Kadının Gözlerinin Açık Olması Caiz midir?

SORU Selamun aleykum hocam; bir fetvanızda Allah kabul etsin demenin bidat olduğunu okudum. Şimdi biz müslümanlar biri şehit olduğunda Allah şehadetini kabul etsin diyoruz bunu demek de bidatmıdır? CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullahi ve beraketuh. Hamd Allah’a mahsustur. Muhterem kardeşim bidat olan “Allah kabul etsin” sözü değildir. Bilakis bu duadır ve güzeldir. Lakin bidat olan bu duayı adet haline getirip, bir ibadetin bir cüzü haline getirmektir. Zira dua ibadettir. Ve bir amelin ibadet olabilmesi için iki şart tahakkuk etmesi lazım gelir. Bir: Tevhid, yani ihlâs. İki: Mutebeati’r-Rasul, yani amelin Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in sünnetine uygun olması. Bu iki şarttan veya birinden yoksun olan her amel ibadet değildir. Dolayısıyla farz namazlarından sonra musâfaha eşliğinde “Allah kabul etsin” demeği adet edinmek sünnetten delil ister ki bunun delili yoktur. İşaret ettiğin fetvanın konusu budur. Lakin Allah yolunda inşallah şehid olmuş bir Müslüman için “Allah şehadetini kabul etsin” demek bu konuyla alakası yoktur. Bilakis bu müslümanın müslümana dua etmesindendir ve güzeldir. Allah-u Âlem. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun aleykum hocam, fıtır sadakası ne zaman verilir/verilmelidir? CEVAP Aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuhû. Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun. İmam Buhari ve İmam Muslim (rahimehullah)’ın tahriç ettikleri hadiste ibni Ömer (radıyallahu anhuma) şöyle der: “Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) fıtır sadakasının insanların namaza çıkmalarından evvel verilmesini emretmiştir.” İbnu’t-Tin (rahimehullah) “yani sabah namazından sonra ve bayram namazından evvel” demiştir. Sünnete uygun ve en güzel olan fıtır sadakasının bayram namazından evvel ulaştırılmasıdır. Ancak ibni Ömer (radıyallahu anhuma)’nın bayramdan bir, iki gün evvel de fıtır sadakasını verdiği rivayet edilmiştir. Dolayısıyla özellikle zamanımızda bayram namazından evvel fıtır sadakasını sahibine ulaştırmak zor olabilir. Bu halde bayram namazından evvel de verilmesine cevaz verilmiştir. Ama sünneti yerine getirmeye muktedir olanlar muhakkak aslı korumalılar. Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah'a hamd etmektir. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun aleykum, ben epilepsi hastasıyım, ağır ilaçlar kullanmak zorundayım. Gebe kalmak benim için sakıncalı ve yasaktı fakat Allah bir bebek lûtfetti elhamdülillah. İlaç kullanmaya devam etmek zorundayım ve ediyorum hamile olmama rağmen. Benim sorum şu olacak, tüplerimi bağlatmam bu durumda caiz olurmu? CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur. Muhterem bacım gebeliği daimi surette aslından imkânsız kılacak girişimlerde bulunmak aslen haramdır. Zira neslin bekası ve artması İslam dinini şeri’ maksatlarındandır. Hafız ibni Hacer (rahimehullah) şöyle der: “Gebeliği aslından imkânsız kılan şeyleri kullanmak haramdır. Birçok âlim bunu tasrih etmiştir ve zahir olan da budur.” (Tuhfetu’l-Habib 11/237) Lakin tıbbi zorunluluktan dolayı veya geçici bir vakit için ihtiyaca binaen gebeliği engelleyen araçlar kullanmak caizdir. Dolayısıyla size Müslüman ve güvenilir bir doktorla istişare etmenizi önemle tavsiye ederim. Şayet dediğiniz gibi sağlığınız için gebe kalmanız hayati bir tehlike veya büyük zararlar içeriyorsa o zaman tüplerinizi bağlatmanızda bir beis yoktur inşallah. Ancak bu kararı Müslüman ve güvenilir bir doktordan almanız daha doğru olur. Allah-u Âlem. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun aleyküm, değerli hocam sorum şudur: Ümmeti Muhammed'in s.a.v zor zamanlarında her namazda cemaatle kunut yapılır mı, yapılırsa nasıl yapılır? Cezakumullahu hayran, teşekkürler. CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur. Muhterem kardeşim, Müslümanların üzerine sıkıntı, dert ve musibetler çöktüğü zamanlarda beş vakit namazda kunut yapmak meşrudur. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi vesellem)’den ve ondan sonra Hulefai Raşidinin sünnetiyle sabittir. İmam el-Buhari (rahimehullah)’ın tahriç ettiği hadiste Enes bin Malik (radıyallahu anhu) şöyle demiştir: نَبِيُّ اللهِ صلى الله عليه وسلم قَنَتَ شَهْرًا فِي صَلاَةِ الصُّبْحِ يَدْعُو عَلَى أَحْيَاءٍ مِنْ أَحْيَاءِ الْعَرَبِ عَلَى رِعْلٍ وَذَكْوَانَ وَعُصَيَّةَ وَبَنِي لَحْيَان “Allah’ın Nebisi (sallallahu aleyhi vesellem) bir ay boyunca sabah namazında Araplardan bazı kabilelerin aleyhine, Rı'l, Zekvân, Usayye ve beni Lehyân kabilelerin aleyhine dua ederek kunut yaptı.” Ve şöyle demiştir: كَانَ الْقُنُوتُ فِي الْمَغْرِبِ وَالْفَجْرِ “Kunutu akşam ve sabah namazında yapardı.” Ve İmam Ebu Davud (rahimehullah)’ın tahriç ettiği hadiste ibni Abbas (radıyallahu anhuma) şöyle demiştir: قَنَتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم شَهْرًا مُتَتَابِعًا فِى الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَالْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ وَصَلاَةِ الصُّبْحِ فِى دُبُرِ كُلِّ صَلاَةٍ إِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ. مِنَ الرَّكْعَةِ الآخِرَةِ يَدْعُو عَلَى أَحْيَاءٍ مِنْ بَنِى سُلَيْمٍ عَلَى رِعْلٍ وَذَكْوَانَ وَعُصَيَّةَ وَيُؤَمِّنُ مَنْ خَلْفَهُ “Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) bir ay aralıksız öğle, ikindi, akşam, yatsı ve sa­bah namazlarında, her namazın sonunda son rekâtta “semiallahu limen hamideh” dedikten sonra kunut yaptı. Beni Suleym, Ri'l, Zekvân ve Usayya'ya beddua ederdi ve arkasındakiler de "âmin" derlerdi.” Bundan sonra, sıkıntı hallerinde yapılan kunut ile alakalı bazı meseleler vardır. Birinci mesele: Kunut duası namazın son rekâtında rükûdan doğrulduktan ve “semiallahu limen hamideh” dedikten sonra yapılır. İmam el-Buhari (rahimehullah) Ebu Hureyra (radıyallahu anhu)’dan şöyle tahriç etmiştir: أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرَّكْعَةِ الآخِرَةِ يَقُولُ اللَّهُمَّ أَنْجِ عَيَّاشَ بْنَ أَبِي رَبِيعَةَ اللَّهُمَّ أَنْجِ سَلَمَةَ بْنَ هِشَامٍ اللَّهُمَّ أَنْجِ الْوَلِيدَ بْنَ الْوَلِيدِ اللَّهُمَّ أَنْجِ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اللَّهُمَّ اشْدُدْ وَطْأَتَكَ عَلَى مُضَرَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهَا سِنِينَ كَسِنِي يُوسُفَ “Nebi (sallallahu aleyhi vesellem) son rükûdan başını kaldırdığında şöyle derdi: “Ey Allah’ım! Ayyaş bin Ebi Rabia'yı kurtar. Ey Allah’ım! Seleme bin Hişâm’ı kurtar. Ey Allah’ım! Velîd bin Velîd'i kurtar. Ey Allah’ım! Mustezâf müminleri kurtar! Ey Allah’ım! Mudâr üstüne baskını daha da şiddetlendir. Ey Allah’ım! (İçinde bulundukları) bu yılları onlara Yusuf’un yılları gibi (kıtlık yılları) yap.” İkinci mesele: Kunut duası uzatılmaz ve musibete uygun ve ilişkin yapılır. İmam Muslim (rahimehullah)’ın tahriç ettiği hadiste Muhammed bin Sirin (rahimehullah) şöyle der: قُلْتُ لأَنَسٍ هَلْ قَنَتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى صَلاَةِ الصُّبْحِ قَالَ نَعَمْ بَعْدَ الرُّكُوعِ يَسِيرًا “Enes (bin Malik’e) “Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) sabah namazında kunut yapar mıydı” diye sordum. “Evet. Rükûdan sonra hafif dua ederdi” dedi.” Hadislerden görüldüğü gibi Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi vesellem) kunut duasını uzatmazdı ve isimlerini zikrederek bilhassa hâdiseye uygun lehe ve aleyhe dua ederdi ve sıkıntı sona erdiğinde kunut duasını da terk ederdi. İmam Muslim (rahimehullah) Ebu Hureyre (radıyallahu anhu)’dan şöyle tahriç etmiştir: أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَنَتَ بَعْدَ الرَّكْعَةِ فِى صَلاَةٍ شَهْرًا إِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ. يَقُولُ فِى قُنُوتِهِ اللَّهُمَّ أَنْجِ الْوَلِيدَ بْنَ الْوَلِيدِ اللَّهُمَّ نَجِّ سَلَمَةَ بْنَ هِشَامٍ اللَّهُمَّ نَجِّ عَيَّاشَ بْنَ أَبِى رَبِيعَةَ اللَّهُمَّ نَجِّ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اللَّهُمَّ اشْدُدْ وَطْأَتَكَ عَلَى مُضَرَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهَا عَلَيْهِمْ سِنِينَ كَسِنِى يُوسُفَ. قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ ثُمَّ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم تَرَكَ الدُّعَاءَ بَعْدُ فَقُلْتُ أُرَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَدْ تَرَكَ الدُّعَاءَ لَهُمْ قَالَ فَقِيلَ وَمَا تَرَاهُمْ قَدْ قَدِمُوا “Nebi (sallallahu aleyhi vesellem) bir ay boyunca rükûdan sonra “semiallahu lime hamideh” dediğinde kunut yapardı ve “Allah’ım, Veld bin Velid’i kurtar! Allah’ım, Seleme ibni Hişâm’ı kur­tar! Allah’ım, Ayyaş bin Ebi Rabia’yı kurtar! Allah’ım, müminlerin mustezaflarını kurtar! Allah’ım, Mudar kabilesi üzerine olan şiddet ve baskını arttır! Allah’ım, içinde bulundukları bu yılları onlara Yusuf’un yılları gibi (kıtlık yılları) yap” derdi. Ebu Hureyre şöyle der: "Bir müddet sonra Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in bu duayı bıraktığını gördüm ve “Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) bunlar için dua etmeyi bıraktı heralde” dedim. “Onları görmüyor musun? Hepsi (esaretten kurtuldu) ve geldiler” dediler.” İmam ibni Teymiyye (rahimehullah) şöyle diyor: “Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in ve Hulefai Raşidin’in sünneti iki şeye delalet ediyor: Birincisi, kunut duası onu gerektiren sebebin varlığı ile meşru olur. Ama namazda daimi bir sünnet değildir. İkincisi, kunut duası düzenli bir dua değildir bilakis her kunutta münasip olanla dua edilir.” (Mecmuu’l-Fetava, 23/109) Üçüncü mesele: İmam kunut duasını cehreder ve cemaat sesli “âmin” der. Dua esnasında elleri kaldırmak sünnettir. İmam Ebu Davud (rahimehullah)’ın tahriç ettiği hadiste ibni Abbas (radıyallahu anhuma) şöyle diyor:  قَنَتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم شَهْرًا مُتَتَابِعًا فِى الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَالْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ وَصَلاَةِ الصُّبْحِ فِى دُبُرِ كُلِّ صَلاَةٍ إِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ مِنَ الرَّكْعَةِ الآخِرَةِ يَدْعُو عَلَى أَحْيَاءٍ مِنْ بَنِى سُلَيْمٍ عَلَى رِعْلٍ وَذَكْوَانَ وَعُصَيَّةَ وَيُؤَمِّنُ مَنْ خَلْفَهُ “Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) bir ay aralıksız öğle, ikindi, akşam, yatsı ve sa­bah namazlarında, her namazın sonunda “semiallahu limen hamideh” deyince kunut yaptı. Beni Suleym kabilelerine, Ri'l, Zekvân ve Usayya'ya beddua eder, arkasındakiler de “âmin” derlerdi.” İmam Ahmed (rahimehullah)’ın tahriç ettiği hadiste Enes (radıyallahu anhu) şöyle diyor:  فَمَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَجَدَ عَلَى شَيْءٍ قَطُّ وَجْدَهُ عَلَيْهِمْ يعني القرَّاءـ فَلَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي صَلَاةِ الْغَدَاةِ رَفَعَ يَدَيْهِ فَدَعَا عَلَيْهِمْ “Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in öldürülen kurralara üzüldüğü kadar bir şeye üzüldüğünü görmedim. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’i sabah namazında ellerini kaldırdığını ve katillerine beddua ettiğini gördüm.” Dördüncü mesele: Kunut duasının muayyen bir lafzı yoktur. Bilakis sıkıntıya münasip yapılır. Ancak Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi vesellem)’in yaptığı kunutla dua etmek muhakkak en uygunudur zira onun yaptığı dualar en üstün ve en kapsamlıdır. Mesela şöyle yapılabilir: اللَّهُمَّ أنْجِ إخْوانَنا المسلمِين في سُوريا ، اللَّهُمَّ انْصُرْهم ، اللَّهُمَّ اشْدُدْ وَطْأتَكَ على الاَسَدِ النُصَيرِى وَمَنْ شايَعَهُ وأعانَهُ، اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ ، اللَّهُمَّ اجْعَلْها عَلَيهِم سِنِينَ كَسِنِي يُوسُفَ  اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْكِتَابِ ، سَرِيعَ الْحِسَابِ ، مُجْرِيَ السَّحَابِ ، هَازِمَ الأَحْزَابِ ، اهْزِمْهُمْ وَزَلْزِلْهُمْ  Ey Allah’ım! Suriye’de kardeşlerimize necat ver! Onları destekle, onlara yardım et! Allah’ım, Nusayri Esed’e, onu destekleyenlere ve ona yardım edenlere karşı şiddetini ve baskını artır. Allah’ım onları lanet et! Bu yılları onlara Yusuf’un kıtlık yılları gibi yap! Ey Kitabı indiren, hesabı hızlı olan, bulutları yürüten, toplulukları hezimete uğratan Allah’ım! Onları bozguna uğrat ve sars! Beşinci mesele: Duayı Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi vesellem)’e salavat ile bitirmek ve elleri yüze sürmek sünnette sabit değildir. El-Beyhaki (rahimehullah) şöyle diyor: “Kunut duasından sonra ellerin yüze sürülmesi seleften kimseden nakledilmemiştir. Evet, bazılarından namaz dışında duadan sonra böyle yaptıkları rivayet edilmiştir. Ve Nebi (sallallahu aleyhi vesellem)’den bu konuda zayıflık içeren hadis rivayet edilmiştir. Bu hadisi kabul edenler bunu namaz dışında yapmışlardır. Ama namaz içinde ellerin duadan sonra yüze sürülmesi ne sahih haberle, ne sabit eserle ve ne de kıyasla sabit değildir.” (Sunenu’l-Beyhaki 2/212) Son olarak konuyla alakalı olan ve çok sorulan bir meseleye değinmek istiyorum. “Arapçadan gayri dil ile namazda dua etmek caiz midir?” meselesi. Arapça bilmeyenin namaz içinde kendi diliyle müstehap türden dua yapmasının cevazı ulema arasında ihtilaflıdır. Görüşler arasında racih olan Arapça bilmeyen veya dua edebilecek kadar iyi bilmeyen için caiz olmasıdır. Ama Arapça bilen için namaz içinde Arapçadan gayri bir dilde dua etmek caiz değildir. Sünnetten rivayetle gelmiş olan dualara gelince, bunları ezberlemeye kadir olan Arapçasıyla yapması lazım gelir. Ama ezberlemeye gücü yetmeyen kendi dilinde manasıyla dua etmesi caizdir. Bunun delili bu mevzuda men eden bir delilin varit olmamasıdır. İmam ibni Abdulber (rahimehullah) şöyle diyor: “Tesbihatlarda ve ilk teşehhüt, kunut, intikal tekbirleri ve rivayet edilmiş dualar gibi diğer müstehap zikirlerde sahih olan kadir olanın bundan men edilmesidir. Ama aciz için caizdir.” (Et-Temhid 1/141) “Kadir olanın bundan men edilmesi”, yani Arapçayla rivayet edilmiş hal üzere yapmaya kadir olanlar Arapçadan gayri bir dille ve rivayet edilen lafızdan gayrisiyle dua etmeleri caiz değildir. “Ama aciz”, yani Arapça bilmeyen veya rivayette gelen lafızla ezberleyemeyen “için caizdir”. Ve ez-Zerkeşi (rahimehullah) şöyle diyor: “Arapçayı iyi bilmeyenin ezanı, ihram tekbirini ve teşehhüdü Arapçadan gayri bir dille yapması sahihtir. Ama Arapça bilirse sahih değildir. Çünkü bu ameller kulluk manasındadır. Namaz içinde okunan mendup zikirler ve mesur (nakledilmiş) dualarda böyledir.” (El-Mensuru fi’l-Kavaid 1/282) Kunut duası da mesur dualardandır. Binaen aleyh Arapça bilmeyenin ve kunut dualarını Arapçasıyla ezberlemeye kadir olmayanın ferdi (yalnız) kıldığı namazlarda kendi diliyle kunut yapmasında bir beis yoktur inşallah. Aynısı secdede ve son oturuşta yapılan dualar için de geçerlidir. Bu hususta farz ve nafile namazı arasında bir ayırım da yoktur. Ancak cemaat namazında imamın Arapçadan gayri bir dille kunut yapması uygun değildir. Çünkü yaptığı takdirde cemaatin namazının sıhhatiyle alakalı fitneye düşmesi muhtemeldir. Allahu A’lem. Tarık Ebu Abdullah

SORU Selamun Aleykum, hocam. Ben cihada gitmek istiyorum, Allah yolunda şehit olmak istiyorum. Nasıl gidebilirim? CEVAP Allah’a hamd olsun. Rasulü Muhammed’e Salat ve Selam olsun. Uzun zamandan beri birçok erkek ve kadın kardeşlerimiz bizden cihada çıkmak için veya hicret yapmak için yardım talep ediyorlar. Bu bizi çok sevindiren bir olaydır. Bundan ötürü Allah’a hamd ediyoruz. Allah celle celeluhu bu ümmetin şuurunu açsın, cihaddan alıkoyan bağlarını çözsün ve hakkıyla Rabbinden korkan ve felaha koşan erlerin sayısını ziyade etsin. Allah(celle celeluhu) bu kardeşlerimizin salih niyetlerini kabul buyursun, onları korusun, sebat versin ve Allah’ın muhabbetini ve rızasını kazandıracak amellere muvaffak kılsın. Amin. Ama üzülerek bu konuda yardımcı olamayacağımızı söylemek durumundayız. Bundan ötürü Allah’a sığınıp Ondan mağfiret niyaz ediyoruz. Allah şahidimizdir ki yardımcı olmayı çok isterdik ama bu konuda gücümüz yetmiyor. Acizliğimizi Allah’a şikâyet ediyoruz. Allah Müslümanlara temkin versin, kudretlerini her eve ulaştırsın, zulüm ve fesada karşı şaşmayan, tek vücut olmuş kılıç kılsın. Amin. Gücümüz ancak bazı nasihatler vermeye yetiyor. Bu kardeşlerin bu nasihatleri bizden kabul buyurmalarını rica ederek şöyle deriz: Allah(celle celeluhu) duaları işiten ve icabet edendir. Özellikle mazlum ve acizle Allah(celle celeluhu) arasında hicap kalkmıştır. İhlas ve takvayla dualarınızı artırın. Rabbiniz ihlas ve takvayla yapılmış duayı asla geri çevirmez. Yol isteyene yollar çoktur. Ama bütün yollar sadece Allah’ındır. Çevrenizde cihad ehli olan veya cihada muhabbeti olan Müslümanlardan, cemaatlerden yardım talep edin. Belki sizin sorduğunuz kişi kendisi yardımcı olamaz ama yardım edebilecek birilerine yönlendirebilir. Bu hususta hangi cemaatten olduğuna ve Suriye’de hangi cemaatle irtibatlı olduğuna bakmayın. Suriye’ye ulaştıktan sonra dilediğiniz kişiyle görüşebilirsiniz ve hangi cihad cemaatine katılmak istediğinizi kararlaştırabilirsiniz. Bazı kardeşler yardım isteyip bize telefon numaralarını bırakıyorlar. Sosyal medyada telefon numaralarınızı paylaşmayın. Böylece kendilerinizi gereksiz yere sıkıntıya sokabilirsiniz. Özellikle hicret etmek isteyen bacılarımızı iffetsiz, namus hırsızlığı yapan internet mucahitlerine karşı uyarıyoruz. İnternet üzerinden sizinle görüşen, evlenmeyi vaad eden ve sizi hicrete teşvik eden rezillere asla itimat etmeyin. Allah için size nasihat ediyoruz. Güvendiğiniz bacılar ve onların eşleri vesilesiyle, İslam şeriatının emrettiği yolları izleyerek salih bir erkekle evlenip sonra hicret etmenizi tavsiye ederiz. Şayet çevrenizde yardım talep edebileceğiniz bir Müslüman kadın yoksa ve tek çareniz internet ise o zaman karşınızda görüştüğünüz kişinin kadın olmasına dikkat edin. Asla erkekle görüşmeyin. Şunu iyi bilin: Her erkek sizi muhakkak kadın bir Müslümana yönlendirebilir. Eğer mazeretler sunuyor ve sizi bir kadına yönlendirmiyorsa güvenilir değildir. O erkekle görüşmeyi derhal kesin. Size Allah için nasihatimizdir. Ve son olarak, asla Allah’tan ümidinizi kesmeyin. Dua ve ibadetlerinizi artırarak Ondan yol sorun. O size muhakkak cevap verecektir. Allah(celle celeluhu) yardımcınız olsun, rızasına ulaştıran yolları kolaylaştırsın ve sebat versin. Amin İlim ve Cihad

SORU Selamun aleykum Allah’u Teâlâ sizden razı olsun, hocalarım sorum bidat ehlinden alt tabakadaki yeni katılmış olan avamların tevbe alması vs… şirk amellerinden dolayı cehaletine ve hüccet ikame edildi mi? diye bakılır mı? Müslüman muamelesi yapılır mı? Birde bunları o şirk olan amele cağıranlar için durum nedir ? Cezakallahu hayr. CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur. Sual ettiğin mevzuda üç mesele var: Birincisi: Cehaletin büyük şirk sahibine hükümde etkisi. İkincisi: Büyük şirk sahibinde hüccet ikamesi durumu. Üçüncüsü: Büyük şirke davetçilerin durumu. Birinci meselede Ehli Sünnet ulemasında vakıada iki makbul görüş vardır. Bir kısım ulema -ve bunlar ekserdir- büyük şirkte cehaleti mazeret kabul ederler ve şahsa şirki ilhak etmeye mani görürler. Bu görüşte olan ulemaya göre sual ettiğin şirk işleyen bidat ehli muteber bir cehalet sahibi oldukları sürece ve kendilerine hak beyan edilinceye (hüccet ikâme edilinceye) kadar haklarında sabit olan vasıf istishab (idame) edilir. Yani şirk işlemeleriyle beraber Müslüman kabul ederler. Ama bu görüşe sahip olan ulema aynı zamanda bu kişilere işledikleri amelin şirk olduğunun beyan edilmesini acilen vacip görürler. Şirkin haline göre (zahir veya hafi olmasına göre) hüccet ikamesinden sonra hala şirklerinde devam ederlerse tekfirlerini vacip görürler. Diğer kısım ulema büyük şirkte cehaleti mazeret ve mani kabul etmezler. Dolayısıyla sual ettiğin bidat ehlini şirke nispet ederler ve İslam milletinden ihraç ederler. Yani Müslüman kabul etmezler ama tekfir etmezler. Bilakis tekfir için hüccet ikamesini gerekli görürler. İki görüş de Ehli Sünnet uleması arasında mevcuttur. Bu meselede başka görüşler de var ama bu iki görüşten gayrisi makbul değildir. Ve tabi ki iki görüşte aynı zamanda doğru olamaz. Ama meselede sarih (açık) bir nassın veya sabit bir icma naklin olmayışından dolayı mesele ulemanın içtihadına açılmıştır. Zikrettiğim iki görüşün savunucuları her biri kendi görüşlerini destekleyecek ve karşı görüşe itiraz edebilecek Kuran ve Sünnet’ten delillere ve ulema sözlerine sahiptirler. Bununla beraber muhakkak ki iki görüşten sadece biri sahihtir. Ama meselede varit ihtilafı bir tarafın lehine sonlandıracak güçte bir nass (henüz) bilinmediği için iki tarafta diğer görüşe müsamaha ve tahammül etme mecburiyetindedir. İki taraftan biri diğerini tebdi etmesi veya hatta tekfir etmesi kesinlikle aşırılıktır. “Sana göre ulemanın iki görüşünden doğru olan hangisidir?” diye sorulsa derim ki: Cehaleti büyük şirkte mazeret kabul etmeyen ulema isabetlidir. Allahu A’lem. İki görüşü, delillerini ve niye ikinci görüşün doğru olduğunu tafsili olarak “Tathiru’l-İtikat” derslerinde izah etmeye çalıştım. Dileyen oraya müracaat edebilir. İkinci meseleye gelince, büyük şirkte cehaleti mazeret görenler de mazeret görmeyenler de şirk işleyenin tekfiri için hüccet ikamesini şart getirirler. Hüccet ikamesinin şartları da şirkin mahiyetine göre değişir. Açık, Kuran veya Sünnet’te tasrih edilmiş şirkin beyanını (hüccet ikamesini) herkes yapabilir. Bu hususta aranacak tek şart hüccetin şirk işleyenin dilinde sunulması olur. Ama kapalı, yani Kuran ve Sünnet’in apaçık beyan etmediği şirklerde hem delilin hüccet gücüne sahip olması ve hem de hücceti ikame edenin hüccet ikamesine salih olması şarttır. Delilin hüccet gücüne sahip olması için seneden sabit ve delaleti en azından zahir olması lazımdır. Hüccet ikamesini gerçekleştiren şahıs da karşı tarafa beyanı gerçekleştirmeye ehil olması lazımdır, yani karşı tarafın şüphelerini izale edecek ilmi yeterliliğe sahip olması lazımdır. Üçüncü meseleye gelince, ulema bidat ehlinin avamı ve davetçileri arasında fark gözetmişlerdir. Büyük şirkte cehalet ve tevil gibi manileri işleten ulema şirkin davetçilerinde şirkin mahiyetine bakmışlardır. Davet ettikleri şirkin şeran kabul edilecek bir tevil yönü varsa veya fetret ehlinden ise tekfir etmemişlerdir. Ama davet ettikleri şirk açık, tevil makbul değil ve fetret ehli değilse tekfir etmişlerdir. Avam için ise her halde cehaleti mazeret kabul etmişlerdir. Büyük şirkte manileri işletmeyen ulema ise kişinin şirk işlemesiyle onu İslam milletinden ihraç etmişlerdir. İster avamdan olsun ister davetçilerinden. Ancak tekfirinde ilkleri gibi ayrıntıya gitmişlerdir. Yukarıda da söylediğim gibi bu bahiste cehaleti ve diğer manileri mazeret kabul etmeyen ulema isabetlidir. Allahu A’lem. Çok muhtasar haliyle mevzu böyledir. Ama bu mevzu fıkhın en derin ve en tehlikeli mevzularındandır. Her mevzuda ama özellikle bu mevzuda sadece sahih ilim sahibi olanlar cüret etsinler. Tarık Ebu Abdullah

SORU Esselamu aleykum toplumumuzda şahid olduğumuz bazı konuşma ve duaların sonunda hatip el-fatiha diyor ve orada bulunanlar fatiha sûresini okuyorlar, bunun hükmü nedir? CEVAP Ve aleykumusselam ve rahmetullah. بسم الله الرحمن الرحيم، الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام على رسولنا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين Evet, Fatiha sûresi çok özel bir sûredir, hatta en faziletli sûredir. Farz-nafile bütün namazların her rekatında Kur'ân okumaya Fatiha ile başlanır, O’nu okumayanın namazı olmaz. Yine rukye yaparken de okunan bir sûredir. Kur’ân’ın ilk sûresidir. Kur’ân’ın bütün manaları bu sûredeki manaya racidir. Fatiha sûresinin bir adı da “Ummu’l-Kitâb (kitabın anası)”dır. Diğer sûreler gibi Fatiha sûresini okumak bir ibadettir, ecirdir. Ancak, Fatiha sûresini belli bir vakte tahsis edip özellikle belli bir zamanda, mesela -günümüzde çokça yapıldığı gibi- dua ettikten sonra veya Kur’ân tilavetinden sonra veyahut konuşmaların sonunda okumanın meşru olabilmesi için buna delalet eden özel bir delilin bulunması gerekir. Çünkü bu bir ibadettir. Bilindiği üzere ibadetlerde aslolan yasak/batıl olmasıdır, ta ki meşru olduğunu gösteren sabit ve açık özel bir delil bulununcaya kadar. İbadetlerden yalnızca Kur’ân ve Sünnet’in meşru kıldığı şeyler meşrudur. Buna dair bir delil ise Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’den nakledilmemiş, böyle bir ibadeti ashabına öğretmemiştir. Sahabe ve salih seleften hiç kimseden böyle yaptıkları sabit olmamıştır. Dolayısıyla bu bid’attır, kaçınılması gerekir. Ve’l-hamdu lillâhi Rabbi’l-âlemîn. Ömer Faruk