanın –erkek ve kadın- bu işte iştiyakı ve payı olmalı. Allah (subhanehu ve teâlâ) şöyle buyuruyor: وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ “Allah’a çağıran, salih amel işleyen ve “Ben Müslümanlardanım” diyenden kimin sözü daha güzeldir.” (Fussilet, 33) Ve İmam Buhari ve İmam Muslim (rahimehullah)’ın Ali (radıyallahu anh)’dan tahriç ettikleri hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem), “Allah’a kasem olsun ki senin vesilenle bir kişinin hidayet olunması birçok kızıl develerinin olmasından daha hayırlıdır” demiştir. Evvela, Allah (subhanehu ve teâlâ)’dan cahil olanları dert edinmiş olmandan ve Onu tanıtmak için çaba sarf etmenden ötürü seni tebrik ediyorum. Rabbim bu hayırlı amele hırsını ziyade etsin ve hakkıyla ve sahih bir surette O’na (azze ve celle)’ye ve dinine çağıranlardan kılsın. Sonra, bilmelisin ki Allah (subhanehu ve teâlâ) erkeği kadına ve kadını da erkeğe meyilli yaratmıştır. Erkekle kadın arasındaki cinsel iletişim kasta bağlı değildir. Bilakis iki cinsin tabiatında sabittir. Bundan dolayı da Allah (subhanehu ve teâlâ) yabancı erkekle yabancı kadının ilişkisini emir ve nehiylere tabi tutmuştur. Zira erkek kadın ilişkisinde insanın zaruri maslahatları vardır, ama aynı zamanda onu ve toplumunu esaslarından yıkacak mefsedetler de vardır. Bu manada din tüm maslahatları emretmiştir ve tüm mefsedetleri de nehyetmiştir. Erkek ve kadın arasında mahremlik ve namahremlik sınırını koymuştur. Mahreminden olan kadınlarla ilişkini mahreminden olmayan, yabancın olan kadınlardan ayrı tutmuştur. Bundan dolayı yabancı kadına bakmayı, onunla hacet dışında konuşmayı, onunla halveti (yalnız kalmayı), ihtilatı (karışık oturmayı) ve musafaha yapmayı (tokalaşmayı) haram kılmıştır. Zira bu durumların hepsinde erkeğin veya kadının fitneye düşmesi ve karşı tarafa meyletmesi muhtemeldir. Kâmil şeriatımız haramı nehyetmiştir ve harama yol açan, ona sebep olan vesileleri de nehyetmiştir. Ulemanın Seddu’z-Zerai ile isimlendirdiği bu kural şeriatımızın en mühim kaidelerdendir. Evet. Her Müslüman –erkek ve kadın- şeriatın tayin ettiği ölçülere ve takatine münasip dinin yayılması için hareket etmesi gerekir. Ancak insanın kendisini kendi eliyle tehlikeye atması da nehyedilmiştir. Meseleye “benim niyetim iyi, ben kötü bir şey kast etmiyorum” cihetinden bakmak yanlış olur, çünkü dediğim gibi iki cinsin birbirine meyli kast etmeye bağlı değildir. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) “Kadın avrettir” buyuruyor. Kadının her şeysi erkek üzerinde cinsel bir etki oluşturur. Bu zorunlu olarak erkeğin sapıklığından veya kötülüğünden kaynaklanmıyor, bilakis yaratılışı böyledir. “Ben yabancı bir kadından etkilenmem” diyen bir erkek şu hallerin dışına çıkmaz: Ya ihtiyarlık veya hasatlık sebebiyle cinsel şehveti kırılmıştır veya eşcinseldir veya yalancıdır veya batının 60’lar sonrası cinsel devrimi kendisine hâkim olmuş olan modern deyyuslardandır. Bunun dışında tabiatı bozulmamış her erkek kadından etkilenir. Bunun için sakın “benim niyetim iyi” tuzağına düşmeyesin. Allah (subhanehu ve teâlâ) şeytanın hilelerinden uyarmış ve adımlarını takip etmekten nehyetmiştir: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ وَمَن يَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ “Ey iman edenler! Şeytanın adımlarını takip etmeyin. Kim şeytanın adımlarını takip ederse, şunu bilsin ki o, edepsizlikleri ve kötülüğü emreder.” (Nur, 21) Melun şeytan daima Âdemoğlu için en makbul yönden ona yaklaşmaya çalışır ve adım adım gayesine ulaşmaya çalışır. Belki işin başında haramlığından korktuğun için kızla sadece yazışmak isteyeceksin. Ama davet yapabilmen için önce tanışmak isteyeceksinizdir. Kızın ismi, yaşı, aile durumu vs. derken din ile beraber başka şahsi bilgiler üzerinden de yazışacaksınız. Sonra bu şahsi bilgilerin devamı olan daha şahsi bilgiler paylaşacaksınız. Sonra ilk buzlar eridikten ve engeller yıkıldıktan sonra “davetin daha etkili olması için” sesli görüşmeye başlayacaksınız. Daha evvel edindiğin kuru bilgiler artık hissedebileceğin bir şekil almaya başlayacak. Kızın ses tonu, konuşma tarzı… Ve mücerret olarak bir kız ile karşılıklı konuşma heyecanı seni etkileyecek. Tabii ki normal şartlarda yabancı bir kızla konuşmazdın asla… Ama onu İslam’a davet ediyorsun ya… Bu durum farklı… Kötü bir kastın yok. Ama kötü bir kastın olmadığını artık kızdan etkilenmiş olan kalbine anlatmaya çalış bakalım… Seni dinlemeyecektir!… Sonra artık sen onu mu davet edersin veya o seni mi davet eder bilinmez. Müslümanın kendisini fitneye atması caiz değildir. Çünkü ayaklarının kayması muhtemeldir. Bunun için İmam Hakim (rahimehullah)’ın İmran bin Husayn (radıyallahu anh)’dan tahriç ettiği hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) “Sizden kim Deccal’ın çıktığını duyarsa haberin ardına düşmesin, ondan uzak dursun. Zira insan kendini onun fitnesinden emin olan mumin kişi zannederek yanına gider sonra gördüğü şüphelerden dolayı ona tabii olmadan ondan ayrılmaz” buyurmaktadır. Hiç kimse imanına güvenerek kendisini fitneye atmasın, bilakis imanını korumak için fitnelerden uzak dursun. Belki “Ben onu İslam’a davet ediyorum. Belki iman edecek ve ebedi cehennemden kurtulacak. Bu kadar önemli ve ulvi bir gayeyi nasıl terk edebilirim?” diyebilirsin. Ben de derim ki: Ulvi gayeye Rabbine isyan ederek mi ulaşacaksın? Ayrıca belki de iman etmeyecek. İhtimalli olan bir şey için kendi imanını nasıl tehlikeye atarsın? Bu durumda senin maslahatın onun maslahatının önüne geçer. Yani seni korumak onu korumaktan evvel gelir. Ayrıca mefsedetlerin defi maslahatların celbinden evvel gelir. Muhakkak ki o cahil kıza İslam’ı anlatmakta onun için faydalar olacaktır, iman etmese dahi. Ancak senin için birçok zararı da olacaktır. Bu halde zararları def etmek yararları celp etmekten evvel gelir. Velhasıl şu saydıklarıma binaen derim ki, asıl olan senin yabancı bir kadına ve özellikle genç bir kıza davet yapmanın caiz olmayışıdır. Ya mahreminden olan kadınları kıza yönlendirirsin veya mahreminde bunu yapabilecek kadın yoksa diğer Müslüman bacılara intikal ettirirsin. Bu mevzularda dinimizde asıl olan, değerli kardeşim erkek ve kadının hemcinsiyle uğraşmasıdır. Erkekler erkeklerle ilgilenir. Kadınlarda kadınlarla ilgilenir. Ancak ihtiyaç var olduğunda cinsler birbirine karışır, o zaman da İslam adabı ve takva hâkim olma zorundadır. Yazışma veya konuşma hacet halini teşkil eden konunun dışına çıkmaması lazım ve ancak gerektiği kadar yazılması veya konuşulması lazım. Kullanılan kelimelere dikkat edilmesi lazım ve yanlış anlaşılacak veya İslam adabı haricinde tabirler kullanılmaması lazım. Daima başkaların da iştirak ettikleri toplu ortamlarda yazışılması veya konuşulması lazım, asla baş başa olunmaması lazım. Bu mevzuyu İmam Buhari (rahimehullah)’ın Sehl bin Sad (radıyallahu anhu)’dan tahriç ettiği şu hadisle bitirmek isterim. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyruyor: “Her kim bana iki çene kemiği arasında olan için ve iki budu arasında olan için garanti verirse, bende ona cennetin garantisini veririm.” Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun aleykum hocam, açık olan bayanların hükmü nedir? Eğer namazda tesettüre girip namaz dışında açık durumda ise bunun durumu nedir? CEVAP Aleykum selam ve rahmatullah. Hamd Allah’a mahsustur. Değerli kardeşim, Müslüman kadının şeri tesettüre bürünmesi Allah (celle ve âlâ)’nın kati emirlerdendir. Allah (subhanehu ve teâlâ) şöyle buyuruyor: “Ey nebi! Hanımlarına, kızlarına ve müminlerin kadınlarına söyle de cilbaplarından üzerlerini örtsünler. Bu onların tanınmalarına, tanınıp da eziyet edilmemelerine en elverişli olandır” (el-Ahzab, 59) ve şöyle buyuruyor: “Mümin kadınlara da söyle: Gözlerini (harama bakmaktan) sakınsınlar, mahrem yerlerini korusunlar. Görünen kısımları müstesna olmak üzere, ziynetlerini teşhir etmesinler. Başörtülerini de yakalarının üzerine indirsinler” (en-Nur, 31). Bu ilahi emrin terki büyük günahlardandır. Bunun için açık saçık kadına cennete girmesi haram kılınmıştır. İmam Muslim (rahimehullah)’ın Ebu Hureyre (radıyallahu anh)’dan tahriç ettiği hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Cehennemliklerden görmediğim iki sınıf vardır. Biri sığır kuyrukları gibi kamçıları olan, onlarla insanları döven bir kavim! Ve diğeri giyinmiş çıplak, meylettiren ve meyleden, başları deve hörgüçlerine benzeyen kadınlardır! Bunlar cennete giremeyecek ve onun kokusunu alamayacaklardır. Hâlbuki onun kokusu şu kadar ve şu kadar uzaklıktan alınabilecektir.” Hatta Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) açık saçık kadınların lanetli olduğunu haber vermiştir ve onlara lanet okumayı emretmiştir. İmam ibn-i Hibban (rahimehullah) Abdullah bin Amr (radıyallahu anhu)’dan tahriç ettiği hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Ümmetin sonlarında erkeklere benzeyen semerlere binen ve mescidlerinin kapılarının önlerine inen erkekler olacaktır. Onların kadınları giyinmiş çıplaktırlar. Başları sıska develerin hörgüçlerine benzer. Onlara lanet okuyun! Zira onlar lanetlidir. Eğer sizden sonra bir ümmet gelmiş olsaydı evvelkilerin kadınları sizin kadınlarınıza hizmet ettikleri gibi sizin kadınlarınız da onlara hizmet ederlerdi.” Ve açık saçık kadınları nifak ile nitelemiştir. El-Beyhaki (rahimehullah)’ın Ebu Uzeyne es-Sadafi’den tahriç ettiği hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Kadınlarınızın en hayırlıları sevecen, doğurgan ve memnuniyet verenlerdir. Ve kadınlarınızın en şerlileri güzelliklerini sergileyen ve herkese gösterenlerdir. Onlar münafık kadınlardır. Onların çok azı müstesna cennete giremezler.” Ve İmam en-Nesei ve İmam Ahmed (rahimehumallah)’ın Ebu Musa el-Eşari (radıyallahu anhu)’dan tahriç ettikleri hadiste Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) koku sürüp kendisini erkeklere arz eden kadını zinakar kadın olarak isimlendirmiştir. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle buyuruyor: “Koku sürünüp kokusunu almaları için insanların arasına çıkan kadın zinakardır.” Dolayısıyla kadının açılması ve kendini yabancı erkeklere arz etmesi çok büyük bir masiyettir. Ama dinin aslını bozacak şirke ve küfre sahip değilse İslam’ı zahiren sahihtir. Namazı da sıhhati için şeran gerekli olan şartları ve rükünleri koruyarak kılıyorsa sahihtir. Bununla beraber âlemlerin rabbi olan Allah (celle ve izze)’ye karşı isyankârdır ve yukarıda geçen bütün tehditlerle muhataptır Allah-u Âlem. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamd etmektir. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun aleykum hocam, kadınların bıyık alması caiz midir? CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur. Kadının bıyığını almasında bir beis yoktur. Hatta şeran matluptur. Zira kadın için bir eziyettir. Bundan ötürü ekser ulemaya göre kadının bıyığını alması müstehaptır. Bazı maliki âlimlerine göre ise hatta vaciptir. Ed-Dusûki el-Maliki (rahimehullah) şöyle der: “Erkeğe sakalını veya bıyığını kökten kazımak haramdır. Ve yapan tedib edilir. Kadına ise ikisini kökten kazımak vaciptir.” (Hâşiyetu’d-Dusûki ala’ş-Şerhi’l-Kebir 1/290). Allah-u Â’lem. Tarık Ebu Abdullah